Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Krakowie

POSTANOWIENIE

Dnia 12 czerwca 2019 roku

Sąd Apelacyjny w Krakowie I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSA Zbigniew Ducki

Sędziowie: SA Józef Wąsik , SA Grzegorz Krężołek

po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2019 roku w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. B.

przeciwko K. B.

o rozwód

na skutek zażalenia pozwanej

od postanowienia Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 6 marca 2019 r.,

sygn. akt XI C 719/16

P o s t a n a w i a

Oddalić zażalenie.

SSA Józef Wąsik

SSA Zbigniew Ducki

SSA Grzegorz Krężołek

Sygn. akt : I ACz 797/19

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 6 marca 2019r , Sąd Okręgowy w Krakowie oddalił wniosek pozwanej K. B. , domagającej się zabezpieczenia świadczeń na rzecz utrzymania rodziny w kwotach po 2 000 złotych do czasu prawomocnego zakończenia postepowania rozwodowego pomiedzy nią a powodem M. B..

Sąd I instancji ustalił , iż strony pozostają w związku małżeńskim od 2009r i nie mają wspólnych małoletnich dzieci.

Pozwana utrzymuje się z zasiłku rehabilitacyjnego , który otrzymuje od września 2018r z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych , w wymiarze miesięcznym 1900 złotych. Cierpi na depresję i zawroty głowy. Pozostaje w diagnostyce w związku z podejrzeniem guza szyszynki. Koszt dwóch wizyt miesięcznie u psychiatry to ogółem 280 złotych. Pozostałe leczenie jest nieodpłatne, chociaż ponosi koszty dojazdów na wizyty.

Mieszka w domu rodzinnym , który stanowi jej współwłasność , uczestniczy w kosztach jego utrzymania , podobnie jak w obsłudze kredytu zaciągniętego na jego zakup.

M. B. krótko po zawarciu związku, podjął pracę zagranicą i przekazywał małżonce na utrzymanie kwoty rzędu dwóch - trzech tysięcy złotych miesięcznie .

Odkąd powrócił do kraju i rozstał się z żoną , zamieszkując swoim domu rodzinnym, nie partycypuje w kosztach jej utrzymania. Pracuje jako rozbieracz mięsa za wynagrodzeniem 2 100 złotych brutto miesięcznie. Pieniądze te przeznacza na własne utrzymanie , dojazdy do pracy i udział w kosztach prowadzenia wspólnego z rodzicami gospodarstwa domowego.

Przy takich ustaleniach faktycznych Sąd I instancji ocenił żądanie pozwanej jako niezasadne.

W pierwszej kolejności zwrócił uwagę , że jego podstawą mógłby być przepis art. 27 kr. i op. a nie - jak wskazywała K. B. 60 §2 kr i op.

Po wtóre uznał , że twierdzony przez żądającą zakres usprawiedliwionych potrzeb , który miałby się wyrażać dla ich zaspokojenia kwota 4600 złotych miesięcznie został znacznie przez nią zawyżony. Efekt taki przyniosło wliczenie do tego zakresu całości kosztów utrzymania domu oraz obsługi zobowiązania kredytowego oraz wydatków związanych z leczeniem mimo , że w większości , jest ono nieodpłatne.

Sąd I instancji wskazał , że porównanie uzyskiwanych przez małżonków comiesięcznych dochodów wyklucza uwzględnienie żądania dlatego , że świadczenie , które otrzymuje powódka jest wyższe o 300 złotych miesięcznie od tego , które osiąga powód z racji zatrudnienia.

W zażaleniu od tego orzeczenia pozwana , kwestionując je w całości , postulowała jego zmianę poprzez uwzględnienie żądania zabezpieczenia w wymiarze świadczeń przez siebie określonym oraz obciążenia obowiązanego kosztami postępowania zażaleniowego.

Środek odwoławczym został oparty na następujących zarzutach :

- błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę kwestionowanego orzeczenia wobec :

- uznania , że podawane przez pozwaną koszty utrzymania zostały przez nią zawyżone ,

- oceny , że dochody skarżącej przewyższają dochody powoda , a granicą ich jest 2100 złotych miesięcznie mimo , że stać go na wizyty u kosmetyczki i fryzjera , co sugeruje , że są istotnie wyższe niż przezeń deklarowane ,

- nie uwzględnienia , że możliwości uzyskiwania dochodów przez męża skarżącej są znacznie większe niż na to wskazywać by mogło jego wynagrodzenie za pracę ,

- naruszenia prawa materialnego

a/ art. 27 kr. i op. wobec nietrafnego oddalenia wniosku o zabezpieczenie w całości mimo ,. że to M. B. opuścił rodzinę i przestał łożyć na jej utrzymanie ,

b/ art. 135 §1 kr. i op. jako następstwa określenia możliwości dochodowych powoda tylko na podstawie wysokości jego zarobków a nie potencjalnych możliwości ich osiągniecia.

Rozpoznając zażalenie , Sąd Apelacyjny rozważył :

Środek odwoławczy pozwanej nie jest uzasadniony i podlega oddaleniu.

Z ustaleń poczynionych w sprawie wynika , że małżonkowie B. nie mają wspólnych małoletnich dzieci ani innych osób współtworzących z nimi rodzinę , wobec których ciążyłby na nich ustawowy obowiązek utrzymania jako niesamodzielnych dochodowo i majątkowo.

Ocena zakresu w jakim potencjalnie , na podstawie art. 27 kr .i op. , mąż miałby się przyczyniać do zaspokajania potrzeb żony , w warunkach gdy , nie maja wspólnych małoletnich dzieci , żyją w faktycznym rozłączeniu , a więzi gospodarcze pomiedzy nimi aktualnie nie istnieją, sprowadza się do stwierdzenia różnicy w ich dochodach , która o ile jest istotna , decyduje o zakresie takiego obowiązku świadczeń z jednej i uprawnieninia do ich otrzymywania drugiej strony , przynajmniej do czasu , kiedy chociażby tylko formalnie ich związek małżeński trwa.

Nie może przy tym budzić wątpliwości , że to pozwana domagająca się udzielenia zabezpieczenia, miała obowiązek i uwiarygodnić okoliczności faktyczne dostatecznie wskazujące na to , że taka różnica pomiedzy małżonkami istnieje , jak również to , jaka jest jej skala , biorąc pod rozwagę , wymiar usprawiedliwionych potrzeb każdego z małżonków , które także , gdyby pozostawali we wspólnocie rodzinnej, także musieliby zaspokajać.

Skarżąca takich faktów , na datę orzekania przez Sąd II instancji nie uwiarygodniła, stąd ocena Sądu Okręgowego o braku wystarczających podstaw do uwzględnienia jej żądania w jakimkolwiek zakresie jest , wbrew argumentacji zażalenia , mimo jej redakcyjnego rozbudowania , jest oceną usprawiedliwioną.

Sąd Apelacyjny podziela wniosek Sądu I instancji co do tego , że K. B. zawyżyła rozmiar swoich usprawiedliwionych potrzeb , wliczając nietrafnie do nich także te ich elementy , które nie mogły się tam w sposób usprawiedliwiony znaleźć.

Po wtóre twierdząc , że możliwości dochodowe powoda o ile miałyby je stanowić jedynie zarobki w charakterze rzeźnika są wyższe , pozwana nie wskazuje w jakiej skali te możliwości mógłby on powiększyć i czy to zwiększenie wiąże się ze zmianą miejsca i profilu zatrudnienia czy też tylko poprzez skorzystanie z lepszej oferty pracy w tym samym zawodzie.

Tylko na marginesie wskazać należy , że o ile pozwana zdołałaby uprawdopodobnić , że mając takie oferty o których stanowią powoływane przez nią anonse internetowe , powód odmawiał ich przyjęcia bez usprawiedliwionego powodu , zagadnienie związane z niewykorzystywaniem możliwości dochodowych stałoby się na nowo aktualnym , podobnie jak i wynikająca z tej zmiany okoliczności , możliwość ponownej oceny żądania udzielenia tymczasowej ochrony jej roszczeniu.

Nie ma racji skarżąca, gdy odwołuje się , w kontekście znacznych możliwości dochodowych męża, do faktu , że pracował za granicą i zarabiał znacznie lepiej niż obecnie.

Okoliczności te są bez znaczenia dla oceny żądania pozwanej, skoro nie powołuje ona żadnych faktów mogących wskazywać , że powód celowo zrezygnował z tego zatrudnienia.

Z drugiej strony Sąd nie poprzez wydanie orzeczenia nie może doprowadzić do sytuacji, w której obowiązany miałby być zmuszony do opuszczenia kraju i podjęcia zatrudnienia poza nim tylko dlatego , że zostałby obciążony świadczeniami , których rozmiaru bez takiego wyjazdu nie byłby w stanie zaspokoić.

To , w jaki sposób powód wykorzystuje uzyskiwane dochody z pracy zarobkowej w tym , że przeznacza je na rozrywki sportowe czy zachowanie właściwego wyglądu /fryzjer , zabiegi kosmetyczne, co szczególnie eksponuje autorka zażalenia / samo w sobie nie stanowi wsparcia dla ocen K. B. , na których opiera argumentację zażalenia .

Aby podzielić jej zapatrywania w tym zakresie musiałaby uwiarygodnić to, że po to aby nie partycypować w kosztach utrzymania rodziny M. B. celowo działa na jej szkodę , trwoniąc na niecelowe wydatki to, co otrzymuje jako dochód. Pozwana nie formułowała nawet takich twierdzeń

Konkludując, na datę orzekania o zażaleniu przez Sąd II instancji, dochody obydwojga małżonków należy ocenić jako porównywalne , a wobec tego przy założeniu , że obydwoje w takim samym zakresie powinni by zaangażowani w pokrywaniu kosztów związanych z utrzymaniem jej członków , w warunkach gdy tylko strony tę rodzinę formalnie tworzą, żyjąc przy tym w faktycznym rozłączeniu , brak jest dostatecznych podstaw do tego , aby żądanie pozwanej uwzględnić w jakimkolwiek zakresie.

Dlatego w uznaniu , że jej zażalenie nie jest zasadne , Sąd Apelacyjny orzekł o jego oddaleniu , na podstawie art. 385 kpc w zw z art. 397 §2 kpc.

SSA Grzegorz Krężołek SSA Zbigniew Ducki SSA Józef Wąsik