Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I ACa 261/15 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Krakowie z 2015-03-19

I ACa 261/15

POSTANOWIENIE

Dnia 19 marca 2015r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie, Wydział I Cywilny w składzie :

Przewodniczący : SSA Andrzej Struzik Sędzia:SARegina Kurek

SA Robert Jurga (sprawozdawca)

po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2015r. w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa M. U.

przeciwko (...) S.A. w S. o zapłatę

na skutek skargi strony pozwanej o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem wstępnym Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 25 kwietnia 2012 r., sygn. akt I C 997/10

postanawia:

odrzucić skargę

UZASADNIENIE

Strona pozwana wniosła skargę o wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem wstępnym Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 25 kwietnia 2012 r., mocą którego Sąd ten uznał roszczenie powódki o zapłatę, rentę i ustalenie za usprawiedliwione co do zasady. Wyrok wstępny został wydany w oparciu o stan faktyczny ustalony na podstawie zeznań złożonych przez świadków oraz powódki. W dniu 1 grudnia 2014 r. pełnomocnikowi powódki zostało doręczone sprawozdanie sądowo - lekarskie, sporządzone przez biegłych sądowych z katedry Medycyny Sądowej (...). Powyższa opinia w sposób kategoryczny i jednoznaczny wykluczyła możliwość powstania przedmiotowej szkody w okolicznościach podanych przez powódkę oraz świadków. Oznacza to, że w świetle opinii biegłych nie można przyjąć zasady odpowiedzialności strony pozwanej za przedmiotową szkodę. Po uprawomocnieniu się wyroku wstępnego pojawiły się zatem nowe okoliczności faktyczne, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a pozwany nie mógł z nich skorzystać w poprzednim postępowaniu, gdyż wówczas nie było podstaw do odmówienia wiary zeznaniom powódki i świadków.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje

Domagając się wznowienie postępowania strona pozwana odwołuje się do przyczyny restytucyjnej jaką ma być pojawienie się w sprawie nowych okoliczności faktycznych. W realiach niniejszej sprawy są nimi wypowiedzi biegłych sądowych z Katedry Medycyny Sądowej (...)w K. zawarte w sporządzonym przez nich sprawozdaniu sądowo -lekarskim. Należy przy tym dostrzec, że strona pozwana odwołuje się do treści pisemnej opinii biegłych. Z analizy akt sprawy wynika, że dr P. K., jeden z autorów opinii, występujący w imieniu Katedry, na rozprawie w dniu 4 marca 2015 r., odpowiadając na zarzuty stron wyjaśnił, że biegli nie zajmowali się rekonstrukcją wypadku a jedynie ustaleniami jego skutków. Do urazu powódki doszło w związku z pchaniem pojazdu. Biegli nie są natomiast w stanie zrekonstruować tego czy powódka pchała samochód zwrócona do niego tyłem czy przodem.

W ocenie Sądu Apelacyjnego złożona skarga nie zasługuje na uwzględnienie z kilku powodów. Po pierwsze skarga o wznowienie może dotyczyć tylko tego postępowania, które zostało zakończone prawomocnym wyrokiem ( art. 399 Kpc ). W niniejszej sprawie, co uszło uwadze strony pozwanej, postępowanie sądowe ponad wszelką wątpliwość nie zostało zakończone, co już przesądza o niedopuszczalności wniesionej skargi. Po drugie nawet przyjmując, że złożenie skargi w takiej sytuacji procesowej jaka ma miejsce w niniejszej sprawie jest dopuszczalne, nie można tracić z pola widzenia, że skarżący odwołuje się do dowodu z opinii biegłego sporządzonej po uprawomocnieniu się wyroku wstępnego. Jak wskazał Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 22 marca 2012 r. IV CZ 149/11 Lex 1214605 środek dowodowy, który powstał po uprawomocnieniu się wyroku, nie może być podstawą do wznowienia postępowania. W szczególności nie stanowi podstawy wznowienia postępowania, przewidzianej w art. 403 § 2 Kpc odmienna ocena okoliczności na których oparto orzeczenie, dokonana z opinii innego biegłego, niż zawarta w opiniach złożonych w toku rozpoznania sprawy. Podobne poglądy prezentował Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 14 maja 1971 r. II CO 3/71, Lex 6925 a także w postanowieniu z dnia 6 maja 2010 r. III PZ 3/10. Podzielając poglądy Sądu Najwyższego, Sąd Apelacyjny odnosi je do sytuacji jaka ma miejsce w niniejszej sprawie, w której skarga o wznowienie postępowania dotyczy postępowania zakończonego wyrokiem wstępnym. Co prawda postępowanie nadal się toczy ale zasada odpowiedzialności strony pozwanej została już przesądzona. Prawomocnie zakończony został jeden z etapów tego postępowania. W takim przypadku do oceny zaistnienia przesłanki wznowienia postępowania znaczenie ma to kiedy taka opinia została sporządzona. Jeżeli po uprawomocnieniu się wyroku wstępnego to odmienna ocena okoliczności wypadku nie może przesądzać o celowości jego wznowienia. Po trzecie ustalona w wyroku wstępnym zasada odpowiedzialności strony pozwanej została przyjęta na podstawie stanu faktycznego zrekonstruowanego na podstawie dowodów wnioskowanych przez strony. Okoliczności wypadku powódki były weryfikowane nie tylko na podstawie jej zeznań ale także innych środków dowodowych w tym opinii biegłego z zakresu techniki motoryzacyjnej i ruchu drogowego. Wznowienie postępowania z przyczyn restytucyjnych wskazanych przez stronę pozwaną mogłoby nastąpić jedynie wtedy gdyby strona nie mogła skorzystać z okoliczności faktycznych lub środków dowodowych w poprzednim postępowaniu czy jak to ma miejsce w sprawie niniejszej na wcześniejszym, zamkniętym etapie postępowania. Taka sytuacja nie miała jednak miejsca. Strona pozwana apelując od wyroku wstępnego także nie formułowała takich zarzutów.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji postanowienia na zasadzie art. 410 Kpc.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Rogowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Krakowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Andrzej Struzik SędziaSARegina Kurek
Data wytworzenia informacji: