Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I ACa 686/20 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Krakowie z 2022-04-22

Niniejszy dokument nie stanowi doręczenia w trybie art. 15 zzs 9 ust. 2 ustawy COVID-19 (Dz.U.2021, poz. 1842)

Sygn. akt I ACa 686/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 kwietnia 2022 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie – I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący:

SSA Józef Wąsik

Protokolant:

sekretarz sądowy Iwona Mrazek

po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2022 r. w Krakowie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny w W.

(następca prawny(...) S.A. w W.)

przeciwko P. K.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie

z dnia 9 stycznia 2020 r. sygn. akt I C 1331/19

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że nadaje mu treść:

„I. zasądza od pozwanego P. K. na rzecz strony powodowej(...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny w W. kwotę 57.039,36 zł (pięćdziesiąt siedem tysięcy trzydzieści dziewięć złotych 36/100) z umownymi odsetkami w wysokości 6.99 % rocznie, ale nie więcej niż w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie – liczonymi od wymienionych niżej kwot do dnia zapłaty:

1.  od kwoty 1188,32 zł od 17.03.2018r,

2.  od kwoty 1188,32 zł od 17.04.2018r,

3.  od kwoty 1188,32 zł od 17.05.2018r,

4.  od kwoty 1188,32 zł od 17.06.2018r,

5.  od kwoty 1188,32 zł od 17.07.2018r,

6.  od kwoty 1188,32 zł od 17.08.2018r,

7.  od kwoty 1188,32 zł od 17.09.2018r,

8.  od kwoty 1188,32 zł od 17.10.2018r,

9.  od kwoty 1188,32 zł od 17.11.2018r,

10.  od kwoty 1188,32 zł od 17.12.2018r,

11.  od kwoty 1188,32 zł od 17.01.2019r,

12.  od kwoty 1188,32 zł od 17.02.2019r,

13.  od kwoty 1188,32 zł od 17.03.2019r,

14.  od kwoty 1188,32 zł od 17.04.2019r,

15.  od kwoty 1188,32 zł od 17.05.2019r,

16.  od kwoty 1188,32 zł od 17.06.2019r,

17.  od kwoty 1188,32 zł od 17.07.2019r,

18.  od kwoty 1188,32 zł od 17.08.2019r,

19.  od kwoty 1188,32 zł od 17.09.2019r,

20.  od kwoty 1188,32 zł od 17.10.2019r,

21.  od kwoty 1188,32 zł od 17.11.2019r,

22.  od kwoty 1188,32 zł od 17.12.2019r,

23.  od kwoty 1188,32 zł od 17.01.2020r,

24.  od kwoty 1188,32 zł od 17.02.2020r,

25.  od kwoty 1188,32 zł od 17.03.2020r,

26.  od kwoty 1188,32 zł od 17.04.2020r,

27.  od kwoty 1188,32 zł od 17.05.2020r,

28.  od kwoty 1188,32 zł od 17.06.2020r,

29.  od kwoty 1188,32 zł od 17.07.2020r,

30.  od kwoty 1188,32 zł od 17.08.2020r,

31.  od kwoty 1188,32 zł od 17.09.2020r,

32.  od kwoty 1188,32 zł od 17.10.2020r,

33.  od kwoty 1188,32 zł od 17.11.2020r,

34.  od kwoty 1188,32 zł od 17.12.2020r,

35.  od kwoty 1188,32 zł od 17.01.2021r,

36.  od kwoty 1188,32 zł od 17.02.2021r,

37.  od kwoty 1188,32 zł od 17.03.2021r,

38.  od kwoty 1188,32 zł od 17.04.2021r,

39.  od kwoty 1188,32 zł od 17.05.2021r,

40.  od kwoty 1188,32 zł od 17.06.2021r,

41.  od kwoty 1188,32 zł od 17.07.2021r,

42.  od kwoty 1188,32 zł od 17.08.2021r,

43.  od kwoty 1188,32 zł od 17.09.2021r,

44.  od kwoty 1188,32 zł od 17.10.2021r,

45.  od kwoty 1188,32 zł od 17.11. 2021r,

46.  od kwoty 1188,32 zł od 17.12.2021r,

47.  od kwoty 1188,32 zł od 17.01.2022r,

48.  od kwoty 1188,32 zł od 17.02. 2022r,

II. w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.204 zł (trzy tysiące dwieście cztery złote) tytułem kosztów procesu;

2/ oddala apelację w pozostałym zakresie;

3/ zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1593 zł (tysiąc pięćset dziewięćdziesiąt trzy złote) tytułem kosztów postępowania apelacyjnego.”

SSA Józef Wąsik

Sygn. akt I A Ca 686/20

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) S.A. w W. w pozwie z dnia 1 kwietnia 2019 r. wniosła o zasądzenie od pozwanego P. K. na jej rzecz kwoty 77.978,34 zł. z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 2 kwietnia 2019 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów postępowania.

Strona powodowa wskazała, że na podstawie wniosku pozwanego w dniu 27 czerwca 2016 r. został uruchomiony kredyt gotówkowy. Pomimo precyzyjnie ustalonych warunków kontraktu, pozwany nie zaspokoił wszystkich należności wynikających ze stosunku prawnego. Roszczenie stało się wymagalne w dniu 17 października 2018 r. w związku z rozwiązaniem umowy przez powodowy Bank wobec opóźnienia pozwanego. Na zobowiązanie pozwanego składa się kwota dochodzona pozwem, w tym 72.824,76 zł. tytułem wykorzystanego przez pozwanego i niespłaconego do dnia złożenia pozwu kapitału umownego, 2.488,68 zł. tytułem niespłaconych odsetek kapitałowych za okres korzystania z kapitału naliczonych w wysokości 7,02 % i 2.664,90 zł. tytułem niespłaconych odsetek za opóźnienie naliczonych od kwoty niespłaconego kapitału od dnia następnego po dniu wymagalności tj. 18 października 2018 r. wedle stawki umownej wynoszącej 7,02 % do dnia wniesienia powództwa.

Strona powodowa podniosła, że skierowała do pozwanego szereg wezwań do zapłaty (na piśmie, mailem, telefonicznie), a to dążąc do polubownego załatwienia sprawy. Z uwagi na ich bezskuteczność w dniu 17 października 2018 r. została wypowiedziana umowa z równoczesnym wezwaniem pozwanego do zapłaty należności głównej wraz z odsetkami.

Sąd Rejonowy L. w L.wydał dnia 12 kwietnia 2019 r. nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym uwzględniający w całości żądanie strony powodowej.

Pozwany P. K.wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty w którym zarzucił brak wymagalności roszczenia, brak udowodniania przez Bank wysokości roszczenia.

Strona powodowa ustosunkowując się do sprzeciwu podtrzymała żądanie pozwu w całości. Sprostowała datę wymagalności wskazaną w pozwie oświadczając, że roszczenie stało się wymagalne dnia 28 sierpnia 2018 r. w związku z rozwiązaniem umowy. Wskazała, że w dniu 18 lipca 2018 r. na piśmie wypowiedziano umowę. Samo wypowiedzenie wysłano na adres pozwanego wskazany w umowie. Zgodnie z art. 61 k.c. pozwany mógł się z pismem zapoznać w dniu 26 lipca 2018 r. Termin wypowiedzenia umowy upłynął z upływem 30 dni od doręczenia wypowiedzenia.

Do pisma powodowy Bank dołączył m.in. umowę o kredyt gotówkowy z dnia 17 czerwca 2016 r., potwierdzenie otwarcia rachunku, harmonogram spłat kredytu, zestawienie operacji na rachunku otwartym dla obsługi kredytu, wypowiedzenie umowy z dnia 18 lipca 2018 r. z dowodem nadania – w tym „śledzenie przesyłki pocztowej”.

Odpis pisma strony powodowej z załącznikami i wezwaniem do ustosunkowania się do twierdzeń zawartych w piśmie strony powodowej, wskazania wszystkich wniosków dowodowych i procesowych w terminie dwóch tygodni pod ryg. pominięcia w późniejszym postępowaniu doręczono pełnomocnikowi pozwanego tj. adw. M. P. w dniu 2 grudnia 2019 r.

Do dnia rozpoznania sprawy na posiedzeniu niejawnym (9 stycznia 2020 r.) pozwany nie złożył żadnego pisma.

W dniu 9 stycznia 2020 r. wydano, w oparciu o dyspozycję art. 148 1 k.p.c. wyrok na posiedzeniu niejawnym, którym Sąd Okręgowy:

I. zasądził od pozwanego P. K. na rzecz strony powodowej (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 77.978,34 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 2 kwietnia 2019 r. do dnia zapłaty;

II. zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 6.375 zł. tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 czerwca 2016 r. (...) S.A. w W. zawarł z P. K. zam. K. ul. (...)umowę o kredyt gotówkowy – konsumpcyjny na dowolny cel. Umowa została zawarta na 96 miesięcy. Kwotę kredytu określono na 87.192 zł., całkowitą kwotę kredytu na 80.000 zł., całkowity koszt kredytu określono na 34.154,81 zł., a całkowitą kwotę do zapłaty 114.154,81 zł. W dniu wypłaty kredytu Bank pobrał jednorazową prowizję w wysokości 7.192 zł. W umowie wskazano, że harmonogram – czyli plan spłaty kredytu – określa terminy spłaty oraz kwoty wszystkich rat kredytu. Jako obowiązek kredytobiorcy wskazano spłatę kredytu w miesięcznych ratach. W umowie określono sposób naliczania odsetek przez Bank, konsekwencje braku spłaty kredytu (pkt 10 umowy), warunki wypowiedzenia kredytu (pkt 15 umowy), w tym wskazano, że Bank może wypowiedzieć umowę jeżeli kredytobiorca nie będzie spłacał rat kredytu, a okres wypowiedzenia wynosi 30 dni (umowa, k. 21)

Załącznikiem do umowy był harmonogram spłaty kredytu (harmonogram, k. 35)

Umowa zawarta została po złożeniu przez pozwanego w dniu 1 czerwca 2016 r. wniosku kredytowego (wniosek, k. 32).

W dniu 27 czerwca 2016 r. został otwarty rachunek osobisty (oszczędnościowo-rozliczeniowy) o nr (...) (potwierdzenie otwarci rachunku, k. 34)

Powodowy Bank sporządził elektroniczne zestawienie operacji obrazujący obsługę kredytu do dnia 17 października 2018 r. (zestawienie operacji, k. 39)

Pismem z dnia 18 lipca 2018 r. (...) wypowiedział umowę pozwanemu w związku z brakiem spłaty zobowiązania zgodnie z warunkami umowy z zachowaniem 30 – dniowego okresu wypowiedzenia. Na dzień 18 lipca 2018 r. całkowita kwota zobowiązania pozwanego wynosiła 74.530,03 zł., w tym kapitał 72.824,76 zł., odsetki 1.705,27 zł. (wypowiedzenie, k. 41)

Wypowiedzenie zostało wysłane do pozwanego na adres przez niego wskazany w umowie. Zostało zwrócone jako nieodebrane po dwukrotnym awizowaniu (koperta, k. 42)

W ocenie Sądu Okręgowego, powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Pozwany nigdy nie zakwestionował istnienia stosunku zobowiązaniowego pomiędzy nim a stroną powodową. Jego obrona, wyrażona w sprzeciwie od nakazu zapłaty, ograniczała się do podniesienia dwóch okoliczności: braku wymagalności roszczenia i braku udowodniania przez Bank wysokości roszczenia. Zarazem pozwany nie wskazał żadnych okoliczności ani żadnych dowodów mających świadczyć za oddaleniem powództwa. Sąd nie podzielił zarzutów pozwanego, jakoby strona powodowa nie udowodniła wymagalności roszczenia czy wysokości dochodzonego roszczenia. Wręcz przeciwnie, strona powodowa przedkładając do pisma z dnia 15 października 2019 r. kolejne dokumenty jednoznacznie wykazała, że dokonała wypowiedzenia umowy, że dokonane przez nią wypowiedzenie umowy było w pełni zasadne wobec zaległości w spłacie kredytu, że wypowiedzenie zostało wysłane na adres pozwanego wskazany przez niego w umowie. W ocenie Sądu, strona powodowa wykazała też, co złożyło się na kwotę dochodzonego roszczenia, załączając na poparcie twierdzeń harmonogram spłaty kredytu oraz elektroniczne zestawienie operacji obrazujące obsługę kredytu udzielonego pozwanemu do dnia 17 października 2018 r.

Jeżeli zdaniem pozwanego jego zadłużenie wobec banku jest inne niż podała strona powodowa, to powinien on – zgodnie z obowiązkiem procesowym wynikającym z art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c. – wykazać tę okoliczność stosownymi dowodami. Tymczasem pozwany oprócz wniesienia sprzeciwu, nie zrobił nic w tym nie wykonał zarządzenia doręczonego mu skutecznie w dniu 2 grudnia 2019 r.

W efekcie, stanowisko pozwanego zajęte przez niego w sprzeciwie należy ocenić jako niczym nie poparte, gołosłowne twierdzenia, które mogą być co najwyżej uznane za wyraz procesowej linii obrony.

Podstawą orzeczenia jest ustawa o kredycie konsumenckim z dnia 12 maja 2011r., ustawa Prawo bankowe, umowa z dnia 27 czerwca 2016 r. o kredyt gotówkowy – konsumpcyjny .

O kosztach Sąd orzekł w pkt. II sentencji wyroku na podstawie art. 98 k.p.c.

Apelacje od tego wyroku wniósł pozwany, zarzucając:

I. naruszenie prawa materialnego, to jest:

1. art. 75c ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Prawo bankowe1 (zwanej dalej: ustawą - prawo bankowe) w związku z art. 58 § 1 k.c. - przez jego niezastosowanie;

2. art. 353 1 k.c. w związku z §§ 10 i 15 umowy kredytu gotówkowego o nr: (...) zawartej w dniu 27 czerwca 2016r. (zwanej dalej: przedmiotową umową kredytu) - przez jego niezastosowanie,

II. naruszenie przepisów postępowania mające wpływ na wynik sprawy, to jest naruszenie:

1. art. 233 § 1 k.p.c. w związku z art. 316 § 1 k.p.c. w związku z art. 58 § 1 k.c. w związku z art. 75c ust. 1 i 2 ustawy - prawo bankowe, przez brak uwzględnienia z urzędu okoliczności nieważności wypowiedzenia przedmiotowej umowy kredytu dokonanego przez powoda pismem z dnia 18 lipca 2018r., a która to nieważność jest następstwem naruszenia przez powoda normy art. 75c ust. 1 i 2 ustawy - prawo bankowe, wskutek braku poprzedzenia tegoż wypowiedzenia wezwaniem pozwanego do zapłaty oraz poinformowaniem pozwanego o możliwości restrukturyzacji zadłużenia;

2. art. 233 § 1 k.p.c. przez niewszechstronne rozważenie zebranego materiału dowodowego polegające na przyjęciu, że powód złożył pozwanemu oświadczenie w przedmiocie wypowiedzenia przedmiotowej umowy kredytu w ten sposób, że pozwany mógł się z oświadczeniem tym zapoznać, to jest poprzez nadanie przez powoda pisma z dnia 18 lipca 2018r. pod adres ul. (...), (...)-(...) K., podczas gdy pozwany począwszy od maja 2018r. zamieszkiwał pod adresem ul. (...), (...)-(...) C., a o fakcie którym pozwany poinformował powoda pismem z dnia 21 maja 2018r., a które to pismo zostało nadane przez pozwanego do powoda w dniu 23 maja 2018r., zaś zostało odebrane przez powoda w dniu 29 maja 2018r. pod adresem: ul. (...), (...)-(...) W., to jest pod adresem siedziby powoda, oraz w dniu 29 maja 2018r. ze skrytki pocztowej o nr: (...) (...) to jest skrzynki pocztowej przyporządkowanej do korespondencji z powodem, przy czym okoliczność ta została wzmiankowana już w sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanego przez Sąd Rejonowy L.w L.w dniu 12 kwietnia 2019r. w sprawie o sygn. akt: (...) czego Sąd Okręgowy jednakże nie uwzględnił w ogóle;

3. art. 148 1 § 1 k.p.c. w związku z art. 148 1 § 3 k.p.c. w związku z art. 148 § 1 k.p.c, przez wydanie zaskarżonego wyroku na posiedzeniu niejawnym w sytuacji gdy:

a/ rozpoznanie sprawy na rozprawie było konieczne, biorąc pod uwagę treść pozwu, sprzeciwu od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanego przez Sąd Rejonowy L.w L.w dniu 12 kwietnia 2019r. w sprawie o sygn. akt: (...) oraz pisma procesowego powoda z dnia 15 października 2019r.;

b/ pozwany nie zrzekł się uprawnienia do rozpoznania sprawny na rozprawie, w rozumieniu art. 148 § 1 k.p.c. w związku z art. 148 1 § 3 k.p.c.

Wniósł o:

- zmianę zaskarżonego wyroku przez oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu za obie instancje,

- dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów w postaci - załączonej do pisma przygotowawczego pozwanego z dnia 29 stycznia 2020r. - informacji o zmianie adresu pozwanego wraz z dowodem odbioru - na okoliczność, że pozwany informował powoda o zmianie właściwego dla pozwanego adresu do doręczeń z adresu: ul.(...) (...)-(...) K., na adres: ul. ul. (...), (...)-(...) C. oraz daty przekazania tejże informacji przez pozwanego powodowi.

Strona powodowa wniosła o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów postepowania apelacyjnego, ewentualnie na wypadek uznania nieskuteczności wypowiedzenia o zmianę wyroku przez zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kolejnych rat kredytu po 1188,32 zł (rata nr (...)) poczynając od 17 marca 2018r do 17 lutego 2022r (rata nr (...)) z odsetkami umownymi 6,99 % w stosunku rocznym od dnia płatności każdej raty.

Sąd Apelacyjny po rozpoznaniu apelacji, zważył, co następuje:

Apelacja zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Sąd Okręgowy poczynił co do zasady prawidłowe ustalenia faktyczne, które Sąd Apelacyjny przyjął za swoje, za wyjątkiem ustalenia, że powodowy Bank doręczył pozwanemu pismo z dnia 18 lipca 2018r wypowiadające umowę kredytu w związku z brakiem spłaty zobowiązania- przy zachowaniu 30 - dniowego okresy wypowiedzenia. Wypowiedzenie zostało wprawdzie wysłane na adres w K. wskazany w umowie, niemniej pozwany począwszy od maja 2018r. zamieszkiwał pod adresem ul. (...), (...)-(...) C. i o fakcie poinformował powoda pismem z dnia 21 maja 2018r., a które to pismo zostało nadane przez pozwanego do powoda w dniu 23 maja 2018r., zaś zostało odebrane przez powoda w dniu 29 maja 2018r. pod adresem: ul. (...), (...)-(...) W., to jest pod adresem siedziby powoda, oraz w dniu 29 maja 2018r. ze skrytki pocztowej o nr: (...), (...), to jest skrzynki pocztowej przyporządkowanej do korespondencji z powodem – co wynika z przedłożonych przez pozwanego dowodów.

Okoliczność ta została wzmiankowana już w sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanego przez Sąd Rejonowy L. w L.w dniu 12 kwietnia 2019r. w sprawie o sygn. akt: (...)

W tej sytuacji brak podstaw do uznania, że wypowiedzenie umowy zostało dokonane skutecznie z zachowaniem wymogów określonych w art. 75c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939)

Brak skuteczności wypowiedzenia umowy nie oznacza, że pozwany nie ma obowiązku zapłaty wymagalnych już rat kredytowych.

Ponieważ treści umowy łączącej strony wynika, że pozwany powinien zwrócić w ratach sumę, to niezapłacone przez pozwanego raty (wykazane przez powoda harmonogramem spłaty stanowiącym załącznik do umowy) są wymagalne bez konieczności wypowiedzenia umowy i z tej przyczyny Sąd je zasądził wraz z umownymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia opóźnienia w zapłacie każdej raty.

Pozwany nie wykazał, aby zapłacił jakąkolwiek ratę czy sumę pieniężną po lutym 2018r.

Za zgodą stron w miejsce (...) SA w W. wstąpił cesjonariusz (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny w W. (dowód: umowa przelewu wierzytelności z 3.11.2020r – k.268-270).

Do skuteczności cesji wierzytelności nie było konieczne wcześniejsze wypowiedzenie umowy kredytu przez bank. Ustawa nie czyni bowiem w tym zakresie żadnych dodatkowych warunków skuteczności przelewu. Zmiana wierzyciela w czasie wykonywania umowy zgodnie z przywołaną wcześniej treścią art. 509 § 1 k.c, jest możliwa tak, jak miało to miejsce w rozpoznawanej sprawie. Przedmiotem przelewu jest wierzytelność, czyli prawo podmiotowe przysługujące wierzycielowi do żądania od dłużnika, aby spełnił świadczenie. Istotne jest to, aby owa wierzytelność istniała, ponadto aby cedent miał prawną możliwość nią rozporządzać. Nie ma tu znaczenia, czy zdążyła się już przedawnić, jak również czy w chwili przelewu była wymagalna (E. Gniewek, P. Machnikowski (red.), Kodeks cywilny. Komentarz., Warszawa 2021, dostęp Legalis).

Także powód, już po wstąpieniu w prawa wierzyciela pozwanego, nie miał obowiązku ani też potrzeby wypowiedzenia umowy kredytu. Należy bowiem zauważyć, że zasadniczym skutkiem wypowiedzenia umowy kredytu jest postawienie w stan wymagalności przyszłych rat kapitałowych kredytu, dotychczas niewymagalnych. Jest to uprawnienie kształtujące kredytodawcy i to jedynie od jego woli zależy czy z niego będzie korzystał.

Termin wymagalności roszczenia co do zasady powinien być oznaczony w treści czynności prawnej i też została skonstruowana umowa zawarta z bankiem przez pozwanego. Zgodnie z umowa stron, co miesiąc każda kolejna rata kredytu, którą pozwany był obowiązany spłacić stawała się wymagalna. Powód, po wstąpieniu w prawa pierwotnego wierzyciela, miał zatem prawo domagać się od pozwanego spłaty zaległych rat kapitałowo-odsetkowych. Nie musiał wypowiadać umowy, mógł dochodzić tylko części nabytej wierzytelności tu części nieuiszczonych przez pozwanego rat spłaty kredytu.

Modyfikacja żądania dokonana przez powoda w postepowaniu apelacyjnym nie stanowi zmiany powództwa ani nie oznacza wystąpienia z nowym żądaniem. Powód nadal domaga się tego samego roszczenia , tj. zwrotu kredytu w części niezapłaconej wraz z odsetkami umownymi. Wskazanie, że „na wypadek przyjęcia braku skuteczności wypowiedzenia umowy” powód żąda zasądzenia wymagalnych rat nie stanowi zmiany powództwa, tylko w istocie jego ograniczenie i odmienne zredagowanie. Formuła zaczynająca się od słów „na wypadek” czy „z ostrożności procesowej” stanowi też wyraz stosowanej często w praktyce pełnomocników procesowych, zasadzie asekuracji procesowej.

W ocenie Sądu powód wykazał, że przysługuje mu roszczenie wobec pozwanego co do zasady oraz udowodnił jego wysokość złożonymi dokumentami. Jednocześnie pozwany nie przedstawił dowodów, które świadczyłyby o braku zobowiązania lub innej jego wysokości. Dokonana przez Sąd kontrola wysokości roszczenia powoda potwierdziła jego prawidłowość. Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 69 §1 prawa bankowego i art. 509 k.c.

Mając powyższe argumenty na względzie, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c, Sąd Apelacyjny zmienił zaskarżony wyrok jak w sentencji.

O kosztach postępowania za obie instancje orzeczono na podstawie art. 100 kpc zw. z art. 108 § 1 k.p.c. mając na uwadze, że powód wygrał sprawę w 73 %.

SSA Józef Wąsik

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Renata Gomularz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Krakowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Józef Wąsik
Data wytworzenia informacji: