Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Krakowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 marca 2019 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie – I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący:	SSA Józef Wąsik
Sędziowie:	SSA Sławomir Jamróg (spr.) SSO del. Izabella Dyka
Protokolant:	st. sekr. sądowy Paulina Klaja

po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2019 r. w Krakowie na rozprawie

sprawy z powództwa M. S.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Okręgowego w Tarnowie

z dnia 9 lutego 2018 r. sygn. akt I C 10/15

1. zmienia zaskarżony wyrok w punkcie II i IV w ten sposób, że:

- w punkcie I kwotę 87.500 zł podwyższa do kwoty 110.000 zł (sto dziesięć tysięcy złotych),

- w punkcie IV kwotę 3.139,96 zł podwyższa do kwoty 5.000 zł (pięć tysięcy złotych);

2. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 700 zł (siedemset złotych) tytułem kosztów postępowania apelacyjnego.

SSA Sławomir Jamróg SSA Józef Wąsik SSO Izabella Dyka

Sygn. akt I ACa 462/18

UZASADNIENIE

M. S. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. kwoty 150 000 zł z ustawowymi odsetkami opóźnienia od dnia 22 lipca 2013 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz kosztów postępowania wg norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazał, że dnia 5 stycznia 2012 r. w D. na ul. (...) przy skrzyżowaniu z ul.(...) K. S., kierujący samochodem marki (...) o nr rej. (...) wymusił pierwszeństwo przejazdu przy skręcie w lewo i najechał na powoda kierującego motorowerem , w wyniku czego doznał on ciężkich obrażeń ciała, a to: wielomiejscowy uraz ciała z dominującym urazem czaszkowo- mózgowym, licznych złamań czaszki, schodzących na środkowy dół czaszki, sięgających otworu potylicznego, złamania kłykcia potylicznego po lewej stronie, złamania zatoki klinowej, złamania kości nosa. Wystąpił śródmózgowi krwiak nadtwardówkowy po stronie lewej, stłuczenie płatów czołowych, pourazowe krwawienie podpajęczynówkowe. W wyniku wypadku powód nie poruszał się samodzielnie, miał niedowład kończyn. Powód doznał uszkodzenia narządu wzroku i słuchu, ujawniły się u niego dolegliwości natury psychologicznej i psychiatrycznej. Wymagał pomocy w drobnych bieżących sprawach życia codziennego. W dniu 25 maja 2012 r., powód zgłosił szkodę pozwanemu, zaś w dniu 22 lipca 2013 r. wezwał pozwanego do zapłaty na swoją rzez kwoty 300 000 zł tytułem zadośćuczynienia. Dalej podniósł, że w wyniku likwidacji szkody, pozwany wypłacił na jego rzecz 150000 zł. Co jest kwotą niewystarczającą.

Pozwana (...) S.A. (...) wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, twierdząc, że wypłacone świadczenie w kwocie 150 000 zł jest w pełni adekwatne do doznanych przez powoda cierpień zarówno psychicznych jak i fizycznych i spełnia warunki „ odpowiedniej sumy pieniężnej”. Pozwany podniósł również zarzut przyczynienia się powoda do powstania szkody, w przypadku gdyby zawnioskowana przez niego opinia biegłych ujawniła fakt poruszania się powoda bez założonego kasku lub z nadmierną prędkością.

Wyrokiem z dnia 9 lutego 2018r. sygn.. akt I C 10/15 Sąd Okręgowy w Tarnowie zasądził od strony pozwanej (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda M. S. kwotę 87.500,00 złotych wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 3 sierpnia 2013 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku i z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty (pkt I), oddalił powództwo w pozostałym zakresie (pkt II), nakazał pobrać od strony pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Tarnowie kwotę 5.367,70 złotych tytułem wydatków poniesionych w toku procesu tymczasowo przez Skarb Państwa (pkt III) i zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 3.139,96 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu (pkt IV).

Podstawę tego rozstrzygnięcia stanowił następujący stan faktyczny

Powód M. S. przed dniem 5 stycznia 2012 r., był zdrowym fizycznie i psychicznie młodym człowiekiem. Uczył się w szkole zawodowej w D. na mechanika samochodowego. Nauka szła mu dobrze, był z niej zadowolony. Powód planował zdobyć prawo jazdy i chciał wyjechać do pracy za granicę.

W dniu 5 stycznia 2012 r. w D. na ul. (...) przy skrzyżowaniu z ul. (...), miał miejsce wypadek. Sprawcą wypadku był kierujący samochodem osobowym marki (...) nr rej. (...) K. S., który nie zachował należytej ostrożności podczas wykonywania manewru skrętu w lewo z ulicy (...) w ulicę (...), zajechał drogę nadjeżdżającemu z przeciwnego kierunku motorowerem m-ki (...) nr rej (...) M. S., doprowadzając w ten sposób do zderzenia z w/w pojazdem, w wyniku czego M. S. doznał obrażeń ciała pod postacią urazu mózgowo – czaszkowego z licznymi złamaniami kości podstawy i sklepienia czaszki, krwiaków podtwardówkowych, stłuczenia płatów czołowych mózgu z krwawieniem podpajęczynówkowym, porażeniem nerwu twarzowego po stronie lewej, oraz pourazowym zespołem mózgowym. K. S. podejmując manewr zmiany kierunku jazdy był obowiązany do ustąpienia pierwszeństwa motorowerzyście, który jechał przez skrzyżowanie na wprost. Za czyn ten K. S. został skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w D. z dnia 26 czerwca 2012 roku, sygn. akt (...)m.in. na karę jednego roku i ośmiu miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres trzech lat. Tylko działanie kierującego pojazdem miało wyłączny bezpośredni wpływ na zaistnienie wypadku.

Z miejsca wypadku karetką pogotowia nieprzytomny M. S., został przewieziony do Szpitala (...)w T., gdzie rozpoznano u niego m. in. ciężki uraz czaszkowo - mózgowy, stłuczenie i obrzęk mózgu, złamanie kości sklepienia i podstawy czaszki, porażenie nerwu twarzowego po lewej stronie, zaburzenia koordynacji ruchowej, pourazowy zespół mózgowy oraz stan po ewakuacji krwiaków przymózgowych. W/w szpitalu przebywał do 6 lutego 2012 r. Po wypisie został przewieziony do Szpitala (...) w D. gdzie przebywał do 22 lutego 2012 r. celem kontynuacji leczenia. Przy wypisie stan powoda był ogólnie średni. Następnie powód trafił do Szpitala (...) w K. gdzie przebywał do 4 kwietnia 2012 r.. W czasie pobytu w szpitalu kontynuowano rehabilitację ruchową i logopedyczną, został poddany konsultacjom psychologicznym i psychiatrycznym w wyniku których zdiagnozowano organiczne zaburzenia zachowania i emocji. W dniu 5 marca 2012 r. przeszedł zabieg usunięcia PEG. Powoda kilkakrotnie konsultowano okulistycznie, stwierdzając niedomykanie powieki oka lewego oraz wylew krwawy do ciała szklistego oka prawego. W dniu 19 kwietnia 2012 r. został przyjęty do Szpitala (...) w T., gdzie przebywał do 23 kwietnia 2012r. W czasie pobytu został poddany plastyce ubytku kości czaszki potyliczno – skroniowej lewej. W dniach 27 – 28 lipca 2012 r. przebywał ponownie w Szpitalu (...), w czasie tego pobytu wykonano zabieg operacyjny Witrektomii z uwagi na doznany w czasie wypadku uraz gałki ocznej. W późniejszym okresie powód leczył się psychiatrycznie, laryngologicznie (z uwagi na rozpoznany niedosłuch prawego ucha, będący wynikiem wypadku ) , a także uczęszczał do logopedy.

U poszkodowanego M. S. nastąpił trwały uszczerbek na zdrowiu w następstwie wypadku z dnia 5 stycznia 2012 r. w łącznej wysokości 95% - korzystając z odsetek o których mowa w załączniku Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. – na który złożyły się uszczerbki z powodu: zaburzeń funkcji poznawczych i zachowania po przebytym urazie czaszkowo mózgowym w wysokości 70% , upośledzenie widzenia po przebytym urazie gałki ocznej w wysokości 7,5 %, pourazowy ubytek słuchu ucha lewego w wysokości 2,5 %, pourazowy ubytek kości czaszki w wysokości 15%.

Powód M. S. po wypadku przeżył załamanie, chcąc popełnić samobójstwo.

Obecnie powód nadal źle się czuje, boli go głowa. Ma problemy z uchem. Widzi na lewe oko, ale prawe ma uszkodzone. Po ostatniej operacji na prawe oko widać pewną poprawę, ale niewielką. Powód ma ubytek kości czaszki, dość duży, po lewej stronie nad uchem. Leczenie w ostatnich latach nie przyniosło większych zmian w stanie zdrowia powoda. Powód w tej chwili leczy się u logopedy i psychiatry dr Ś., bo miał myśli samobójcze. Powód miał kilka lat problemy by się ubrać, ale teraz już się sam ubiera. Umyć się da radę sam, również drobne posiłki sobie robi np. kanapki. Obiady gotuje mu mama. Powód chodzi tylko koło domu, dalej nie chodzi, bo się boi. Powód nie jest związany z żadną dziewczyną. Powodowi kręci się w głowie jak jest zmiana pogody, albo gdy musi sam się przejść, lub szybko wstać. Oko boli go cały czas. Głowa go boli przez implant - płytkę wszczepioną zamiast brakującej kości czaszki. Powód nie może się schylać bo traci równowagę.

Powód zgłosił pozwanemu w dniu 25 maja 2012 r. szkodę , zaś w dniu 27 lipca 2013 r. wezwał pozwanego do zapłaty na swoją rzez kwoty 300 000 zł tytułem zadośćuczynienia. W toku postępowania likwidacyjnego lekarz orzecznik uznał, że powód doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 100 %, w związku z powyższym strona pozwana wypłaciła powodowi na podstawie decyzji z dnia 13 czerwca 2012 roku tytułem zadośćuczynienia łączną kwotę 150.000,00 złotych oraz zwrot kosztów leczenia i przejazdów w kwocie 1 352,21 zł.

Przy tym stanie faktycznym Sąd pierwszej instancji wskazał, że powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części. Sąd Okręgowy odwołał się do art. 822 k.c. art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, art. 436 § 1 k.c. w zw. z art. 435 k.c. i wskazał, że strona powodowa ponosi odpowiedzialność za samoistnego posiadacza mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody Sprawstwo K. S. zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem skazującym, którym Sąd był związany na podstawie art. 11 k.p.c.

Uzasadniając orzeczenie o wysokości zadośćuczynienia Sąd Okręgowy powołał się na art. 445 § 1 k.c. i wskazał, że nie można akceptować stosowania taryfikatora i ustalania wysokości zadośćuczynienia według procentów trwałego uszczerbku na zdrowiu, że zdrowie ludzkie jest dobrem o szczególnie wysokiej wartości w związku z czym zadośćuczynienie z tytułu uszczerbku na zdrowiu powinno być odpowiednio duże, oraz że nietrafne jest posługiwanie się przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia jedynie określonymi jednostkami przeliczeniowymi w postaci najniższego czy średniego wynagrodzenia pracowniczego.

Oceniając rodzaj uszkodzenia ciała powoda miał na uwadze, że w wyniku wypadku powód doznał ciężkich obrażeń ciała w postaci ciężkiego uraz czaszkowo - mózgowego, stłuczenia i obrzęku mózgu, złamania kości sklepienia i podstawy czaszki, porażenia nerwu twarzowego po lewej stronie. Ponadto na głowie do chwili obecne powód posiada blizny, która są widoczne, ma znaczny ubytek kości czaszki, a także ma problemy ze wzrokiem i słuchem. Poza tym na szyi powoda widnieje blizna po zabiegu tracheotomii. Z uwagi na wielorakie urazy i szereg operacji powód odczuwał przez dłuższy czas znaczny ból fizyczny, oraz uraz psychiczny, do myśli samobójczych włącznie. Do dziś musi ćwiczyć z logopedą mowę. Ma problemy z pamięcią, musi liczyć na osoby trzecie. Powód miał zaburzenia adaptacyjne pourazowe i zaburzenia w związku z uczestnictwem w wypadku komunikacyjnym. Zachowania w postaci cięć i myśli samobójcze były reakcją psychiki na stres i potrzebę ponownej adaptacji do zmienionej sytuacji. Przed wypadkiem powód był aktywnym młodym człowiekiem, zdrowym, chciał być mechanikiem, mógł czuć się atrakcyjny. Wypadek zmniejszył jego poczucie własnej wartości, de facto odebrał mu szansę na normalne życie, założenie własnej rodziny, pracę zawodową, skazał go na pewną, choć niecałkowitą, zależność od osób trzecich. Wypadek komunikacyjny, którego stał się ofiarą, był pierwszym tego rodzaju traumatycznym i niewątpliwie najgorszym wydarzeniem w jej życiu. Rozmiar obrażeń, będących następstwem wypadku jest zatem bardzo duży.

Sąd wskazał jednak, że uwzględnił pomocniczo stopień długotrwałego uszczerbku na zdrowiu powoda, który wynosi 95 %.

W ocenie Sądu pierwszej instancji adekwatne zadośćuczynienie stanowi kwota 237.500 zł stanowiąca wynik wyliczenia , którego podstawą była kwota 2500zł za każdy 1% uszczerbku na zdrowiu. Zatem Sąd zasądził na rzecz powoda kwotę 87.500 zł, gdyż kwota 150000 zł została powodowi już wypłacona w toku postępowania likwidacyjnego.

Uzasadniając orzeczenie o odsetkach Sąd Okręgowy uznał, że świadczenie w tym przypadku miało charakter bezterminowy i odwołując się do art. 481 § 1 i 2 k.c. wskazał, że odsetki te zasądzono od dnia 3 sierpnia 2013 r., przy uwzględnieniu czasu obiegu korespondencji wzywającej pozwaną do zapłaty, która została wysłana do pozwanej w dniu 27 lipca 2013 r. Sad uwzględnił ponadto, iż z dniem 1 stycznia 2016 roku - w wyniku wejścia w życie ustawy z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2015 r. poz. 1830) - ustawodawca wprowadził w art. 481 § 1 i 2 k.c. odsetki ustawowe za opóźnienie. Dalej idące żądania strony powodowej jako wygórowane podlegały oddaleniu.

Jako podstawę stosunkowego rozdzielenia kosztów procesu Sad Okręgowy powołał art. 100 k.p.c.

Apelację od tego wyroku wniósł powód, zaskarżając wyrok w pkt II i IV , zarzucając:

1) błąd w ustaleniach faktycznych, mających wpływ na treść orzeczenia polegający na pominięciu:

- leczenia operacyjnego powoda w (...) S.A. w dniu 12 grudnia 2017 r.,

- leczenia w Poradni(...)w ZOZ w D.,

- dalszych skutków wypadku w postaci stanu stresu pourazowego,

- faktu, iż powód do chwili obecnej odczuwa ból głowy w związku z implantem kości czaszki, powodującym również zawroty głowy,

- niemożności załatwiania przez powoda swoich spraw urzędowych,

- faktu, iż powód mógł zdobywać dalsze wykształcenie oraz nowe umiejętności zawodowe,

-faktu, iż powód utracił środowisko koleżeńskie, został skazany na egzystencję jedynie w środowisku rodzinnym,

- faktu, iż powód utracił zdolność do samodzielnego organizowania sobie czasu, spędzania go w sposób przynoszący mu satysfakcję fizyczną i intelektualną;

2) naruszenie prawa materialnego tj. art. 445 § 1 k.c. polegające na:

- pominięciu przy miarkowaniu wysokości zadośćuczynienia liczby hospitalizacji, łącznych okresów pobytów w placówkach leczniczych, ilości przebytych zabiegów operacyjnych oraz ich inwazyjności, konieczności dalszego leczenia w tym operacyjnego, związanego z korektą urazu oka, przywołaniu ogólnie przyjętych kryteriów ustalania wysokości zadośćuczynienia bez ich szczegółowej indywidualizacji w odniesieniu do powoda, w tym bez odniesienia się do pogorszenia się jakości życia powoda przez pryzmat okoliczności powołanych w punkcie 1) apelacji,

- wadliwym ustaleniu kwoty odpowiedniej niewspółmiernej do doznanej krzywdy

- wadliwym ustaleniu kwoty odpowiedniej przy zważeniu, iż zadośćuczynienie powinno obejmować nie tylko zaszłe ale i przyszłe skutki wypadku, jakiemu uległ powód,

- braku adekwatności wysokości zadośćuczynienia do ogólnej sytuacji ekonomicznej oraz wysokości świadczeń ustalanych w podobnych sprawach,

- oparcie się przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia na stopniu trwałego uszczerbku zna zdrowiu pomimo powinności miarkowania zadośćuczynienia w oparciu o całokształt szkody.

Powód wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 150.000,00 zł z ustawowymi odsetkami, liczonymi od dnia 3 sierpnia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty w miejsce dotychczas zasądzonej kwoty 87.500,00 zł oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda zwrotu kosztów postępowania za I i II instancję.

Strona pozwana wniosła o oddalenie apelacji i o zasądzenie kosztów postepowania apelacyjnego.

Rozpoznając apelację Sąd Apelacyjny uznał za własne ustalenia Sądu Okręgowego dodatkowo ustalając, że powód leczył się w 2012r. w poradni (...) ZOZ w D. i wówczas stwierdzono niedowład połowiczny prawostronny, afatyczne zaburzenia mowy po urazie czaszkowo- mózgowym, agresywne zachowania, przeszedł operacje usunięcia krwiaków i wykonano plastykę ubytku kości czaszki (k288, k-290, 319-320 ). Obecnie chodzi jednak sprawnie choć występuje niewielkie zaburzenia równowagi (k.680. W 2014r pozostawał ponadto także w leczeniu Poradni (...) w D. (k682). W 2017r. przeszedł także operacje oka prawego na mięśniach zewnatrzgalkowych , cofnięto mięsień prosty boczny co miało poprawić skutki rozpoznanego u powoda zeza /dowód karta informacyjna (...) S.A. k.722).

Wbrew stanowisku strony pozwanej okoliczności te nie zostały dostatecznie uwypuklone w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku a miały one oparcie zarówno w dokumentacji medycznej jak i też sam powód zeznawał o zabiegu w (...).

Zasadny jest też zarzut naruszenia art. 445§1 k.p.c. Niewątpliwie powód przeszedł poważny uraz wielonarządowy a uraz czaszkowo – mózgowy był rozległy co wymagało długotrwałego wyspecjalizowanego leczenia operacyjnego i intensywnej rehabilitacji a w dalszym etapie rehabilitacji leczenia laryngologicznego i okulistycznego. Nadal występują problemy poznawcze i emocjonalne, oraz depresja bez możliwości spektakularnej poprawy i całkowitego wyleczenia, rokowania w zakresie funkcji poznawczych i zachowania są złe (k693, 709).

Sąd Okręgowy zbyt duże też znaczenie przypisał sumie procentowego uszczerbku. Nie procent uszczerbku lecz całokształt okoliczności decyduje o wysokości rekompensaty przeżytej krzywdy. Dodatkowo brak jest podstaw do stosowania taryfikatora i mechanicznego matematycznego wyliczenia według iloczynu przedstawionego w zaskarżonym orzeczeniu. To wyliczenie wskazuje, że wynik stanowił podstawową a nie jedynie porównawczą metodę określenia odpowiedniej kwoty zadośćuczynienia.

Mimo więc, że Sąd pierwszej instancji szeroko i trafnie przytoczył kryteria ustalania kwoty zadośćuczynienia jak też słusznie wskazał, że zasadniczym celem zadośćuczynienia jest złagodzenie i wynagrodzenie wszelkich ujemnych odczuć, cierpień fizycznych, psychicznych i moralnych doznanych przez poszkodowanego, to jednak ostatecznie wyliczona wysokość zadośćuczynienia odbiegał od ustalonego w sprawie poziomu intensywności tych cierpień, czasu ich trwania, częściowo pominiętej ilości zabiegów jakim zmuszony był poddać się powód oraz ujemnych skutków, jakie poszkodowany musiał już i nadal będzie zmuszony znosić w przyszłości. Stopień uszczerbku na zdrowiu to tylko jeden z elementów wśród których trzeba także uwzględnić: dramatyzm doznań, cierpienia moralne i wstrząs psychiczny, wiek poszkodowanego, stopień w jakim pokrzywdzony będzie umiał się znaleźć w nowej rzeczywistości i zdolności jej zaakceptowania oraz możliwości adaptacji, leczenie doznanej traumy oraz długość i intensywność procesu leczenia. W tym przypadku trzeba podkreślić, że powód w młodym wieku doznał trwałego uszczerbku na zdrowia, którego skutki będzie odczuwać w przyszłości. Nie można było pominąć bólu i cierpienia doznanego w związku długotrwałym procesem leczenia w tym operacyjnego. Nie wymaga dodatkowej wiedzy specjalistycznej ocena negatywnych przeżyć powoda, skoro z przeprowadzonych opinii wynika, że u powoda stwierdzono także objawy zaburzeń adaptacyjnych. Obrażenia spowodowały, że osoba będąca w pełni sił fizycznych nagle musiała ograniczyć swoją aktywność życiową , częściowo też musi korzystać z pomocy matki (k.270) a jego zaburzenia pamięci prowadzą do poważnych ograniczeń poznawczych.

Jakkolwiek więc określenie wysokości zadośćuczynienia pozostaje w sferze uznaniowości Sądu pierwszej instancji to jednak Sąd drugiej instancji, jako Sąd meriti, władny był zmienić wysokość zadośćuczynienia, w świetle powołanych wyżej okoliczności gdyż przyznane jest rażąco nieodpowiednie. Wysokość zadośćuczynienia powinna przedstawiać ekonomicznie odczuwalną wartość i rekompensować wszystkie ujawnione i przewidywalne konsekwencje czynu niedozwolonego.

W tym kontekście Sąd Apelacyjny uznał, że kwota 110000zł obok wypłaconej wcześniej kwoty 150000zł stanowi adekwatne zadośćuczynienie krzywdy powoda. Skutkowało to zmianą na podstawie art. 386§1 k.p.c. pkt II zaskarżonego wyroku i podwyższeniem zasądzonej w pkt I kwoty 87500zł do kwoty 110 000zł. W konsekwencji stosunkowo zmodyfikowano także pkt IV zaskarżonego wyroku podwyższając zasądzone na rzecz powoda koszty do kwoty 5000zł. Dalej idące żądanie apelacji nie jest zasadne przy uwzględnieniu, że ubytek widzenia i słuchu nie jest wielki choć nie rokujący poprawy (k-710), stan powoda obecnie jest już ustabilizowany i nie wymaga on stałej dużej pomocy osób trzecich i nie stwierdzono zagrożenia dla życia powoda mimo jego myśli samobójczych (k683).

Sąd Apelacyjny ponadto zwraca uwagę, że określenie wysokości zadośćuczynienia następuje wprawdzie z uwzględnieniem okoliczności każdej sprawy, niemniej poziom zasądzanych kwot z tytułu zadośćuczynienia w innych podobnych sprawach nie jest zupełnie pozbawiony znaczenia, albowiem pozwala ocenić, czy na tle tych innych przypadków żądane zadośćuczynienie nie jest nadmiernie wygórowane lub zaniżone (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30 października 2003 r., IV CK 151/02 LEX nr 157306 , z dnia 15 września 1999r. III CKN 339/98 OSNC 2000/3/58, z dnia 16 grudnia 2014 r., I PK 124/14, OSNP 2016, nr 6, poz. 70 i z dnia 1 czerwca 2017 r. I CSK 595/16 Legalis Numer 1629970).

Przytoczyć więc należy wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 4 sierpnia 2016 r. I ACa 1119/15 LEX nr 2116504, którym przy bardzo podobnych urazach fizycznych w obrębie czaszkowo – mózgowym, skutkujących zaburzeniami widzenia i słuchu, problemami emocjonalnymi i adaptacyjnymi oraz analogicznymi zmianami w życiu osobistym, rodzinnym, towarzyskim i zawodowym na skutek wypadku komunikacyjnego, uznano za adekwatne zadośćuczynienie w rozmiarze 350000zł. Sprawy te jednak różnicują dodatkowe obrażenia poszkodowanej w tamtej sprawie oraz nieco większy rozmiar jej uszczerbku, w tym związany z urazami wewnętrznymi i dodatkowo z konsekwencjami ortopedycznymi.

W tym kontekście żądanie przez powoda kwoty 15000zł a więc zadośćuczynienia na poziomie 300000zł należy uznać za wygórowane.

Nie doszło jednak formalnie do zawarcia w wyroku Sądu Apelacyjnego wyrzeczenia o oddaleniu apelacji w pozostałej części, co wymaga ewentualnego uzupełnienia wyroku, jeżeli taki wniosek zostanie złożony w odpowiednim terminie.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. w zw. z art. 391§1 k.p.c., przy uwzględnieniu, że powód jest na tym etapie wygrywającym w ok.40% %., a obie strony poniosły koszty pełnomocników określone §2pkt6 w zw. z §10 ust.1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. 2015r. poz. 1800 ze zm. ), lecz powód poniósł także opłatę 3125zł.

SSA Sławomir Jamróg SSA Józef Wąsik SSO Izabella Dyka