Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Krakowie

POSTANOWIENIE

Dnia 18 lutego 2025 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie, I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSA Grzegorz Krężołek (spr.)

Sędziowie: SSA Andrzej Żelazowski

SSO (del.) Wiesław Grajdura

Protokolant: Jakub Zieliński

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lutego 2025 r. w Krakowie

sprawy z wniosku W. B.

przy uczestnictwie A. B. (1)

z udziałem Prokuratora Prokuratury Regionalnej w Krakowie

o ubezwłasnowolnienie

na skutek apelacji uczestnika A. B. (1)

od postanowienia Sądu Okręgowego w Kielcach

z dnia 13 grudnia 2023 r. sygn. akt I Ns 159/22

Postanawia

1.  oddalić apelację;

2.  przyznać od Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Kielcach na rzecz adwokata A. G. kwotę 442,80 zł (czterysta czterdzieści dwa 80/100 złotych) w tym 82,80 zł podatku od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną uczestnikowi z urzędu w postępowaniu apelacyjnym.

Sygn. akt : I ACa 538/24

UZASADNIENIE

Na wstępie należy wskazać , iż zgodnie z treścią art. 327 ¹2 kpc w zw. z art. 391 §1kpc., pisemne motywy rozstrzygnięcia mają zachowywać zwięzłość.

Odwołując się do tej reguły, Sąd Apelacyjny uzasadniając wydane postanowienie, przedstawi tylko kluczowe elementy faktyczne oraz dotyczące oceny prawnej żądania wnioskodawcy , poddanego pod osąd Sądów obu instancji, które zdecydowały o uznaniu , iż jest ono uzasadnione.

Wnioskodawca W. B. , w ostatecznie określonym żądaniu wniosku, domagał się częściowego ubezwłasnowolnienia swojego ojca A. B. (1) z powodu zaburzeń psychicznych , powodujących stan, w którym uczestnikowi potrzebna jest pomoc szczególnie przy zapewnieniu systematycznego leczenia.

W motywach żądania wskazał , iż uczestnik od dłuższego czasu cierpi na schizofrenię paranoidalną oraz jest uzależniony od alkoholu. Był wielokrotnie hospitalizowany w szpitalach psychiatrycznych. Zaprzestał leczenia farmakologicznego , które jest w jego sytuacji niezbędne albowiem taka przerwa potęguje rozwój choroby.

Uczestnik nie potrafi w sposób racjonalny kierować swoim postępowaniem , prowadzić swoich spraw i samodzielnie dbać o swoje interesy. Ponadto, pod wpływem choroby, znęca się nad najbliższymi ; żoną i córką.

Uczestnik domagał się oddalenia wniosku wskazując , iż żądanie syna opiera się na kłamstwach , które są wobec niego kierowane „przez społeczeństwo i rodzinę „.

Jego zdaniem ta sytuacja wymaga przeprowadzenia wywiadu środowiskowego przez wójta Gminy (...) . Poza tym przedłożył pismo w którym opisał okoliczności nie związane z motywacją swojego stanowiska , w rozstrzyganej sprawie. / por. k. 36-37 akt /.

Prokurator Okręgowy w Kielcach, po złożeniu przez biegłe : psychiatrę i psychologa opinii przygotowanych na zlecenie Sądu prowadzącego postępowanie rozpoznawcze, poparł wniosek o częściowe ubezwłasnowolnienie A. B. (1).

Postanowieniem z dnia 13 grudnia 2023r , Sąd Okręgowy w Kielcach :

- ubezwłasnowolnił częściowo A. B. (1) , syna K. i M. , urodzonego (...) w S. z powodu zaburzeń urojeniowych. [ pkt 1];

- nakazał pobrać od wnioskodawcy W. B. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Kielcach kwotę 382 złote , tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych [ pkt 2 sentencji postanowienia ].

Ponadto odrębnym postanowieniem z tego samego dnia , Sąd Okręgowy przyznał na rzecz reprezentującego uczestnika adwokata z urzędu, ze środków budżetowych Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Kielcach wynagrodzenie za udzieloną reprezentowanemu pomoc prawną / k. 130 akt /

Sąd Okręgowy ustalił następujące fakty istotne dla rozstrzygnięcia :

Uczestnik A. B. (1) urodził się w dniu (...) w S.. Pozostaje w związku małżeńskim z J. B.. Mieszka z żoną i dwoma synami. Jest rencistą.

W dniu 20 maja 1999 r wpłynęło do Sądu Rejonowego w S. zawiadomienie o przyjęciu go na Oddział (...) Szpitala w S.. Uczestnik wyraził pisemną zgodę na przyjęcie na oddział.

W dniach 10 lutego 2010 r , 15 czerwca 2012 r oraz 22 listopada 2013 roku Sąd Rejonowy w S. wszczynał z urzędu postępowanie o przyjęcie uczestnika A. B. (1) do szpitala psychiatrycznego bez jego zgody.

Postanowieniem z dnia 6 marca 2014 roku Sąd Rejonowy w S. umorzył postępowanie karne wobec uczestnika ustalając, że w okresie od czerwcu 2012r do lutego 2013r. znęcał się psychicznie nad swoją żoną J. B. i córką P. B. i zastosował wobec uczestnika środek zabezpieczający w postaci umieszczenia go w zakładzie psychiatrycznym ustalając, że cierpi na chorobę psychiczną schizofrenię niezróżnicowaną i w trakcie popełnienia zarzucanego mu czynu ,zdolność do rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem, miał całkowicie zniesioną.

Obecnie A. B. (1) cierpi na zaburzenia urojeniowe, nie posiada pełnego wglądu w chorobę. Nie kontynuuje leczenia –farmakoterapii, w związku z przewlekłymi zaburzeniami urojeniowymi i utrzymywaniem się objawów zaburzeń psychicznych. Zdradza nieadekwatną urojeniową interpretację rzeczywistości. Występują u niego zaburzenia treści myślenia co wpływa negatywnie , niekorzystnie, na podejmowane decyzje. Częściowo nie posiada zdolności do samodzielnego kierowania swoim postępowaniem i prowadzenia swoich spraw.

W ramach oceny prawnej żądania W. B. , które uznał za zasadne , Sąd I instancji , powołując treść art. 16 §1 kc , wskazał w pierwszej kolejności , iż do ubezwłasnowolnienia częściowego konieczne jest potwierdzenie , u osoby , której dotyczy, występowania zarówno choroby psychicznej względnie niedorozwoju umysłowego albo innych zaburzeń psychicznych ale także faktów , które dają podstawę do oceny zgodnie z którą w konsekwencji tych objawów somatycznych,potrzebna jest pomoc do prowadzenia jej spraw.

Sąd argumentował dalej , że zgromadzony w postępowaniu materiał dowodowy , a w szczególności opinie biegłego psychiatry lek. Z. M. i biegłego psychologa J. K. , jednoznacznie wskazują , iż u uczestnika występuje choroba psychiczna w postaci zaburzeń urojeniowych. Nie ma on pełnego wglądu w chorobę ani jej poczucia. Opracowania te są – w zakresie wniosków - jednoznaczne co do tego , iż A. B. (1) potrzebuje pomocy w prowadzeniu swoich bieżących spraw.

Sąd podkreślił przy tym , że obydwa opracowania były uzupełniane przez autorki , na skutek zarzutów uczestnika do opinii pierwotnych. Opiniujące podtrzymały swoje , przedstawione wyżej wnioski w sposób , które w jego ocenie, potwierdzają fachowość autorek oraz pełny walor dowodowy obu opracowań. Zwrócił też uwagę na zbieżność zawartych w nich konkluzji z tym , jak Sąd, przeprowadzający wysłuchanie uczestnika – w obecności obu biegłych na rozprawie w dniu 17 marca 2023 r/ por. k. 75 akt / odczytał jego ówczesne zachowanie i wypowiedź.

Zdaniem Sądu częściowe ubezwłasnowolnienie A. B. (1) służy jego dobru i jest w jego interesie. Zaprzestał bowiem systematycznego leczenia farmakologicznego, co negatywnie wpływa na jego stan zdrowia. Powrót do terapii jest dla niego niezbędny.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy O kosztach sądowych w sprawach cywilnych, Sąd I instancji obciążył wnioskodawcę W. B. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Kielcach obowiązkiem zapłaty brakującej części wydatków związanych z postępowaniem , wyłożonych tymczasowo ze środków budżetowych.

W apelacji od tego orzeczenia uczestnik , obejmując jej zakresem rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 1 jego sentencji , domagał się wydania przez Sąd Apelacyjny orzeczenia reformatoryjnego , którym wniosek syna skarżącego zostanie oddalony.

Jako ewentualne,sformułował żądanie uchylenia orzeczenia z dnia 13 grudnia 2023r w zaskarżonej części i przekazania sprawy , w tym zakresie , Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Ponadto apelujący domagał się zasądzenia od wnioskodawcy, na swoją rzecz, kosztów postępowania oraz przyznania na rzecz adwokata ustanowionego dla wnioskodawcy z urzędu wynagrodzenia za pomoc prawną , w obu instancjach.

Środek odwoławczy został oparty na zarzutach :

- naruszenia prawa procesowego , w sposób mający dla treści postanowienia istotne znaczenie , a to :

art. 233 §1 kpc , poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny zgromadzonych dowodów i zastąpienie jej oceną wadliwą, przez swoją wybiórczość. Tej nieprawidłowości skarżący upatrywał w oparciu się Sądu I instancji tylko – w miejsce całości - na fragmencie opinii sądowo – psychiatrycznej i psychologicznej, bez uwzględnienia tych ich fragmentów , które dotyczą cech stanu psychicznego uczestnika i walorów jego pamięci.

Zarzucana nieprawidłowość miała polegać także na tym , iż nie wziął pod uwagę wyjaśnień A. B. (1) , który opisał jakie czynności podejmuje samodzielnie a skala tych czynności i ich rodzaje dowodzą tego , że radzi sobie z bieżącymi sprawami w sposób samodzielny,

- naruszenia prawa materialnego poprzez nieprawidłowe zastosowanie art. 16 §1 kc i orzeczenie o częściowym ubezwłasnowolnieniu apelującego , w sytuacji gdy materiał dowodowy zgromadzony w sprawie [ o ile byłyby prawidłowo oceniony ] , nie pozwala na potwierdzenie tego , że uczestnik wymaga , w aktualnym stanie psychicznym, pomocy w prowadzeniu swoich bieżących spraw.

Wnioskodawca nie zajął stanowiska wobec apelacji ojca.

Prokurator Prokuratury Regionalnej w Krakowie ,na rozprawie apelacyjnej, wniósł o oddalenie apelacji jako pozbawionej uzasadnionych podstaw/ zapis dźwiękowy rozprawy z dnia 18 lutego 2025r - minuty 6-7 , zapis skrócony k. 222 v akt/.

Rozpoznając apelację , Sąd Apelacyjny rozważył :

Środek odwoławczy A. B. (1) nie jest uzasadniony i podlega oddaleniu.

Nie ma racji uczestnik podnosząc zarzut procesowy.

Zarzut tego rodzaju jest uzasadniony jedynie wówczas ,gdy spełnione zostaną równocześnie dwa warunki.

Strona odwołująca się do niego wykaże , że rzeczywiście sposób postępowania Sądu naruszał indywidualnie oznaczoną normę [ normy ] formalne. Jednocześnie nieprawidłowości te prowadziły do następstw , które miały istotny wpływ na treść wydanego orzeczenia. Nieco inaczej kwestię tę ujmując, zarzut procesowy jest usprawiedliwiony wówczas, jeżeli zostanie dowiedzione , że gdyby nie potwierdzone błędy proceduralne Sądu niższej instancji , orzeczenie kończące spór stron miałoby inną treść.

Odnosząc tę generalną uwagę do zarzutu naruszenia art. 233§1 kpc na który powołuje się uczestnik , dodać jeszcze należy , iż skuteczne postawienie tego zarzutu wymaga od strony wykazania na czym , w odniesieniu do zindywidualizowanych dowodów polegała nieprawidłowość postępowania Sądu, w zakresie ich oceny i poczynionych na jej podstawie ustaleń.

W szczególności strona ma wykazać dlaczego obdarzenie jednych dowodów wiarygodnością czy uznanie, w odróżnieniu od innych, szczególnego ich znaczenia dla dokonanych ustaleń , nie da się pogodzić z regułami doświadczenia życiowego i [lub ] zasadami logicznego rozumowania ,czy też przewidzianymi przez procedurę regułami dowodzenia.

Nie oparcie stawianego zarzutu na tych zasadach , wyklucza uznanie go za usprawiedliwiony, pozostając dowolną , nie doniosłą z tego punktu widzenia, polemiką z oceną dowodów i ustaleniami Sądu niższej instancji.

/ por. w tej materii , wyrażające podobne stanowisko , powołane tylko przykładowo, orzeczenia Sądu Najwyższego z 23 stycznia 2001, sygn. IV CKN 970/00 i z 6 lipca 2005, sygn. III CK 3/05 , obydwa powołane za zbiorem Lex/

Dopóty , dopóki ocena przeprowadzona przez Sąd ,mieści się w granicach wyznaczonych przez tę normę procesową i nie doznały naruszenia wskazane tam jej kryteria , Sąd Odwoławczy obowiązany jest ocenę tę , a co za tym idzie także wnioski z niej wynikające dla ustalań faktycznych , aprobować .

To, w jaki sposób uczestnik motywuje jego realizację , wyklucza uznanie go za uzasadniony.

W miejsce rzeczowej, opartej na wskazanych wyżej kryteriach , odniesionej do indywidualnie oznaczonych dowodów [ i opartych na wnioskach z tej oceny ustaleń faktycznych , które przez to miałyby być dotknięte w związku z tym wytykanymi nieprawidłowościami ] , polemiki ze sposobem postępowania Sądu Okręgowego , skarżący ogranicza się do przeciwstawienia jej własnej ich wersji , jego zdaniem poprawnej.

Nieprawidłowość Sądu na której oparty jest ten oraz zarzut faktyczny - zgodnie z argumentacją apelanta - sprawdza się ją się do tego ,że nie przyjął on wersji faktów afirmowanej przez A. B. (1) zgodnie z którą jego aktualny stan zdrowia nie wymaga udzielania mu pomocy albowiem dobrze siebie radzi w bieżących sprawach , podejmując codzienne czynności samodzielnie. Dysponuje świadczeniem rentowym , dodatkowo pracuje w zakładzie pracy chronionej , samodzielnie sprząta , pierze , załatwia sprawy urzędowe. / por. także k.75 akt /

Już stwierdzenie takiego sposobu motywowania stawianych zarzutów procesowego i w konsekwencji faktycznego , [ który wypełnia także argumentację popełnienia przez Sąd I instancji błędu sposobu zastosowania normy materialnej art. 16 §1 kodeksu cywilnego ], wystarcza dla odparcia ich obu.

Zatem już tylko na marginesie ,dla zapewnienia kompletności wypowiedzi orzeczniczej, Sąd Apelacyjny zwraca uwagę ,iż eksponowana przez uczestnika – w ramach wysłuchania przez Sąd I instancji - jego samodzielność i brak potrzeby udzielania mu pomocy w sprawach codziennych, nie została pozytywnie zweryfikowana przez treść jakiegokolwiek innego dowodu , który został w sprawie przeprowadzony i oceniony przez Sąd niższej instancji , jako wiarygodny / tak należy rozumieć odwołanie się do nich jako podstawy dokonania w oparciu o nie ustaleń faktycznych doniosłych dla rozstrzygnięcia/.

Wnioski faktyczne wynikające z pozostałego materiału dowodowego są, co do możliwości funkcjonowania uczestnika w życiu codziennym stanowisku A. B. przeciwne , właśnie z uwagi na potwierdzoną u niego poważaną chorobę psychiczną , datowaną od , jak wynika pośrednio z treści postanowienia Sądu Rejonowego w S. z dnia 26 maja 1999r., wydanego w sprawie o sygn. (...) , co najmniej 1999 roku – por. k. 12 akt/ . Chorobę , która powoduje obecnie u uczestnika potwierdzone przez biegłą psychiatrę lek. Z. M. przewlekłe zaburzenia urojeniowe , połączone z brakiem wglądu w chorobę oraz jej poczucia przez niego.

Co kluczowe dla oceny żądania wnioskodawcy , z tej opinii , której wnioski zostały przez opiniującą podtrzymane , w następstwie zarzutów A. B. (1) , w ramach opinii uzupełniającej , która ma [ także ] charakter opinii wspólnej z biegłą z zakresu psychologii J. K., wynika , iż na skutek utrwalonych objawów urojeniowych , uczestnik zaniedbuje systematyczne leczenie farmakologiczne, co pogarsza stan zdrowia nasilając i stabilizując występowanie negatywnych przejawów tych zaburzeń psychicznych .

Co więcej, A. B. (1) zdradza nieadekwatną , urojeniową interpretację rzeczywistości , ma zaburzenia myślenia , które wpływają niekorzystnie na podejmowane przezeń decyzje / por. k. 109 akt /

Trzeba przy tym dostrzec , że uczestnik po uzupełnieniu pierwotnego opracowania eksperckiego przez biegłe , nie postulował prowadzenia dowodu z opinii innych biegłych tych samych specjalności.

Ale wnioski te znajdują potwierdzenie także w innych dowodach z dokumentów , które zostały przeprowadzone przez Sąd I instancji.

Należy w tym zakresie wskazać na potwierdzenie kilkukrotnego pobytu uczestnika w zakładach psychiatrycznych, mających odbywać się dobrowolnie i bez uprzedniej zgody A. B. (1) / nota bene ostatni taki pobyt, w lipcu 2022r., spowodował odroczenie pierwszego posiedzenia Sądu I instancji , wyznaczonego dla rozpoznania wniosku / por. k.11-14 oraz k. 35 akt /.

Spośród nich należy w sposób szczególny wskazać na to, co wynika z treści karty informacyjnej leczenia szpitalnego – Oddział (...) SPZOZ w S. z 6 grudnia 2011r. Treść tego dokumentu potwierdza , iż już wówczas uczestnik nie leczył się systematycznie , mimo formalnego zgłaszania się na wizyty do psychiatry. W czasie przyjęcia był napięty i podejrzliwy. Wówczas rozpoznano u niego schizofrenię paranoidalną / por. k. 17 akt /

Wskazane wyżej wnioski opinii uzupełniającej biegłych psychiatry i psychologa m. in. co do urojeniowej interpretacji rzeczywistości przez uczestnika oraz zaburzeń treści myślenia znajdują także swoje , chociażby pośrednie, potwierdzenie w tym, co mówił A. B. (1), będąc wysłuchiwanym przez Sąd I instancji na rozprawie w dniu 17 marca 2023r / k. 75 akt / Wskazał wówczas m. in. , że „ szpital go molestuje i zniewala lekami , mam dużo spraw urzędowych , bo straciłem suwerenność w społeczeństwie [ …] , byłem na internacji na 1,5 roku , nie wiem za co sąd mnie skazał bez podstawy , bez zarzutów. Napisałem do premiera o pomoc o fundusze domu sołeckiego w naszej wsi „

Takim potwierdzeniem jest także treść pisma autorstwa uczestnika z dnia 31 sierpnia 2022r / k. 36 akt / , a szczególności z 16 lipca 2022r. , skierowane do Sądu Rejonowego w S. k. 37 v akt /

Z podanych powodów uznając , że zarówno zarzut procesowy jak i będący jego konsekwencją , zarzut faktyczny , nie uzasadnione , Sąd Apelacyjny uznaje poczynione przez Sąd Okręgowy ustalenia faktyczne za własne.

Wymają one jednak zmiany w tym zakresie, w którym Sąd ten ustalił , że A. B. (1) pozostaje aktualnie w zawiązku małżeńskim z J. B.

Sąd Odwoławczy ustala , że już w chwili składania wniosku przez W. B., związek małżeński uczestnika był rozwiązany przez rozwód , na podstawie prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego wK. dnia 27 listopada 2014r., wydanego w sprawie o sygnaturze (...).

/ dowód : kserokopie wyroków : Sądu Okręgowego w K. oraz Sądu Apalacyjnego wK. z dnia 12 maja 2015r, sygn. akt :(...) k. 216-217 akt /

Konieczne jest także uzupełnienie tych ustaleń w odniesieniu do konsekwencji, które co sposobu myślenia uczestnika , mających negatywny wpływ na możliwość podejmowania przezeń racjonalnych, korzystnych dla jego interesów decyzji, mają stwierdzone , utrwalone, zaburzenia urojeniowe.

Uzupełnienie to oparte na wnioskach uzupełniającej opinii łącznej biegłych zakresu psychiatrii- lek. Z. M. oraz z zakresu psychologii- J. K. , których żadna ze stron postępowania nie kwestionowała,

przedstawia się ono następująco :

A. B. (1) nadal ma zaburzenia treści myślenia , pod postacią urojeń. Zdradza nieadekwatną , urojeniową interpretację rzeczywistości oraz zaburzenia treści myślenia , co wpływa negatywnie [ niekorzystnie ], na treść podejmowanych przez niego codziennych decyzji

/ dowód : opinia uzupełniająca biegłych z zakresu psychiatrii i psychologii k. 108-109 akt/.

W świetle dokonanych w sprawie ustaleń faktycznych , w tym tej ich części o którą uzupełnił je , a po części zmienił , Sąd Odwoławczy , nie można potwierdzić trafności zarzutu materialnego na którym opiera się konstrukcja apelacji A. B. (1).

Ma bowiem , wbrew stanowisku apalanta zaprezentowanego w motywacji tego zarzutu , [które wypełnia , na co Sąd II instancji zwracał uwagę wyżej, polemika z ustaleniami faktycznymi na których Sąd Okręgowy w Kielcach oparł kontrolowane instancyjnie orzeczenie] , rację Sąd I instancji przyjmując , iż przesłanki normatywne wskazane w art. 16 §1 kc w aktualnej sytuacji uczestnika są spełnione.

Ubezwłasnowolnienie częściowe jest instytucją powołaną w wyłącznym interesie osoby chorej, która z przyczyn określonych we wskazanej normie potrzebuje pomocy do prowadzenia spraw życia codziennego. Interes danej osoby może w konkretnych okolicznościach sprawy przemawiać jednak przeciwko ubezwłasnowolnieniu, które zawsze jest orzeczeniem o charakterze fakultatywnym.

Taka też myśl przebija również przez motywy postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 4 lutego 2022r , sygn. II CSKP 1225/22 , powołanego w apelacji uczestnika.

Jednak ustalenia faktyczne poczynione w sprawie dają podstawę do stwierdzenia , że wzgląd na dobro A. B. (1) dostatecznie przemawia za tym aby wniosek jego syna W. jednak uwzględnić.

Wynika z nich bowiem , że u uczestnika stwierdzono wywołane długoletnią chorobą psychicznąw postaci schizofrenii, utrzymujące się nadal , utrwalone, zaburzenia urojeniowe , których świadomości uczestnik nie ma. Ów brak powoduje , że jakkolwiek formalnie pozostaje w leczeniu psychiatrycznym , nie mając poczucia choroby , nie kontynuuje zalecanego leczenia farmakologicznego stwierdzonych objawów , co przekłada się na ich utrwalenie oraz wynikające z nich , systematyczne na przestrzeni już kilkudziesięciu lat [ co najmniej od 1999r.] liczne , odbywane niejednokrotnie bez jego uprzedniej zgody , pobyty w szpitalu psychiatrycznym.

Urojenia maja też negatywne następstwa w sferze zaburzeń postrzegania i nieadekwatną do rzeczywistego stanu rzeczy , urojeniową o interpretację rzeczywistości oraz zaburzenia myślenia , które wypaczają proces podejmowania przez niego codziennych decyzji, wpływając zniekształcająco na ich istotną treść.

Stąd przede wszystkim wzgląd na potrzebę zapewnienia [ z udziałem kontrolnym kuratora , który zostanie ustanowiony ]powrotu do systematyczności terapii stwierdzonych zaburzeń psychicznych odpowiadającą dobru uczestnika , dostatecznie przemawia za jego częściowym ubezwłasnowolnieniem.

Ponadto opisane wyżej zaburzenia myślenia i rozumienia rzeczywistości , wypaczonego przez jej urojeniową interpretację przez A. B. mimo , że pozostaje aktywny społecznie , w tym także w zakresie zatrudnienia w zakresie pracy chronionej, wymagają aby świadcząc mu pomoc, kurator ułatwił uczestnikowi codzienne funkcjonowanie , w tym podejmowanie decyzji , które rzeczywiście będą dla niego, w sferze faktycznej jak i prawnej korzystne.
Z podanych przyczyn w uznaniu , iż także sformułowany przez uczestnika zarzut materialny , nie jest uzasadniony , Sąd Odwoławczy apelację oddalił , na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 16 §1 kc. / pkt 1 sentencji motywowanego postanowienia /.

W warunkach nie złożenia przez wnioskodawcę żądania rozliczenia kosztów na apelacyjnym etapie postępowania , Sąd II instancji o nich nie orzekał .

Przyznał natomiast, na rzecz reprezentującego uczestnika w postępowaniu apelacyjnym pełnomocnika z urzędu - adwokata - wynagrodzenie za świadczoną pomoc.

Kwota przyznana z tego tytułu ze środków budżetowych Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Kielcach, który zdecydował o ustanowieniu pełnomocnika, została ustalona na podstawie §14 ust.1 pkt 27 w zw. ze stosowanym odpowiednio §16 ust. 1 oraz §4 ust.3 Rozporządzenia MS z dnia 14 maja 2024r w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa […] kosztów pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu [ DzU z 2024 poz.763] /pkt 2 sentencji motywowanego postanowienia.