Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Krakowie

POSTANOWIENIE

Dnia 14 marca 2013 r

Sąd Apelacyjny w Krakowie – Wydział I Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący : Sędzia S.A. Józef Wąsik

Sędzia S.A. Hanna Nowicka de Poraj

Sędzia S.O. Regina Kurek (delegowana)

po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2013 r w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa P. N.

przeciwko (...) spółce akcyjnej w K.

o uchylenie i stwierdzenie nieważności uchwał

na skutek zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 14 listopada 2012r, sygn. akt IX GC 745/12 w przedmiocie zabezpieczenia roszczenia

p o s t a n a w i a :

uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sądowi Okręgowemu w Krakowie do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt I ACz 356/13

UZASADNIENIE

postanowienia Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 14 marca 2013 roku

Postanowieniem z dnia 14 listopada 2012 roku Sąd Okręgowy w Krakowie, Wydział IX – Sąd Gospodarczy w sprawie o sygn. akt IX GC 745/12 z powództwa P. N. przeciwko (...) spółce akcyjnej w K. o uchylenie uchwał oraz stwierdzenie ich nieważności postanowił zabezpieczyć roszczenie P. N. o uchylenie uchwały Nr 3 Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Spółki z dnia 13 września 2012 roku w sprawie przerwy w obradach Walnego Zgromadzenia, uchylenie uchwały Nr 1 Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Spółki z dnia 18 września 2012 roku w sprawie przerwy w obradach Walnego Zgromadzenia, stwierdzenie nieważności uchwały Nr 3 Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Spółki z dnia 18 września 2012 roku w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego w drodze subskrypcji prywatnej poprzez emisję nie więcej niż 21.817.680 akcji zwykłych na okaziciela serii (...), o wartości nominalnej 0,10 zł z wyłączeniem w całości prawa poboru dotychczasowych akcjonariuszy, o uchylenie uchwały Nr 3 Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Spółki z dnia 18 września 2012 roku w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego w drodze subskrypcji prywatnej poprzez emisję nie więcej niż 21.817.680 akcji zwykłych na okaziciela serii (...), o wartości nominalnej 0,10 zł z wyłączeniem w całości prawa poboru dotychczasowych akcjonariuszy, stwierdzenie nieważności uchwały Nr 4 Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Spółki z dnia 18 września 2012 roku w sprawie emisji podporządkowanych obligacji zamiennych na akcje, warunkowego podwyższenia kapitału zakładowego, wyłączenia w całości prawa poboru dotychczasowych akcjonariuszy w stosunku do obligacji zamiennych i akcji serii (...), alternatywnie o, uchylenie uchwały Nr 4 Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Spółki z dnia 18 września 2012 roku w sprawie emisji podporządkowanych obligacji zamiennych na akcje, warunkowego podwyższenia kapitału zakładowego, wyłączenia w całości prawa poboru dotychczasowych akcjonariuszy: poprzez zakaz emisji podporządkowanych obligacji zamiennych na akcje serii (...) objętych uchwałą nr 4 Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Spółki z dnia 18 września 2012 roku, o ile do chwili rozpoznania wniosku o udzielenie zabezpieczenia Spółka nie wyemituje jeszcze tych obligacji, zakaz zamiany obligacje na akcje, w szczególności wydania akcji (zapisania ich na rachunku papierów wartościowych) obligatariuszom obligacji zamiennych na akcje serii (...) objęte uchwałą nr 4 Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Spółki z dnia 18 września 2012 roku, w sytuacji gdyby w chwili rozpoznania wniosku o zabezpieczenie Spółka dokonała już emisji obligacji, zakaz dematerializacji akcji serii (...) objętych uchwałą nr 4 Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Spółki z dnia 18 września 2012 roku, a następnie zakazu ich dopuszczenia (wprowadzenia) do obrotu regulowanego na Giełdę Papierów Wartościowych w W., o ile do chwili rozpoznania wniosku o udzielenie zabezpieczenia dojdzie już do zamiany obligacji na akcje a także zawieszenie postępowania rejestrowego dotyczącego zmian w rejestrze przedsiębiorców w zakresie podwyższenia kapitału zakładowego Spółki na podstawie uchwały Nr 3 Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Spółki z dnia 18 września 2012 roku.

W uzasadnieniu Sąd wskazał, że przedstawionymi dowodami wnioskodawca (powód) uprawdopodobnił roszczenie o stwierdzenie nieważności, uchylenie wskazane w petitum pozwu, wykazując jednocześnie dostatecznie przesłanki z art. 425, 422 k.s.h.

Również przesłanka interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia została dostatecznie wykazana. Wykonanie przez uczestnika zaskarżonych uchwał może całkowicie uniemożliwić, lub znacznie utrudnić wykonanie ewentualnego orzeczenia. Zagrożenie zaspokojenia interesu wnioskodawcy wynika również z całokształtu działań uczestnika zmierzającego do pomijania akcjonariuszy mniejszościowych w podejmowania ważnych decyzji dla spółki i dla ogółu akcjonariatu również mniejszościowego. Poza tym otrzymanie przez zarząd środków finansowych od inwestorów w zamian za akcje umożliwi bieżące ich wydatkowanie co spowoduje, iż w przypadku pozytywnego dla wnioskodawcy rozstrzygnięcia, zwrot pozyskanych środków inwestorom może być znacznie utrudniony a nawet niemożliwy. Nadto uchwały nr 3 i nr 4 mają kluczowe znaczenie dla pokrzywdzenia interesów akcjonariuszy mniejszościowych oraz interesu Spółki. Dodatkowo wpis podwyższenia kapitału zakładowego oraz warunkowego podwyższenia kapitału zakładowego na podstawie skarżonych uchwał może spowodować w przyszłości nieodwracalne skutki i poważne kłopoty finansowe dla Spółki, co może mieć przełożenie na straty wnioskodawcy. W przypadku przeprowadzenia przez spółkę emisję akcji serii (...) i emisji obligacji, a następnie uchylenia uchwały Spółka zobowiązana będzie zwrócić pozyskane środki, a nadto obligatariusze będą mogli żądać odszkodowań.

Zażalenie na to postanowienie wniosła strona pozwana, zaskarżając je w zakresie ustanowienia zabezpieczenia poprzez wstrzymanie wykonania uchwały nr 4 Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Spółki z dnia 18 września 2012 roku w sprawie emisji podporządkowanych obligacji zamiennych na akcje, warunkowego podwyższenia kapitału zakładowego, wyłączenia w całości prawa poboru dotychczasowych akcjonariuszy w stosunku do obligacji zamiennych i akcji serii (...) oraz zmiany Statutu Spółki i wniosła o jego uchylenie w zaskarżonej części.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła naruszenie przepisów prawa procesowego, t.j.:

- art. 730 ¹ § 1 i 2 k.p.c. poprzez udzielenie zabezpieczenia roszczeniu pomimo braku dostatecznego uprawdopodobnienia roszczenia oraz interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia;

- art. 730 ¹ § 3 k.p.c. poprzez nieuwzględnienie interesu obowiązanej i w konsekwencji udzielenie zabezpieczenia, które ponad potrzebę obciąża zobowiązaną;

- art. 731 k.p.c. ponieważ udzielone zabezpieczenie zmierza do zaspokojenia roszczenia przy jednoczesnym braku odpowiedniego postanowienia zamieszczonego w ustawie;

- naruszenie przepisów prawa materialnego, a to art. 5 k.c, poprzez udzielenie zabezpieczenia mimo nadużycia przez uprawnionego prawa podmiotowego, albowiem podejmowane przez uprawnionego działania stanowią wyłączenie przejaw tzw. szantażu korporacyjnego będącego zjawiskiem szczególnie szkodliwym dla prawidłowego funkcjonowania korporacji jaką jest publiczna spółka akcyjna.

W uzasadnieniu wskazano, że uprawniony nie uprawdopodobnił roszczenia o uchylenie lub stwierdzenie nieważności uchwały nr 4. Wskazał, że opinia zarządu w sprawie wyłączenia prawa poboru została prawidłowo sporządzona i przedstawiona na Walnym Zgromadzeniu w dniu 18 września 2012 roku. Zgodnie z wykładnią językową i funkcjonalną art. 19 i 433 k.s.h. opinia nie musi być podpisana przez wszystkich członków zarządu. Odmienne twierdzenia uprawnionego wynikają z faktu, że nie ma on merytorycznych zastrzeżeń co do tej uchwały. Zarząd Obowiązanej w dni 18 września 2012 roku podjął jednogłośnie uchwałę w podmiocie wyrażenia Opinii nr (...) w przedmiocie opinii uzasadniającej pozbawienie dotychczasowych akcjonariuszy w całości prawa poboru obligacji zamiennych na akcje serii (...), w całości prawa poboru akcji serii (...) oraz proponowany sposób ustalenia wysokości ceny emisyjnej.

Uprawniony nadto nie wykazał, że uchwała nr 4 została podjęta z pokrzywdzeniem akcjonariuszy obowiązanej oraz z naruszeniem dobrych obyczajów. Wskazała, ze obligacje zamienne były emitowane w drodze oferty publicznej co oznacza, że każda osoba, w tym obecni akcjonariusze mieli uprawnienie do zapisywania się na emitowane obligacje zamienne na akcje. Tym samym wszyscy obecni akcjonariusze mogli zapisywać się na obligację i uczestniczyć w tym programie. Jedynym warunkiem uczestnictwa inwestora był wymóg złożenia przez niego i opłacenia zapisu na co najmniej 50.000 euro. Wszelkie zarzuty, związane z tym, że ten próg jest nieosiągalny dla mniejszościowych akcjonariuszy są bezzasadne, a uprawniony stosuje w stosunku do spółki akcyjnej koncepcje prymatu osoby nad kapitałem.

Uprawniony nie wykazał także interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia. W stanie faktycznym niniejszej sprawie nie istnieje obawa, że brak udzielenia zabezpieczenia będzie skutkował uniemożliwieniem lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia. W przypadku uchylenia uchwały nr 4 lub stwierdzenia jej nieważności będą miały zastosowanie postanowienia przepisu art. 427 k.s.h. W takim przypadku zarząd spółki będzie zobowiązany do złożenia w KRS wniosku o obniżenie kapitału zakładowego, a spółka równocześnie będzie musiała zwrócić środki osobom, które opłaciły akcje, które utraciły byt prawny. Przeprowadzenie emisji obligacji jest zgodne z interesem spółki, gdyż jest konieczne ze względu na jej sytuację finansową.

Nadto udzielone zabezpieczenie zmierza do zaspokojenia roszczenia i obciąża pozwaną ponad miarę. Wykonanie zaskarżonej uchwały po zakończeniu procesu będzie bezcelowe i zupełnie bezprzedmiotowe z punktu widzenia interesu obowiązanej i grupy kapitałowej. Aktualna sytuacji finansowa pozwanej wymaga natychmiastowych działań, które stanowią spójną strategię. Zaniechanie emisji obligacji mogłoby doprowadzić do załamania się sytuacji finansowej spółki. Zakaz dematerializacji akcji serii (...) w sposób zasadniczy narusza interesy podmiotów, które akcje nabyły. Zakaz dematerializacji i wprowadzenia akcji do obrotu jest stanem, który nie chroni żadnego z akcjonariuszy, a jedynie szkodzi podmiotom, które dofinansowawszy obowiązaną doprowadziły do tego, że być może w przyszłości wszyscy akcjonariusze odniosą korzyść w postaci poprawy sytuacji obowiązanej.

Nadto uprawniony stosuje szantaż korporacyjny wobec obowiązanej. Szczególną rolę należy przypisać wnioskom o wstrzymanie wykonania poszczególnych uchwał. Biorąc pod uwagę długotrwałość procesów sądowych wstrzymanie wykonania może narazić spółkę na niepowetowaną stratę, jak również, iż po wygranej przez spółkę sprawie sądowej wykonanie takiej uchwały nie będzie miało znaczenia.

W odpowiedzi na zażalenie powód wniósł o jego oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Zażalenie jest zasadne i jako takie skutkowało uchyleniem zaskarżonego postanowienia i przekazaniem sprawy Sądowi Okręgowemu w Krakowie do ponownego rozpoznania.

Powód wnosząc o udzielenie zabezpieczenia wskazywał na uprawdopodobnienie roszczenia – podając, że uchwały zostały podjęte z rażącym naruszeniem dobrych obyczajów, pokrzywdzeniem interesów akcjonariuszy mniejszościowych oraz że naruszają interes spółki.

Wskazując na posiadanie przez niego interesu prawnego w domaganiu się zabezpieczenia powództwa podał, że istnieje duże prawdopodobieństwo, że uchwały nr 3 i 4 mogą zostać uchylone, gdyż mają kluczowe znaczenie dla pokrzywdzenia interesów akcjonariuszy oraz spółki. Nadto wpis do KRS powyższych uchwał spowoduje trudno odwracalne skutki i perturbacje finansowe dla spółki, co przełoży się na straty powoda. Jeśli zostanie przeprowadzona emisja obligacji, a następnie uchwały zostaną uchylone, to będzie ona zobowiązana zwrócić uzyskane środki, a nadto obligatariusze będą mogli żądać odszkodowań.

Sąd orzekając postanowieniem z dnia 14 listopada 2012 roku w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia nie odniósł się do wskazywanych przez powoda przesłanek, na których ten opiera swoje żądanie, a to na naruszeniu art. 433 § 2 k.s.h., na godzeniu w interesy spółki, na sprzeczność z dobrymi obyczajami oraz że celem podjętych uchwał było pokrzywdzenie mniejszościowych akcjonariuszy. W uzasadnieniu postanowienia znajduje się jedynie lakoniczne stwierdzenie, że powód dokumentami, dołączonymi do pozwu uprawdopodobnił swoje roszczenie – nie wskazując konkretnie o jakie dokumenty chodzi oraz na ich treść. Sąd nie wskazał też na konkretne przepisy, których naruszenie zostało jego zdaniem uprawdopodobnione i czy rodzi to skutek nieważności uchwały, czy daje podstawę do jego uchylenia.

Sąd Apelacyjny ma w pełni świadomość, ze w postępowaniu zabezpieczającym koniecznej jest jedynie uprawdopodobnienie roszczenia oznaczające stwierdzenie, że prima facie istnieje znaczna szansa jego istnienia. Wymóg uprawdopodobnienia roszczenia wiąże się z koniecznością uprawdopodobnienia faktów, z których jest ono wywodzone. Należy przy tym zaznaczyć, iż uprawdopodobnienie nie przesądza udowodnienia mogącego być podstawą do pozytywnego rozstrzygnięcia co do meritum sprawy. Istotą postępowania zabezpieczającego jest bowiem to, że sąd dokonuje jedynie wstępnej analizy dostarczonego przez wnioskodawcę materiału dowodowego. Z zaskarżonego postanowienia nie wynika jednak, że chociażby taka analiza została przeprowadzona, gdyż cały wywód Sądu Okręgowego sprowadza się do teoretycznej analizy pojęcia „uprawdopodobnienia roszczenia” oraz jednego zdania, że roszczenie w oparciu o przedstawione dokumenty jest uprawdopodobnione.

Taki sposób rozpoznania sprawy wynikł zapewne z dążenia do spełnienia postulatu szybkości załatwienia wniosku o zabezpieczenie, czemu ustawodawca dał wyraz w art. 737 kpc oraz oparciu się na argumentach przedkładanych przez wnioskodawcę. Tymczasem termin z art. 737 kpc ma jedynie charakter instrukcyjny i powinien być zachowany w przypadku, gdy przesłanki zabezpieczenia są dostatecznie wyjaśnione. W sprawach szczególnie trudnych, jak niniejsza –czego dowodem jest wielość żądań, wniosków, twierdzeń i pism przekraczających rzeczowa potrzebę – należy wysłuchać drugą stronę, a nawet przeprowadzić w odpowiednim zakresie postępowanie dowodowe, w szczególności celem oceny uprawdopodobnienia żądania. Alternatywnym rozwiązaniem mogło by być tylko szybkie oddalenie wniosku.

Sąd Apelacyjny rozpoznający zażalenie dysponował już stanowiskami obu stron zawartymi, w licznych, niezwykle obszernych i przez to zaciemniających sprawę pismach a mimo to nie znalazł podstaw do stanowczego rozstrzygnięcia wniosku, uznając, że sprawa wymaga dalszego wyjaśnienia.

Wskazując na formalne wady zaskarżonego postanowienia, Sąd Apelacyjny widzi w istocie konieczność przeprowadzenia w niezbędnym zakresie postępowania dowodowego w celu zbadania wiarygodności roszczenia.

Zatem Sąd Apelacyjny wskazuje, że Sąd Okręgowy nie zajął się szerszymi rozważaniami na temat uprawdopodobnienia interesu powoda w udzieleniu zabezpieczenia, lecz w kilku zdaniach przywołał argumentację, podaną przez niego we wniosku o uzasadnienie. Sąd nie przeanalizował, jakie zagrożenie dla interesu prawnego powoda spowodowało uchwalenie uchwały nr 3 i czy brak zabezpieczenia powództwa w tym zakresie będzie skutkował uniemożliwieniem lub znacznym utrudnieniem dochodzenia roszczenia.

Sąd Apelacyjny w tym miejscu wskazuje, że przedmiotem rozpoznania niniejszej sprawy jest uchylenie bądź stwierdzenie nieważności uchwał walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy, a nie kwestia zapłaty czy też wzajemnych rozliczeń pomiędzy akcjonariuszami, spółką oraz jej organami, które mogą nastąpić jednak w wyniku usunięcia z obrotu prawnego powyższych uchwał, co jednak jedynie pośrednio dotyczy niniejszej sprawy. Nadto należy zauważyć, że w swoich wywodach Sąd nie odniósł się do tego, jakie było uzasadnienie uchwał nr 3 i 4 i wskazał jedynie, że uchwały te mają znaczenie dla pokrzywdzenia interesów akcjonariuszy mniejszościowych i w wypadku ich uchylenia spowoduje to negatywne konsekwencje dla spółki, a obowiązkiem Sądu było rozważenie, jakie motywy leżały u podjęcia przez walne Zgromadzenie Akcjonariuszy tych uchwał i jakie mają one bezpośredni wpływ na sytuację majątkowo – ekonomiczną spółki, a w szczególności czy sytuacja ta wymagała natychmiastowego dokapitalizowania (...) S.A. w K. czy też – jak wskazuje powód w pozwie – można było poczekać 6 miesięcy na zamianę obligacji na akcje. Również nie wziął pod uwagę, dlaczego adresatami subskrypcji prywatnej akcji serii (...) były „osoby kluczowe dla spółki” i czy takie posunięcie było korzystne dla spółki.

Powszechnie obowiązujące przepisy prawa nie nakazują, aby ich emisja musiała być warunkowana szczególnymi korzyściami dla spółki, czy koniecznie być adresowana do dotychczasowych wspólników. Co do zasady dokapitalizowanie spółki powinno być dla niej korzystne, a w konsekwencji korzystne również dla akcjonariuszy. Generalnie prawo nie preferuje interesów wspólników kosztem interesów spółki. Dążenie przez niektórych wspólników do zachowania dotychczasowych proporcji w kapitale zakładowym, musi w niektórych sytuacjach ustąpić przed słusznym interesem spółki wymagającej pilnego dokapitalizowania, wiedzy, czy technologii. Jednak Sąd niewypowiedział się nawet co do celowości samej emisji.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że Sąd Okręgowy nie przeanalizował wszystkich przesłanek, na których powód opierał swój wniosek o zabezpieczenie roszczenia. Skoncentrował się on na kwestii uwiarygodnienia przesłanki pokrzywdzenia mniejszościowych akcjonariuszy pozwanej spółki oraz naruszeniem interesu spółki. Jednak nawet w tym zakresie, niewiadomo, czy Sąd uznał, czy rzeczywiście tzw. drobni akcjonariusze, których pozbawiono prawa pierwszeństwa wyrażali wolę nabycia i pokrycia nowych akcji.

W rozważaniach Sądu Okręgowego zabrakło ustosunkowania się do podnoszonych przez uprawnionego twierdzeń o sprzeczności podjętej uchwały z dobrymi obyczajami. Jak wynika z art. 422 § 1 k.s.h., uchwała walnego zgromadzenia sprzeczna ze statutem bądź dobrymi obyczajami i godząca w interes spółki lub mająca na celu pokrzywdzenie akcjonariusza może być zaskarżona w drodze wytoczonego przeciwko spółce powództwa o uchylenie uchwały. Wymienione przesłanki należy rozpatrywać w dwóch płaszczyznach: uchwał powziętych z naruszeniem postanowień statutu spółki lub sprzecznych z dobrymi obyczajami oraz jednoczesnego godzenia w interesy spółki lub skierowania na pokrzywdzenie akcjonariusza. Zdaniem Sądu Apelacyjnego w składzie rozpoznającym zażalenie uchwała musi być sprzeczna ze statutem spółki i jednocześnie godzić w interesy spółki lub musi być sprzeczna ze statutem spółki i jednocześnie mieć na celu pokrzywdzenie akcjonariusza. Ewentualnie uchwała może być sprzeczna z dobrymi obyczajami i jednocześnie godzić w interesy spółki albo też być sprzeczna z dobrymi obyczajami i mieć na celu pokrzywdzenie akcjonariusza. Poza tymi czterema wariantami możliwe jest również, aby uchwała była sprzeczna ze statutem spółki i z dobrymi obyczajami i jednocześnie godziła w interesy spółki, była sprzeczna ze statutem spółki i z dobrymi obyczajami i jednocześnie miała na celu pokrzywdzenie akcjonariusza i w końcu była sprzeczna ze statutem spółki i z dobrymi obyczajami i jednocześnie godziła w interesy spółki oraz miała na celu pokrzywdzenie akcjonariusza. A więc prawdopodobieństwo roszczenia należy rozpatrywać w kontekście dwóch połączonych koniunkcyjnie przyczyn.

Ponowne rozpoznanie wniosku i jego ewentualne uwzględnienie wymaga zatem – w kontekście stanowisk stron - między innymi stwierdzenia w czym Sąd upatruje pokrzywdzenia akcjonariuszy i naruszenia dobrych obyczajów.

Równocześnie Sąd Apelacyjny wskazuje na treść art. 23 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (t.j. Dz.U z 2001 roku, Nr 120, poz. 1300 z późn. zm.), zgodnie z którym Jeżeli akcjonariuszom służy prawo poboru do objęcia nowych akcji, uchwała o emisji obligacji zamiennych lub obligacji z prawem pierwszeństwa powinna prawo to wyłączyć, z zachowaniem odrębnych przepisów, w zakresie niezbędnym do wykonania uprawnień obligatariuszy. Wymóg wyłączenia prawa poboru dotychczasowych akcjonariuszy wynika zatem z powszechnie obowiązujących przepisów prawa, a wyłączenie prawa poboru akcjonariuszy było obligatoryjnym elementem składowym uchwały o emisji obligacji zamiennych.

W związku z powyższym – wobec całkowitego pominięcia jednej z podstaw merytorycznych wniosku o udzielenie zabezpieczenia i braku rozważenia jednej z przesłanek wskazanej jako uprawdopodobnienie roszczenia należy stwierdzić, że Sąd Okręgowy nie rozpoznał istoty sprawy, co powoduje konieczność uchylenia orzeczenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania celem ponownego rozpoznania wniosku na kanwie przywołanych przez stronę powodową przepisów prawa, przy uwzględnieniu zebranego w sprawie materiału dowodowego, treści samego roszczenia oraz argumentacji stron postępowania.

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.