Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II AKa 184/21 - wyrok Sąd Apelacyjny w Krakowie z 2021-09-14

Tytuł:
Sąd Apelacyjny w Krakowie z 2021-09-14
Data orzeczenia:
14 września 2021
Data publikacji:
9 sierpnia 2022
Data uprawomocnienia:
14 września 2021
Sygnatura:
II AKa 184/21
Sąd:
Sąd Apelacyjny w Krakowie
Wydział:
II Wydział Karny
Przewodniczący:
Lucyna Juszczyk
Sędziowie:
Katarzyna Wysokińska-Walenciak
Protokolant:
st. sekr. sądowy Natasza Żak
Hasła tematyczne:
Wyrok łączny
Podstawa prawna:
art. 85 k.k. i art. 85a k.k.
Teza:
1. Nie można zatem – uwzględniając wszystkie powyższe uwarunkowania – kwestionować poglądu, że ustawodawca celowo zaniechał możliwości stosowania wobec skazanych objętych regulacją art. 81 Tarczy 4.0, który wyraźnie przewiduje odmienne i całkowicie autonomiczne zasady intertemporalne na potrzeby nowelizacji przepisów o karze łącznej niż przewidziane w art. 4 § 1 k.k., wskazując na wybór stanu prawnego, według którego ma zapaść rozstrzygnięcie w zakresie kary łącznej w wyroku łącznym, co jest uwarunkowane konfiguracją dat uprawomocnienia się kar za poszczególne przestępstwa. Dlatego też nie można, wobec braku takiej regulacji, dopatrywać się istnienia rzeczywistej luki w prawie. Odmienne argumenty obalałyby pozostawanie w przekonaniu, że wykładnia prawa musi opierać się na racjonalności działania ustawodawcy oraz na założeniu wewnętrznej spójności aktu prawnego z całym systemem prawa. Warto dodać, że należy mieć na uwadze reguły walidacyjne. Te zaś określają sens czynności konwencjonalnych oraz sposób ich dokonywania. Dopiero w oparciu o owe reguły sensu określone akty lub zdarzenia nabierają znaczenia prawnego. Reguły walidacji stanowią w istocie kryterium przynależności określonego aktu, tekstu lub normy do systemu prawa. 2. Realizacja zamysłu ustawodawcy nie zawsze doprowadza do postawienia kropki nad „i”. Jest to cecha wykładni funkcjonalnej, kiedy dyrektywy wywodzone głównie z klauzul generalnych pozwalają na taką interpretację przepisu, w wyniku której spełni on rolę (funkcję) racjonalną.
Istotność:
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Jolanta Więsek
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Apelacyjny w Krakowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Lucyna Juszczyk,  Katarzyna Wysokińska-Walenciak
Data wytworzenia informacji: