Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Krakowie

POSTANOWIENIE

Dnia 14 kwietnia 2015 roku

Sąd Apelacyjny w Krakowie Wydział I Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Jerzy Bess (spr.)

SSA Regina Kurek

SSA Robert Jurga

po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2015 roku w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w M.

przeciwko W. B. i A. C.

o zapłatę

na skutek zażalenia strony powodowej od postanowienia Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 11 grudnia 2014 r., sygn. akt IX GC 679/14

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt I ACz 579/15

UZASADNIENIE

Strona powodowa domaga się od pozwanych zapłaty na podstawie art. 299 k.s.h., wskazując iż dysponuje tytułem wykonawczym przeciwko niewypłacalnej spółce (...) sp. z o.o., zapadłym w sprawie do sygn. IX GC 549/13. Pozwani wnieśli o oddalenie powództwa, albowiem nie istnieje umorzona wierzytelność objęta powołanym w pozwie tytułem wykonawczym, a to z uwagi na dokonanie potracenia wyższej wierzytelności wzajemnej spółki (...) sp. z o.o. z wierzytelnością objętą tytułem wykonawczym.

Pozwani złożyli wniosek o zawieszenie niniejszego postępowania z uwagi na wytoczenie przez spółkę (...) sp. z o.o. powództwa o pozbawienie w całości wykonalności tytułu wykonawczego w sprawie IX GC 549/13.

Postanowieniem z dnia 11 grudnia 2014 r. Sąd Okręgowy zawiesił postępowanie w sprawie na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. Jako podstawę faktyczną postanowienia wskazano, że przed Sądem Okręgowym w Krakowie został zarejestrowany do sygn. IX GC 1057/14 pozew o pozbawienie w całości tytułu wykonawczego w sprawie IX GC 549/13, wykonalności. W sprawie IX GC 549/13 Sąd nie badał merytorycznie zarzutu potrącenia tam wywodzonego, z oświadczenia z 3 stycznia 2013 r., a które Sąd wówczas uznał za niesprecyzowane. Sąd Okręgowy podniósł, że przedmiotem badania sądu w niniejszej sprawie będzie ewentualna odpowiedzialność członków zarządu za zobowiązanie spółki objęte tytułem wykonawczym w sprawie IX GC 549/13, podstawową kwestią jest istnienie długu spółki, za który maja pozwani odpowiadać w ramach art. 299 ksh. Obecnie spółka (...) sp. z o. o. ponowiła, oświadczenie o potrąceniu, powołując to zdarzenie w rozumieniu art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c., jako podstawę powództwa przeciwegzekucyjnego. Tym samym pozwani nie kwestionują prawomocnego wyroku w sprawie IX GC 549/13, ale domagają się uwzględnienia zdarzenia, które miało miejsce po jego wydaniu, a spowodowało wygaśnięcie zobowiązania. Dlatego zdaniem Sądu Okręgowego wniosek pozwanych jest uzasadniony w świetle art. 177 § 1 pkt. 1 k.p.c., a postępowanie powinno pozostać zawieszone do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy IX GC 1057/14.

Zażalenie na postanowienie wniosła strona powodowa, domagając się jego uchylenia i zasądzenia kosztów zastępstwa procesowego. Postanowieniu zarzucono:

1.  naruszenie art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i w konsekwencji zawieszenie postępowania, w sytuacji braku przesłanek do jego zawieszenia, poprzez nieuzasadnioną przewłokę postępowania

2.  naruszenie art. 365 § 1 k.p.c. poprzez kwestionowanie długu pozwanych, w sytuacji gdy powód jest wierzycielem, a jego wierzytelność została stwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu

3.  naruszenie art. 299 § 1 k.s.h. poprzez przyjęcie, iż pozwani w toku niniejszego postępowania mogą się bronić ewentualnymi zarzutami przysługującymi nie im osobiście, a spółce, której są członkami zarządu

4.  naruszenie art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. poprzez przyjęcie, iż samo złożenie oświadczenia o potrąceniu po wydaniu tytułu wykonawczego może skutkować wygaśnięciem długu, w sytuacji gdy pozwani nie wykazali, iż w okresie po nadaniu klauzuli wykonalności powódka stała się dłużnikiem pozwanych

Pozwani złożyli odpowiedź na zażalenie, w której domagali się jego oddalenia i zasądzenia kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest bezzasadne, co prowadzi do jego oddalenia.

Na wstępie należy podkreślić, że niniejsze postępowanie zażaleniowe dotyczy jedynie rozstrzygnięcia kwestii zawieszenia postępowania, a nie kwestii merytorycznych. Dlatego Sąd Apelacyjny wydając niniejsze postępowanie nie ocenia ani merytorycznej zasadności powództwa, ani dopuszczalności poszczególnych zarzutów co do istoty sprawy zgłaszanych przez pozwanych. Ocenić na jedynie, czy wydanie rozstrzygnięcia w sprawie do sygn. IX GC 1057/14 może mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia w niniejszym postępowaniu.

Odpowiedź na tak postanowione zagadnienie musi być pozytywna. Podstawą pozwu w niniejszej sprawie jest tytuł wykonawczy wydany przeciwko spółce (...) sp. z o. o. w K.. Z kolei przedmiotem sprawy do sygn. IX GC 1057/14 jest pozbawienie tego tytułu wykonawczego wykonalności. Jeśli zatem powództwo w sprawie do sygn. IX GC 1057/14 zostałoby uwzględnione , to brak będzie jakichkolwiek podstaw do uwzględnienia pozwu w niniejszej sprawie, w przypadku zaś oddalenia pozwu w tamtej sprawie, w niniejszej sąd będzie musiał dokonać oceny pozostałych przesłanek odpowiedzialności z art. 299 k.s.h. Dlatego zarzut naruszenia art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. jest bezzasadny.

Także pozostałe zarzuty zażalenia nie mogły być skuteczne. Nie sposób dopatrzyć się naruszenia art. 365 § 1 k.p.c., gdyż Sąd Okręgowy nie neguje, że prawomocny wyrok istnieje, lecz jedynie zauważył, że toczy się powództwo przeciwegzekucyjne. Zarzut naruszenia art. 299 k.s.h. przez wskazanie jakie zarzuty pozwani mogą podnosić w niniejszym postępowaniu jest bezzasadny, gdyż jak podkreślono wyżej, merytoryczna ocena zarzutów pozwanych zmierzających do oddalenia powództwa nie jest przedmiotem niniejszego postępowania wpadkowego. Nadto zawieszenie postępowanie na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. świadczy właśnie o tym, że okoliczności, które zdaniem strony powodowej nie mogą być rozpatrywane w toku niniejszej sprawie rozpoznawane będą w innym postępowaniu. Również w tym innym postępowaniu zastosowanie może znaleźć art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. i to ewentualnie w tym właśnie postępowaniu będzie mógł on być naruszony, gdyż w niniejszym Sąd Okręgowy go nie stosował ani nie miał do tego podstaw.

Mając na względzie powyższe, Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji na zasadzie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.