Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Krakowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 lipca 2018 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie – I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:	SSA Jan Kremer (spr.)
Sędziowie:	SSA Anna Kowacz-Braun SSO del. Izabella Dyka
Protokolant:	sekr. sądowy Marta Matys

po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2018 r. w Krakowie na rozprawie

sprawy z powództwa D. D. (1)

przeciwko A. D. (1) i H. D. (1)

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanej H. D. (1)

od wyroku Sądu Okręgowego w Tarnowie

z dnia 16 października 2017 r. sygn. akt I C 1179/16

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 8.100 zł (osiem tysięcy sto złotych) tytułem kosztów postepowania apelacyjnego;

3.  przyznaje od Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Tarnowie na rzecz kuratora-adwokata D. G. kwotę 9.963 zł (dziewięć tysięcy dziewięćset sześćdziesiąt trzy złote), w tym 1.863 zł podatku od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia za pełnienie funkcji kuratora w postępowaniu apelacyjnym.

SSO Izabella Dyka SSA Jan Kremer SSA Anna Kowacz-Braun

I ACa 1701/17

UZASADNIENIE

Powódka D. D. (1) domagała się zobowiązania pozwanych A. D. (1) oraz H. D. (1) nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu nakazowym do solidarnej zapłaty na rzecz powódki kwoty 384.934,64 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwot:

- 42.992,60 zł od dnia 18 listopada 2014 r. do dnia zapłaty,

- 21.160,32 zł. od dnia 27 listopada 2014 r. do dnia zapłaty,

- 42.936,96 zł od dnia 2 grudnia 2014 r. do dnia zapłaty,

- 48.586,56 zł od dnia 9 grudnia 2014 r. do dnia zapłaty,

- 52.875,12 zł od dnia 16 grudnia 2014 r. do dnia zapłaty,

- 45.864,48 zł od dnia 19 grudnia 2014 r. do dnia zapłaty,

- 45.646,20 zł od dnia 24 grudnia 2014 r. do dnia zapłaty,

- 64.328,40 zł od dnia 25 grudnia 2014 r. do dnia zapłaty

oraz kosztami procesu w tym zastępstwa procesowego z ograniczeniem odpowiedzialności pozwanej H. D. (1) do wysokości wartości nieruchomości wymienionych w pozwie.

Na wypadek skierowania sprawy na rozprawę powódka wnosiła o zasądzenie powyższej kwoty wraz z odsetkami ustawowymi oraz kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego z ograniczeniem odpowiedzialności H. D. (1) w sposób wskazany powyżej.

Na uzasadnienie żądania pozwu powódka wskazała, że jako rolnik prowadzący gospodarstwo rolne, trudniący się przede wszystkim chowem i hodowlą bydła, sprzedała pozwanemu A. D. (2) prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą Zakład (...) bydło tuczne po cenie oraz w liczbie oznaczonej na fakturach Vat. Całkowita wartość powstałej wierzytelności wyniosła łącznie 384.934,64 zł i została zabezpieczona notarialnym oświadczeniem pozwanych w przedmiocie ustanowienia dwóch hipotek.

W toku postępowania powódka wniosła o ustanowienie kuratora dla pozwanej H. D. (1) – nieznanej z miejsca pobytu.

Zarządzeniem z dnia 5 maja 2017 r. ustanowiono dla pozwanej H. D. (1) kuratora procesowego w osobie adwokata D. G..

W odpowiedzi na pozew kurator procesowy H. D. (1), wniósł o oddalenie powództwa w całości w stosunku do pozwanej H. D. (1) oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, stosownie do norm przepisanych.

Pozwany A. D. (3) mimo prawidłowego zawiadomienia nie stawił się na posiedzenia wyznaczone na rozprawę i nie zajął stanowiska w sprawie.

Sąd Okręgowy uwzględnił powództwo, z modyfikacją w zakresie kwoty 20 000złodnośnie zakresu odpowiedzialności pozwanej, po ustaleniu, że D. D. (1) jest rolnikiem i prowadzi gospodarstwo rolne, w ramach którego trudni się przede wszystkim chowem i hodowlą bydła. W ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego powódka sprzedała pozwanemu A. D. (2), który prowadzi działalność gospodarczą pod firmą Zakład (...), bydło tuczne po cenie oraz w liczbie oznaczonej na fakturach VAT RR o numerach:

-(...)/VAT z dnia 3.11.2014r. na kwotę 21.496,30 zł, z terminem zapłaty na dzień 17.11.2014r.,

-(...)/VAT z dnia 3.11.2014r. na kwotę 21.496,30 zł, z terminem zapłaty na dzień 17.11.2014r.,

- (...)/VAT z dnia 12.11.2014r. na kwotę 20.544,00 zł, z terminem zapłaty na dzień 26.11.2014r.,

- (...)/VAT z dnia 12.11.2014r. na kwotę 21,160,32 zł , z terminem zapłaty na dzień 26.11.2014r.,

- (...)/VAT z dnia 17.11.2014r. na kwotę 21.468,48 zł , z terminem zapłaty na dzień 01.12.2014r.,

- (...)/VAT z dnia 17.11.2014r. na kwotę 21.468,48 zł , z terminem zapłaty na dzień 01.12.2014r.,

-(...)/VAT z dnia 24.11.2014r. na kwotę 23.985,12 zł , z terminem zapłaty na dzień 8.12.2014r.,

- (...)/VAT z dnia 24.11.2014r. na kwotę 24.601,44 zł , z terminem zapłaty na dzień 8.12.2014r.,

-(...)/VAT z dnia 01.12.2014r. na kwotę 27.659,50 zł , z terminem zapłaty na dzień 15.12.2014r.,

- (...)/VAT z dnia 01.12.2014r. na kwotę 25.215,62 zł , z terminem zapłaty na dzień 15.12.2014r.,

- (...)/VAT z dnia 04.12.2014r. na kwotę 23.233,98 zł , z terminem zapłaty na dzień 18.12.2014r.,

- (...)/VAT z dnia 4.12.2014r. na kwotę 22.630,50 zł , z terminem zapłaty na dzień 18.12.2014r.,

-(...)/VAT z dnia 9.12.2014r. na kwotę 22.823,10 zł , z terminem zapłaty na dzień 23.12.2014r.,

- (...)/VAT z dnia 9.12.2014r. na kwotę 22.823,10 zł, z terminem zapłaty na dzień 23.12.2014r.,

- (...)/VAT z dnia 10.12.2014r. na kwotę 32.164,20 zł, z terminem zapłaty na dzień 24.12.2014r.,

- (...)/VAT z dnia 10.12.2014r. na kwotę 32.164,20 zł, z terminem zapłaty na dzień 24.12.2014r.

Łącznie powódka sprzedała pozwanemu bydło tuczne za cenę 384.934,64 zł.

A. D. (1) jest właścicielem w całości nieruchomości położonej w Ł., składającej się z działek ewidencyjnych nr (...), dla której Sąd Rejonowy w D.Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w D. prowadzi księgę wieczystą nr(...) , położonej w Ł., składającej się z działki ewidencyjnej nr(...), dla której Sąd Rejonowy w D.Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...) a nieruchomości te stanowią jego majątek osobisty.

Z kolei A. D. (1) i H. D. (1) są właścicielami na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości: położonej we wsi S., składającej się z działki ewidencyjnej nr (...), dla której Sąd Rejonowy w D.Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w D. prowadzi księgę wieczystą nr (...), położonej w mieście i gminie Ż. składającej się z działki ewidencyjnej nr (...)dla której Sąd Rejonowy w D.Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w D. prowadzi księgę wieczystą nr (...) położonej we wsi Ł., składającej się z działki ewidencyjnej nr (...), , dla której Sąd Rejonowy w D.Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w D. prowadzi księgę wieczystą nr (...), położonej we wsi Ł., składającej się z działki ewidencyjnej nr (...)dla której Sąd Rejonowy w D.Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w D. prowadzi księgę wieczystą nr (...), położonej we wsi Ł., składającej się z działek ewidencyjnych nr (...), nr (...), dla której Sąd Rejonowy w D.Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w

D. prowadzi księgę wieczystą nr (...), położonej we wsi Ł., składającej się z działki ewidencyjnej nr(...), dla której Sąd Rejonowy w D.Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w D. prowadzi księgę wieczystą nr (...).

A. D. (1) w dniu 11.12.2014 r. złożył oświadczenie o ustanowieniu hipoteki umownej łącznej na jego nieruchomościach objętych księgami wieczystymi nr (...)oraz (...) na rzecz D. D. (1) do kwoty 30.000 zł dla zabezpieczenia wszelkich należności wynikających z zapłaty faktury VAT nr (...) z dnia 12.11.2014 r. na kwotę 20.544 zł, dla zabezpieczenia zapłaty zobowiązania głównego, zapłaty odsetek za zwłokę w płatności, kosztów postępowania egzekucyjnego oraz kosztów postępowania sądowego.

A. i H. D. (1) złożyli w dniu 11.12.2014 r. oświadczenie o ustanowieniu hipoteki umownej łącznej na nieruchomościach należących do ich majątku wspólnego, objętych księgami wieczystymi o numerach: (...), (...), (...), (...), (...), (...) do kwoty 400.000 zł dla zabezpieczenia zapłaty wszelkich należności wynikających z faktur VAT:

- (...)/VAT z dnia 3.11.2014r. na kwotę 21.496,30 zł, z terminem zapłaty na dzień 17.11.2014r.,

- (...)/VAT z dnia 3.11.2014r. na kwotę 21.496,30 zł, z terminem zapłaty na dzień 17.11.2014r.,

- (...)/VAT z dnia 12.11.2014r. na kwotę 21,160,32 zł , z terminem zapłaty na dzień 26.11.2014r.,

- (...)/VAT z dnia 17.11.2014r. na kwotę 21.468,48 zł , z terminem zapłaty na dzień 01.12.2014r.,

- (...)/VAT z dnia 17.11.2014r. na kwotę 21.468,48 zł , z terminem zapłaty na dzień 01.12.2014r.,

- (...)/VAT z dnia 24.11.2014r. na kwotę 23.985,12 zł , z terminem zapłaty na dzień 8.12.2014r.,

- (...)/VAT z dnia 24.11.2014r. na kwotę 24.601,44 zł , z terminem zapłaty na dzień 8.12.2014r.,

- (...)/VAT z dnia 01.12.2014r. na kwotę 27.659,50 zł , z terminem zapłaty na dzień 15.12.2014r.,

- (...)/VAT z dnia 01.12.2014r. na kwotę 25.215,62 zł , z terminem zapłaty na dzień 15.12.2014r.,

- (...)/VAT z dnia 04.12.2014r. na kwotę 23.233,98 zł , z terminem zapłaty na dzień 18.12.2014r.,

- (...)/VAT z dnia 4.12.2014r. na kwotę 22.630,50 zł , z terminem zapłaty na dzień 18.12.2014r.,

-(...)/VAT z dnia 9.12.2014r. na kwotę 22.823,10 zł , z terminem zapłaty na dzień 23.12.2014r.,

- (...)/VAT z dnia 9.12.2014r. na kwotę 22.823,10 zł, z terminem zapłaty na dzień 23.12.2014r.,

- (...)/VAT z dnia 10.12.2014r. na kwotę 32.164,20 zł, z terminem zapłaty na dzień 24.12.2014r.,

- (...)/VAT z dnia 10.12.2014r. na kwotę 32.164,20 zł, z terminem zapłaty na dzień 24.12.2014r.

a to dla zabezpieczenia zapłaty zobowiązania głównego, odsetek za zwłokę, kosztów postępowania egzekucyjnego, przyznanych wierzycielowi kosztów zastępstwa procesowego.

Wierzytelność na rzecz powódki nie została przez pozwanych uregulowana. Powódka składała dwa wnioski o zawezwanie do próby ugodowej, ale postępowanie ugodowe nie przyniosło rezultatów.

Powódka pismem z dnia 1 sierpnia 2016 r. wezwała pozwanego A. D. (1) do zapłaty wierzytelności. Podobnie pismem z tego samego dnia wezwała D. D. (2) do poddania się dobrowolnej egzekucji.

Powyższy stan faktyczny ustalony został przez Sąd na podstawie wyszczególnionych powyżej dowodów z dokumentów, które uznano za autentyczne i wiarygodne. Ich treść i forma nie budziły zastrzeżeń i wątpliwości. Nie ujawniły się też takie okoliczności, które należałoby brać pod uwagę z urzędu, a które podważałyby wiarygodność tej kategorii dowodów i godziły w ich moc dowodową, a strony również nie kwestionowały tych dokumentów.

Sąd Okręgowy stwierdził, że powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Wskazał, że pozwany A. D. (1) pomimo prawidłowego zawiadomienia nie stawił się na żadną z rozpraw i nie złożył odpowiedzi na pozew, co uzasadnia zastosowanie wobec niego normy zawartej w art. 339§1 k.p.c. i wydanie wyroku zaocznego.

Powódka D. D. (1) domagała się zasądzenia na jej rzecz od pozwanych łącznie kwoty 384.934,64 zł wraz z odsetkami ustawowymi z tytułu zawartych z pozwanym

A. D. (1) umów sprzedaży opiewających łącznie na powyższą kwotę, z ograniczeniem odpowiedzialności pozwanej D. D. (2) do wysokości wartości nieruchomości pozwanych, na których ustanowiona została na jej rzecz hipoteka umowna łączna. Podstawę dla powstania wierzytelności powódki stanowiły umowy sprzedaży zawarte pomiędzy D. D. (1) jako rolnikiem sprzedającym tuczniki, a A. D. (2) prowadzącym działalność gospodarczą..

Sytuacja prawna każdego z pozwanych kształtowała się odmiennie. W rozpoznawanej sprawie powódka dochodziła należności wskazanej w pozwie od pozwanego dłużnika A. D. (1) jako dłużnika osobistego, na podstawie zawartych z nim umów sprzedaży oraz od pozwanej H. D. (1) jako dłużniczki rzeczowej, na podstawie zabezpieczenia hipotecznego przysługującej jej wierzytelności.

Wobec pozwanego A. D. (1) podstawę dla żądania pozwu stanowiła regulacja dotycząca umowy sprzedaży zawarta w art. 535 i nast. k.c. Zgodnie z powołanym przepisem poprzez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Przedkładając powyższe w realia niniejszej sprawy należy stwierdzić, że powódka wykazywała zawarcie przedmiotowych umów sprzedaży załączonymi w sprawie fakturami Vat. Nadto załączyła do pozwu dokument w postaci oświadczenia o ustanowieniu hipoteki, zgodnie z którym pozwany przyznawał wprost, że jest dłużnikiem D. D. (1) z tytułu wskazanych w pozwie faktur Vat. Dodatkowo, co istotne, pozwany nie wdał się w spór w niniejszej sprawie, co w świetle regulacji z art. 230 k.p.c. należało uznać za przyznanie tych okoliczności. Żądanie skierowane do pozwanego A. D. (1) należało zatem uznać za zasadne. Pozwany A. D. (1) jest dłużnikiem osobistym powódki, stąd też jego odpowiedzialność nie jest w żaden sposób ograniczona i może on odpowiadać całym swoim majątkiem za zaciągnięte zobowiązanie.

Z kolei odnośnie pozwanej H. D. (1), należało stwierdzić, że nie jest ona dłużniczką osobistą powódki, ponieważ nie była stroną umów sprzedaży bydła tucznego. Odpowiedzialność H. D. (1) za dochodzoną wierzytelność wynika zatem z innego stosunku prawnego, który powstał na podstawie art. 65 ust 1 ustawy 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece. Zgodnie z treścią powołanego przepisu, w celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności wynikającej z określonego stosunku prawnego można nieruchomość obciążyć prawem, na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością, i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości (hipoteka).

Przypomnieć trzeba, że hipoteka jest typowym i często stosowanym rodzajem zabezpieczenia. Jej istota polega na tym, że w razie nieuzyskania zaspokojenia od dłużnika osobistego wierzyciel może uzyskać zaspokojenie od dłużnika rzeczowego. Dłużnik osobisty jest osobą, która zaciągnęła dług. Dłużnik rzeczowy jest natomiast właścicielem nieruchomości obciążonej hipoteką. Różnica między nimi tkwi w zakresie odpowiedzialności względem wierzyciela hipotecznego. Dłużnik osobisty odpowiada całym swoim majątkiem, natomiast odpowiedzialność dłużnika rzeczowego jest ograniczona do obciążonej nieruchomości i kwoty hipoteki.

W realiach przedmiotowej sprawy, hipoteka umowna łączna ustanowiona na nieruchomościach A. i H. D. (1) obejmowała wierzytelności z wszystkich faktur, z wyjątkiem faktury Vat nr (...)/Vat z dnia 12.11.2014 r. na kwotę 20.544 zł. Kwota ta zatem nie może obciążać dłużniczki rzeczowej. Mając to na uwadze, Sąd zasądził kwotę 20.544 zł od pozwanego A. D. (1) z ustawowymi odsetkami od dnia 27 listopada 2014 r. tj. od dnia następującego po dniu jej wymagalności, zgodnie z art. 481§1 k.c.

Z kolei co do wierzytelności wynikających z pozostałych faktur, były one zabezpieczone hipoteką na nieruchomościach należących do majątku wspólnego A. i H. D. (2), co uzasadniało solidarne obciążenie pozwanych obowiązkiem ich zapłaty, co do kwoty 364.390,64 zł. Ponieważ H. D. (1) jest dłużnikiem rzeczowym, jej odpowiedzialność podlegała ograniczeniu do nieruchomości objętych księgami wieczystymi o numerach (...)oraz co do kwoty 400.000 zł, do wysokości której ustanowiono hipotekę umowną łączną. Kwota 364.390,64 zł stanowi sumę kwot wskazanych na poszczególnych fakturach Vat nr (...)/VAT, (...)/VAT, (...)/VAT, (...)/VAT, (...)/VAT, (...)/VAT, (...)/VAT, (...)/VAT, (...)/VAT, (...)/VAT, (...)/VAT, (...)/VAT, (...)/VAT, (...)/VAT oraz (...)/VAT.

Sąd zasądził odsetki od kwot wskazanych na poszczególnych fakturach Vat po myśli art. 481§1 k.c., od dnia następującego po dniu ich wymagalności.

W pozostałym zaś zakresie, dotyczącym kwoty 20.544 zł, żądanie to należało w stosunku do pozwanej H. D. (1) oddalić, jako nieuzasadnione. Pozwana bowiem nie może odpowiadać ponad ustanowione zabezpieczenie hipoteczne, a ze złożonego przez nią oświadczenia wynika, że wierzytelność wynikająca z tej faktury nie była objęta przez nią oświadczeniem o ustanowieniu hipoteki.

O kosztach postępowania orzeczono po myśli art. 98 k.p.c. statuującego zasadę odpowiedzialności za wynik procesu. Ponieważ to strona pozwana przegrała proces, jest zobowiązana do zapłacenia powstałych w jego toku kosztów. Ponieważ Sąd zasądził od pozwanych A. D. (1) i H. D. (1) solidarnie kwotę 364.390,64 zł, zwrocie na rzecz powódki podlegała część opłaty sądowej w wysokości 18.220 zł oraz koszty zastępstwa procesowego, które zgodnie z § 2 pkt 7 rozporządzenia MS z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych wynoszą 10.800 zł, a także koszty opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł, co łącznie daje kwotę 29.037 zł, o czym orzeczono w punkcie IV sentencji wyroku.

O kosztach zasądzanych od pozwanego A. D. (1) orzeczono w myśl tej samej zasady, zasądzając kwotę 1.028 zł z tytułu pozostałej części opłaty sądowej od pozwu.

Z kolei zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz.U. z 9.12.2013 r.), wynagrodzenie kuratora ustanowionego w sprawie nie może przekraczać stawek minimalnych przewidzianych przepisami określającymi opłaty za czynności adwokackie. Stawka ta wynosi 10.800 zł netto. Biorąc jednak pod uwagę, że nakład pracy kuratora w niniejszej sprawie był niewielki Sąd ustalił wynagrodzenie w stawce niższej, tj. w kwocie 7.200 zł, powiększając ją o należną stawkę podatku od towarów i usług, co dało łącznie kwotę 8.856 zł zasadzoną od Skarbu Państwa tytułem wynagrodzenia za pełnienie funkcji kuratora. Ponieważ kwota ta został uregulowana z zaliczki, którą wpłaciła strona powodowa, Sąd zasądził od pozwanej H. D. (1) na rzecz powódki kwotę 8.856 zł tytułem zwrotu wydatków poniesionych z tego tytułu w sprawie.

Zgodnie z art. 333§1 pkt 3 k.p.c. jeżeli wyrok uwzględniający powództwo jest zaoczny, Sąd z urzędu nadaje mu rygor natychmiastowej wykonalności przy jego wydaniu, o czym orzeczono w punkcie VIII sentencji wyroku.

Wyrok ten zaskarżyła apelacją w całości w części jej dotyczącej ( pkt II, IV, VI ) pozwana reprezentowana przez kuratora dla nieznanej z miejsca pobytu.

Pozwana wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa w całości, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi Okręgowemu. Wniosła także z ostrożności o nie obciążanie pozwanej kosztami postępowania ze względów słuszności.

Pozwana zarzuciła błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego orzeczenia przez ustalenie, że pozwana w sposób nie skrępowany i wolny w szczególności od wad oświadczenia woli zaciągnęła zobowiązanie wobec powódki; naruszenie prawa procesowego przez wyjście w odniesieniu do pozwanej poza przedmiot procesu, przez uwzględnienie powództwa w sposób ujęty w zaskarżonym wyroku, mimo, że treść pozwu wskazywała na pozbawione ograniczeń żądanie zasądzenia należności od pozwanej jako dłużnika osobistego; naruszenie prawa materialnego przez przyjęcie, że pozwana jest zobowiązana wobec powódki.

W uzasadnieniu kurator wskazał, że nie zna motywów orzeczenia, bo nie doręczono mu uzasadnienia sądu. Zaakcentował oderwanie żądania pozwu od ograniczenia odpowiedzialności pozwanej.

W odpowiedzi na apelację powódka wniosła o jej oddalenie, podkreśliła, że pozwana składała oświadczenia świadomie w formie aktu notarialnego; Sąd I instancji nie wykroczył ponad żądanie pozwu, uwzględnił powództwo w granicach przedstawionych dowodów.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja pozwanej nie jest zasadna.

Sąd Apelacyjny podziela ustalenia faktyczne i wywody prawne Sądu Okręgowego i przyjmuje je za własne. Sąd I instancji przeprowadził wnikliwie postępowanie dowodowe i trafnie ocenił dowody wyprowadzając prawidłowe ustalenia stanu faktycznego do którego trafnie odniósł przepisy prawa materialnego.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego i wywodów apelacji nie wynika żadna przesłanka mogąca poddawać w wątpliwość działanie pozwanej w sposób świadomy i nieskrępowany, dobrowolny. Przemawiają za tym dodatkowo okoliczności związane z tym, że pozwana zabezpieczyła rzeczowo długi męża prowadzącego działalność gospodarczą i to w formie aktu notarialnego.

Zarzut orzeczenia ponad, czy obok żądania pozwu także nie był zasadny. Powódka w pozwie przedstawiła okoliczności faktyczne wskazujące między innymi na wyłącznie rzeczową odpowiedzialność pozwanej. Sąd I instancji w granicach zakreślonych przez ustalenia faktyczne mieszczące się w podanych w pozwie okolicznościach faktycznych orzekł o częściowym uwzględnieniu kwotowym żądania skierowanego do powódki oraz o ograniczeniu zakresu odpowiedzialności co niewątpliwie mieści się w granicach żądania pozwu.

Zarzut naruszenia prawa materialnego przy wskazaniu, że brak było podstaw do przyjęcia, że pozwana jest zobowiązana wobec powódki, nie mógł odnieść skutku w ustalonym stanie faktycznym, przy treści aktu notarialnego zawierającego oświadczenie o ustanowieniu hipotek.( k. 16 i n. ).

Kurator pozwanej był prawidłowo zawiadomiony o rozprawie w dniu 16 października 2017 r., nie był na niej obecny i nie złożył wniosku o sporządzenie i doręczenie wyroku z uzasadnieniem. Na rozprawie apelacyjnej wskazał podobnie jak na rozprawie przed Sądem Okręgowym, że poszukuje kontaktu z pozwaną która w nieodległym czasie zdecyduje czy ujawni adres swego miejsca pobytu. Odległość czasowa pomiędzy tymi rozprawami była wystarczająca dla podjęcia takiej decyzji jeśli choćby pośrednio i bez udziału kuratora uzyskała informację o procesie.

Sąd Apelacyjny oddalił apelację na podstawie art. 385 k.p.c., a o kosztach orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c., a o wynagrodzeniu kuratora na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów… ( Dz. U. 2013r., poz. 1476 ), w związku z treścią § 3 rozporządzenia z dnia 9 marca 2018 r. ( Dz. U. 2018 r., poz. 536 ).

SSA Anna Kowacz Braun SSA Ja Kremer SSA Izabella Dyka