Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Krakowie

POSTANOWIENIE

Dnia 26 lutego 2013r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie, Wydział I Cywilny w składzie :

Przewodniczący : SSA Andrzej Struzik (spr.)

Sędziowie: SSA Zbigniew Ducki

SSO (del) Izabela Dyka

po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2013 r. w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. P.

przeciwko Skarbowi Państwa – Komisariatowi Policji(...)w Krakowie

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 6 listopada 2012r., sygn. akt I C 1710/11

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt I ACz 182/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Krakowie odrzucił zażalenie powoda na postanowienie Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 23 kwietnia 2012r.

W uzasadnieniu Sąd I – instancji wskazał, iż postanowieniem z dnia 23 kwietnia 2012 r. Sąd Okręgowy w Krakowie, Wydział I Cywilny oddalił wniosek powoda o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Na postanowienie to powód złożył zażalenie, które zostało oddalone postanowieniem Sądu Apelacyjnego z dnia 10 września 2012 r. Kolejnym, zażaleniem złożonym w dniu 29 października 2012 r. powód ponownie zaskarżył postanowienie z dnia 23 kwietnia 2012 r. Wobec powyższego Sąd Okręgowy je odrzucił. Ponowne wniesienie zażalenia w zakresie, który został już prawomocnie rozstrzygnięty przez sąd drugiej instancji i po raz kolejny na to samo orzeczenie nie jest dopuszczalne. Zgodnie z przepisem art. 370 k.p.c. Sąd pierwszej instancji odrzuci na posiedzeniu niejawnym apelację wniesioną po upływie przepisanego terminu, nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również apelację, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Art. 397 § 2 k.p.c. zdanie pierwsze stanowi, iż do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu apelacyjnym.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy postanowił jak w sentencji na podstawie art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

Postanowienie to zaskarżył powód wnosząc o jego uchylenie i wskazując, iż jest bezprawne.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje :

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Apelacyjny podziela stanowisko Sądu Okręgowego wyrażone w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia i uznaje jej za swoje.

Przepis art. 394 § 1 k.p.c. przewiduje dopuszczalność zażaleń wyłącznie na postanowienia Sądu I instancji kończące postępowanie w sprawie oraz na postanowienia Sądu pierwszej instancji i zarządzenia przewodniczącego w przedmiocie enumeratywnie wyliczonym w tym przepisie. Z kolei przepis artykułu 394 ¹ k.p.c. przewiduje dopuszczalność zażaleń do Sądu Najwyższego na postanowienia Sądu II instancji odrzucające skargę kasacyjną oraz na postanowienie sądu drugiej lub pierwszej instancji odrzucające skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jak również w razie uchylenia przez sąd drugiej instancji wyroku sądu pierwszej instancji i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania a także w sprawach, w których przysługuje skarga kasacyjna na postanowienie sądu drugiej instancji kończące postępowanie w sprawie, z wyjątkiem postanowień, o których mowa w art. 398 ¹ , oraz postanowień wydanych w wyniku rozpoznania zażalenia na postanowienie sądu pierwszej instancji. Zgodnie zaś z art. 394 ² § 1 k.p.c. na postanowienia sądu drugiej instancji, których przedmiotem są oddalenie wniosku o wyłączenie sędziego, zwrot kosztów procesu, skazanie świadka, biegłego, strony, jej pełnomocnika oraz osoby trzeciej na grzywnę, zarządzenie przymusowego sprowadzenia i aresztowania świadka, odmowa zwolnienia świadka i biegłego od grzywny i świadka od przymusowego sprowadzenia, przysługuje zażalenie do innego składu tego sądu, z wyjątkiem postanowień wydanych w wyniku rozpoznania zażalenia na postanowienie sądu pierwszej instancji. Zatem żaden przepis Kodeksu postępowania cywilnego nie przewiduje zażalenia na postanowienie, które było już przedmiotem kontroli Sądu II instancji na skutek zażalenia tej samej strony i zostało już prawomocnie rozstrzygnięte. Tym samym wniesione przez powoda po raz drugi zażalenie należało odrzucić jako niedopuszczalne. Taką bowiem sankcję przewiduje art. 370 k.p.c. stosowany odpowiednio na mocy art. 397 § 2 k.p.c. do zażaleń, w stosunku do zażaleń, które są niedopuszczalne. Tym samym zaskarżone postanowienie odpowiada prawu.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. postanowił jak w sentencji.