Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Krakowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 stycznia 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2013 r. w Krakowie

sprawy z wniosku K. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w K.

o zapłatę składek

na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w K.

od wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie Wydziału VIII Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 10 lutego 2012 r. sygn. akt VIII U 450/11

z m i e n i a zaskarżony wyrok i oddala odwołanie.

Sygn. akt III AUa 712/12

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 10 lutego 2012 r. Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział VIII Ubezpieczeń Społecznych w punkcie I. zmienił zaskarżoną przez K. P. decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K. z dnia 14 października 2010 r. stwierdzając, że nie jest on zobowiązany do zapłaty składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy wraz z odsetkami w łącznej kwocie (...)zł; zaś w punkcie II. zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K. na rzecz K. P. kwotę (...)zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd Okręgowy ustalił, że wnioskodawca K. P. od dnia 30 sierpnia 2006 r. prowadził jednoosobową działalność gospodarczą pod postacią spółki cywilnej ze swoją siostrą J. P., która były również jego pełnomocnikiem. Działalność ta pod nr. regon (...) została zlikwidowana w 2006 r., a nr. regon wykreślony z dniem 31 sierpnia 2006 r. Po tej dacie wnioskodawca prowadził aktywność gospodarczą pod postacią różnych spółek prawa handlowego i taki stan rzeczy ma miejsce do chwili obecnej.

W tak ustalonym faktycznym sprawy Sąd Okręgowy powołując się na przepisy ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.) oraz ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 ze zm.) uznał, że odwołanie zasługuje na uwzględnienie. Sporne składki na ubezpieczenie społeczne objęte zaskarżoną decyzją organu rentowego dotyczą bowiem okresu, kiedy wnioskodawca nie prowadził już jednoosobowej działalności gospodarczej pod postacią spółki cywilnej zarejestrowanej pod nr. regon (...). Działalność tę zakończył w 2006 r. i wtedy też ten nr. regon został wykreślony (z dniem 31 sierpnia 2006 r.). Od tego czasu wnioskodawca prowadził już inną działalność gospodarczą – zmienioną w 2005 r. na (...) sp. z o.o., której nr. regon jest inny ( (...)) i dotyczy już tej spółki, a nie wnioskodawcy. Pełnił on co prawda w tej spółce funkcję prezesa zarządu, ale jego dochody w latach 2006-2009 były zerowe. Ponadto aktywność gospodarcza wnioskodawcy poprzez udział w różnych spółkach prawa handlowego nie rodzi obowiązku podlegania ubezpieczeniu społecznemu. W konsekwencji Sąd Okręgowy uznał odwołanie za uzasadnione, zaś o kosztach procesu orzekł na zasadzie § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu ( Dz.U. z dnia 3 października 2002 r.).

Apelację od powyższego wyroku Sądu Okręgowego wywiódł Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K.. Zaskarżając ten wyrok w całości zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia i wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie odwołania.

W uzasadnieniu apelujący podniósł, że wnioskodawca dokonał zgłoszenia swojej indywidualnej działalności gospodarczej do ubezpieczenia społecznego składając dokument zgłoszeniowy ZUS ZFA z informacją o wznowieniu działalności gospodarczej. Złożył również dokument ZUS ZUA uznając obowiązek podlegania ubezpieczeniom społecznym od dnia 1 września 2006 r., a w dniu 20 listopada 2006 r. także dokumentację rozliczeniową z naliczeniem składek za 10/2006.

Ponadto zarzucił, że działalność gospodarcza wnioskodawcy została wykreślona z ewidencji dopiero z dniem 31 stycznia 2011 r. Apelujący podniósł też, że zmiana we wpisie w ewidencji działalności gospodarczej dokonana w dniu 24 stycznia 2005 r. dotyczyła jedynie punktu 1. tj. oznaczenia przedsiębiorcy (zmiana nazwy z (...) na P. ) i pkt. 2. tj. adresu działalności gospodarczej – dopisano K., ul. (...). Zatem zmiana ta nie obejmowała przekwalifikowania indywidualnej działalności gospodarczej na spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca prowadził więc nieprzerwanie działalność gospodarczą i był zobowiązany zgodnie z art. 46 ust. 1 ustawy systemowej do opłacenia składek na ubezpieczenie społeczne z tego tytułu.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Apelacyjny nie podziela ustaleń faktycznych Sądu pierwszej instancji, iż wnioskodawca K. P. zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej w 2006 r., kiedy miało miejsce wykreślenie działalności gospodarczej objętej nr Regon (...) (co nastąpiło z dniem 31 sierpnia 2006 r.). Słusznie zauważono w apelacji, że wykreślenie to nie było wynikiem zaprzestania prowadzenia przez wnioskodawcę działalności gospodarczej w ogóle, ale nastąpiło w związku ze zmianą formy prowadzenia działalności gospodarczej. Do 2006 r. wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą (jednoosobowo) jako wspólnik spółki cywilnej (wraz z siostrą J. P.), której to działalności dotyczył właśnie nr. regon (...). Wykreślenie jednej z form prowadzonej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej, nie może jednak przesądzać o tym, że w ogóle zaprzestał on wykonywania jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Prowadził on bowiem również działalność gospodarczą w innej formie, która w związku z zakończeniem działalności spółki cywilnej została zmieniona. W konsekwencji dokonano zmiany formy tej działalności, co wynika z decyzji o dokonaniu zmiany wpisu do ewidencji działalności gospodarczej z dnia 24 stycznia 2005 r., której dotyczy już inny nr. regon (...) (k. 102). Zmiana ta polegała na zmianie oznaczenia przedsiębiorcy (z P. na P.-P.), zmianie miejsca zamieszkania i adresu przedsiębiorcy, a także zmianach w zakresie przedmiotu działalności. Doszło więc do zamiany formy działalności gospodarczej z działalności mającej charakter jednoosobowy (jako wspólnik spółki cywilnej) na indywidualną działalność gospodarczą samego wnioskodawcy (w związku z tym doszło też do zmiany oznaczenia przedsiębiorcy – nazwy), ale nie do zaprzestania jej prowadzenia.

Fakt dalszego prowadzenia działalności gospodarczej wynika także ze złożonych przez wnioskodawcę organowi rentowemu dokumentów. Jak trafnie wskazuje apelujący organ, K. P. dokonał bowiem zgłoszenia swojej indywidualnej działalności gospodarczej do ubezpieczenia społecznego, składając dokument zgłoszeniowy ZUS ZFA, czyli zgłoszenie indywidualne płatnik składek o wznowieniu działalności gospodarczej pod nr (...). Złożył również dokument zgłoszeniowy ZUS ZUA uznając obowiązek podlegania ubezpieczeniom społecznym od dnia 1 września 2006 r., a także dokumentację rozliczeniową w dniu 20 listopada 2006 r. Wszystkie te dokumenty dotyczyły działalności wnioskodawcy prowadzonej pod nr. regon (...), a nie działalności wykreślonej, do której odnosił się regon nr (...). Ostatecznie indywidualna działalność gospodarcza wnioskodawcy została wykreślona z ewidencji dopiero z dniem 31 stycznia 2011 r. Nie miały zaś znaczenia przedłożone przez wnioskodawcę zeznania podatkowe z prowadzonej działalności za lata 2006-2009 wykazujące zerowy dochód, na które powołał się Sąd pierwszej instancji. Zeznania te dotyczą bowiem działalności gospodarczej prowadzonej przez wnioskodawcę jako wspólnika spółki cywilnej (dotyczą zresztą także wspólniczki wnioskodawcy J. P.) i objętej regonem nr (...), która została wykreślona jeszcze w 2006 r. Nie mogą więc stanowić podstawy do oceny faktu prowadzonej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej w innej formie. Bezpodstawnie przyjął więc Sąd pierwszej instancji, że z chwilą wykreślenia z ewidencji działalności gospodarczej przypisanej do nr. regon (...) wnioskodawca zaprzestał prowadzenia działalności w ogóle, albowiem działalność taką prowadził w innej formie i w innym zakresie. A skoro tak, to stwierdzić należy, iż K. P. podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym z tego tytułu w oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 5 i art. 13 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.) i prawidłowo został w zaskarżonej decyzji organu rentowego zobowiązany do opłacenia składek na ubezpieczenie społeczne za sporny okres. W istocie bowiem zgodnie z treścią art. 46 ust.1 i art. 47 ust. 1 tej ustawy wnioskodawca zobligowany był do opłacania należnych składek za każdy miesiąc kalendarzowy ( por. np. wyrok Sadu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 10 października 2006 r., sygn. akt III AUa 797/06 – LEX nr. 252857 ).

W kontekście powyższych rozważań nie zasługują w ocenie Sądu Apelacyjnego na wiarę wyjaśnienia wnioskodawcy złożone w toku postępowania apelacyjnego w piśmie z dnia 20 listopada 2012 r. ( prezentata ) iż dokument zgłoszeniowy dotyczący „wznowienia działalności” w 2006 r. miał na celu zaksięgowanie dosłownie jednego zdarzenia gospodarczego, co wynika z deklaracji podatkowych i tylko przez „zwykłe przeoczenie” jego wspólnik J. P. wykreślając spółkę z rejestru REGON w 2006 r., wobec zaprzestania jej działalności - nie wykreśliła brata z ewidencji działalności gospodarczej. A jednocześnie wyłącznie przez podobne zaniedbanie w rejestrze REGON funkcjonował (...) K. P., jak wynika z uzyskanego zaświadczenia aż do 31 stycznia 2011 r., albowiem pozostają w sprzeczności z całością materiału dowodowego zalegającego w aktach sprawy.

Zwrócić bowiem uwagę należy, iż okres podlegania obowiązkowi ubezpieczeń społecznych przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą wyznacza dzień rozpoczęcia wykonywania tej działalności i dzień zaprzestania jej wykonywania. Powstanie obowiązku ubezpieczeń społecznych po stronie osoby prowadzącej pozarolniczą działalność jest niezależne od tego czy działalność ta przynosi osobie ją wykonującej dochody. Nawet jeżeli pozarolnicza działalność prowadzona jest ze stratą, osoba ją wykonująca podlega obowiązkowi ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego. W myśl art. 36 ustawy systemowej każda osoba objęta obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi podlega zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych ( por. np. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 13 lipca 2005 r., I UZP 2/05 – OSNP 2006/5 – 6/88 ). Powyższe prowadzi do konstatacji, że skoro K. P. realizując ten obowiązek złożył dokument zgłoszeniowy ZUS ZFA o wznowieniu działalności gospodarczej nr. (...) w dniu 20 listopada 2006 r., to uzasadnione jest stanowisko organu rentowego w niniejszej sprawie.

Wobec powyższego Sąd Apelacyjny uznał zarzuty apelacji za trafne, dlatego też na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.