II AKz 436/22 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Krakowie z 2022-07-14
- Tytuł:
- Sąd Apelacyjny w Krakowie z 2022-07-14
- Data orzeczenia:
- 14 lipca 2022
- Data publikacji:
- 12 sierpnia 2022
- Data uprawomocnienia:
- 14 lipca 2022
- Sygnatura:
- II AKz 436/22
- Sąd:
- Sąd Apelacyjny w Krakowie
- Wydział:
- II Wydział Karny
- Przewodniczący:
- Lucyna Juszczyk
- Sędziowie:
-
Jacek Polański
Robert Pelewicz () - Protokolant:
- Dominik Dąbrowny
- Hasła tematyczne:
- Tymczasowe aresztowanie
- Podstawa prawna:
- art. 263 § 4 k.p.k.
- Teza:
- Potrzeba wykonania czynności dowodowych poza granicami kraju nie może – w realiach przedmiotowej sprawy – uzasadniać przedłużenia stosowania wobec S. S. środka zapobiegawczego w postaci aresztowania ponad okres wskazany w treści art. 263 § 4 k.p.k. Wspomniane czynności dowodowe (odezwy o pomoc prawną kierowane do niemieckich organów ścigania w ramach Europejskiego Nakazu Dochodzeniowego) przeprowadzane były jeszcze na etapie postępowania przygotowawczego i – jak Sąd pierwszej instancji sam zauważył – zakończyły się w kwietniu 2021 r., przy czym nie było później potrzeby ich ponownego dokonywania. O ile zatem dość długi okres oczekiwania na odpowiedź niemieckich organów ścigania (ponad 9 miesięcy) ma znaczenie przy ocenie sprawności toczącego się postępowania oraz zasadności trzymania oskarżonego w izolacji do tej pory, o tyle teraz – gdy przedłużenie tymczasowego aresztowania następuje w trybie art. 263 § 4 k.p.k. – nie może on uzasadniać dalszego stosowania wobec S. S. najsurowszego ze środków zapobiegawczych. Obecnie żadne czynności dowodowe poza granicami kraju nie są przeprowadzane, brak jest zatem podstaw do izolowania oskarżonego z tego powodu. Słusznie jednak Sąd pierwszej instancji podniósł, że działanie obrońcy oskarżonego polegające na złożeniu wniosku o udostępnienie mu nagrań z monitoringu dopiero po upływie ponad 9 miesięcy od dnia wpłynięcia do sądu aktu oskarżenia – de facto na końcowym etapie postępowania – można uznać za celowe przewlekanie przez niego tego postępowania. Uwzględnienie tego wniosku – jak Sąd pierwszej instancji słusznie zauważył – napotkało na niezależne od Sądu meriti trudności, okazało się bowiem, że skopiowanie nagrania, z uwagi na jego rozmiar na dysku oraz możliwość powstania uszkodzeń podczas transportowania, jest praktycznie niemożliwe (t. XVIII, k. 3523), zaś odtworzenie obrońcy tego nagrania w budynku sądu wymaga zwrócenia się o pomoc do biegłych lub do odpowiednich instytucji, którzy umieliby tak je odtworzyć, by nie spowodowało to ingerencji w zarejestrowany na nim materiał dowodowy (t. XVIII, k. 3534). Co warto podkreślić, o zwrócenie się w tym celu do odpowiednich instytucji lub biegłych wystąpił podczas rozprawy w dniu 31 maja 2022 r. także sam obrońca oskarżonego (t. XVIII, k. 3549v). Termin zapoznania się oskarżonego i jego obrońcy z tymi materiałami został wyznaczony – na prośbę obrońcy (t. XVIII, k. 3580A) – na dni 27-29 lipca 2022 r. (t. XVIII, k. 3581). Nie ulega wątpliwości, że gdyby obrońca oskarżonego wystąpił odpowiednio wcześniej z wnioskiem o udostępnienie mu tych nagrań, postępowanie sądowe z dużym prawdopodobieństwem zostałoby już zakończone i Sąd Rejonowy nie miałby potrzeby występowania do Sądu Apelacyjnego z wnioskiem o przedłużenie tymczasowego aresztowania ponad okres 2 lat. Słusznie zatem Sąd pierwszej instancji uznał działanie obrońcy oskarżonego za noszące znamiona celowego przewlekania postępowania, niezasadny jest zatem postawiony przez niego zarzut obrazy art. 263 § 4 k.p.k. Nie sposób przy tym zgodzić się z poczynioną „na marginesie” uwagą obrońcy oskarżonego, że „Sąd meriti w razie braku wniosku obrońcy prawdopodobnie wydałby wyrok bez bezpośredniego zapoznania się z przedmiotowymi nagraniami monitoringu”. Zauważyć należy, że wniosek obrońcy oskarżonego nie był wnioskiem o przeprowadzenie na rozprawie dowodu z tych nagrań (art. 395 k.p.k.), tylko wnioskiem o udostępnienie ich stronie i jej pełnomocnikowi (t. XVII, k. 3459; t. XVIII, k. 3528, 3549v). Brak jest jakichkolwiek podstaw faktycznych, by przypuszczać, że Sąd meriti przystępując do rozpoznania sprawy nie zapoznał się w dowodem w postaci tego nagrania i że dowód ten nie był mu znany.
- Istotność:
Dodano:
,
Opublikował(a):
Jolanta Więsek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Krakowie
Osoba, która wytworzyła informację: Lucyna Juszczyk, Jacek Polański , Robert Pelewicz ()
Data wytworzenia informacji:
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Krakowie
Osoba, która wytworzyła informację: Lucyna Juszczyk, Jacek Polański , Robert Pelewicz ()
Data wytworzenia informacji: