Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I ACz 1253/15 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Krakowie z 2015-07-15

Sygn. akt I ACz 1253/15

POSTANOWIENIE

Dnia 15 lipca 2015 roku

Sąd Apelacyjny w Krakowie, Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Jan Kremer (spr.)

Sędziowie: SSA Józef Wąsik

SSA Sławomir Jamróg

po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2015 roku w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. S. i K. S. (1)

przeciwko K. K. (1) i K. K. (2)

o zwolnienie spod egzekucji

na skutek zażalenia świadka K. S. (2) na postanowienie Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 15 stycznia 2015 roku, sygn. akt I C 1873/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSA Józef Wąsik SSA Jan Kremer SSA Sławomir Jamróg

Sygn. akt I ACz 1253/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 15 stycznia 2015 r. Sąd Okręgowy w Krakowie skazał świadka K. S. (2) na grzywnę w wysokości 700 zł za nieusprawiedliwione niestawiennictwo na rozprawie w tym dniu.

W uzasadnieniu Sąd Okręgowy wskazał, że K. S. (2) został wezwany do stawiennictwa na rozprawę w dniu 15 stycznia 2015 r. w charakterze świadka. Świadek ten nie stawił się na rozprawę w tym dniu, jak również nie usprawiedliwił swojego niestawiennictwa. W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji na podstawie art. 274 § 1 k.p.c. w zw. z art. 163 k.p.c. Na marginesie Sąd Okręgowy zwrócił uwagę, że świadek nie stawił się również na kolejną rozprawę, pomimo prawidłowego wezwania.

Postanowienie to zaskarżył świadek K. S. (2), zarzucając mu naruszenie przepisów postępowania a to art. 274 par 1 k.p.c. poprzez błędne przyjęcie, że zaistniały podstawy do wymierzenia grzywny w kwocie 700 zł za nieusprawiedliwione niestawiennictwo na rozprawie w dniu 15 stycznia 2015 r, w sytuacji gdy nieobecność świadka na rozprawie w tym dniu była podyktowana sytuacją nagłą, która uniemożliwiła mu poinformowanie Sądu przed wyznaczonym terminem rozprawy. Podniósł, że swoją nieobecność chciał usprawiedliwić na najbliższym terminie rozprawy, wyznaczonym na przesłuchanie jego osoby. Dlatego też skazanie go na grzywnę jest przedwczesne. W konkluzji wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 274 § 1 k.p.c., za nieusprawiedliwione niestawiennictwo sąd skaże świadka na grzywnę, po czym wezwie go powtórnie, a w razie ponownego niestawiennictwa skaże go na ponowną grzywnę i może zarządzić jego przymusowe sprowadzenie. Stosownie do dyspozycji przepisu art. 163 k.p.c. sąd wymierza grzywnę do pięciu tysięcy złotych.

Z kolei w myśl art. 275 k.p.c. świadek w ciągu tygodnia od daty doręczenia mu postanowienia skazującego go na grzywnę lub na pierwszym posiedzeniu, na które zostanie wezwany, może usprawiedliwić swe niestawiennictwo. W razie usprawiedliwienia niestawiennictwa sąd zwolni świadka od grzywny i od przymusowego sprowadzenia.

Przepis art. 275 k.p.c. wskazuje dwie możliwości usprawiedliwienia niestawiennictwa świadka - bądź w terminie tygodnia od daty doręczenia mu postanowienia skazującego na grzywnę, bądź na pierwszym posiedzeniu, na które świadek zostanie wezwany. Przyjmuje się, że na postanowienie sądu odmawiające zwolnienia świadka z grzywny lub z przymusowego sprowadzenia przysługuje zażalenie (art. 394 § 1 pkt 5), a złożenie tego środka odwoławczego traktuje się jednocześnie jako usprawiedliwienie

Zgodzić należy się z Sądem Okręgowym, że niestawiennictwo świadka K. S. (2) na rozprawie w dniu 15 stycznia 2015 r. było nieusprawiedliwione. Świadek ma bezwzględny obowiązek stawiennictwa w sądzie nawet wtedy, gdyby nie miał żadnej wiedzy o okolicznościach sprawy albo gdyby już wcześniej podjął decyzję o skorzystaniu z prawa odmowy zeznań. Usprawiedliwioną przyczyną nieobecności świadka może być jego choroba (potwierdzona zaświadczeniem wystawionym przez lekarza sądowego), ważny wyjazd służbowy lub poważny wypadek losowy (zob. Krzysztof Knoppek, Komentarz do art. 274 kodeksu postępowania cywilnego, System Informacji Prawnej LEX 2013). Do usprawiedliwienia świadek powinien też przedłożyć dowody na potwierdzenie zaistnienia powyższych przyczyn niestawiennictwa. Warunkiem wymierzenia grzywny jest prawidłowość doręczenia świadkowi wezwania i jego nieusprawiedliwione niestawiennictwo w wyznaczonym terminie. Bezspornym jest, iż świadek K. S. (2) został prawidłowo zawiadomiony na rozprawę wyznaczoną na dzień 15 stycznia 2015 r., a pomimo tego nie stawił się na rozprawie w tym dniu. Świadek ten mógł uwolnić się od grzywny po spełnieniu warunków wskazanych w art. 275 k.p.c. i usprawiedliwić swoje niestawiennictwo zarówno na pierwszym posiedzeniu na który zostanie wezwany jak również w piśmie procesowym lub w zażaleniu wniesionym w ciągu tygodnia od daty doręczenia mu postanowienia skazującego go na grzywnę. Jednak świadek K. S. (2) nie usprawiedliwił swojego niestawiennictwa w dniu 15 stycznia 2015 r. na kolejnej rozprawie wyznaczonej na dzień 2 kwietnia 2015 r. gdyż pomimo tego że został na nią prawidłowo wezwany, nie stawił się. Również w zażaleniu świadek nie wyjaśnił przyczyn swojego niestawiennictwa na rozprawie w dniu 15 stycznia 2015 r., ograniczając się do podania, że jego nieobecność podyktowana była nagłą sytuacją. Nie podał jednak żadnych okoliczności faktycznych dla usprawiedliwienia swojej nieobecności na rozprawie w dniu 15 stycznia 2015 r., jak również nie dołączył żadnych dowodów na poparcie zaistnienia przyczyn swojego niestawiennictwa.

Wobec tego, że świadek zapoznał się z wezwaniem, a pomimo tego nie stawił się na rozprawie w dniu 15 stycznia 2015 r. i nie usprawiedliwił swej nieobecności, to Sąd I instancji trafnie zastosował przepis art. 274 § 1 k.p.c. i skazał świadka na grzywnę, a argumenty podniesione w zażaleniu nie mogły odnieść zamierzonego skutku.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny postanowił jak w sentencji na zasadzie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

SSA Józef Wąsik SSA Jan Kremer SSA Sławomir Jamróg

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Rogowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Krakowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Jan Kremer,  Józef Wąsik ,  Sławomir Jamróg
Data wytworzenia informacji: