Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Krakowie

POSTANOWIENIE

Dnia 29 grudnia 2016 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie – Wydział I Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2016 r. w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Firmy Handlowo (...) Spółki Jawnej w N.

przeciwko A. K.

o zapłatę

na skutek zażalenia strony powodowej na postanowienie Sądu Okręgowego - Sądu Gospodarczego w Krakowie z dnia 23 października 2015 r. sygn. akt IX GC 457/13

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

I ACz 2346/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy – Sąd Gospodarczy w Krakowie oddalił wniosek strony powodowej o częściowe zwolnienie od kosztów sądowych to jest opłaty od apelacji.

W uzasadnieniu Sąd Okręgowy stwierdził, że strona powodowa wniosła apelację od wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie IX Wydział Gospodarczy z dnia 23 października 2015 r. sygn. akt IX GC 457/13. Następnie pismem z dnia 28 stycznia 2015 r. powód wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych w postaci opłaty od apelacji uzasadniając wniosek trudną sytuacją gospodarczą. Zarządzeniem z dnia 7 czerwca 2016 r. Sąd wezwał powoda do uzupełnienia wniosku o zwolnienia od kosztów sądowych poprzez przedłożenie dokumentów dotyczących sytuacji finansowej spółki w terminie 7 dni pod rygorem oddalenia wniosku. Wezwanie zostało doręczone powodowi w dniu 28 czerwca 2016 r. a więc termin do uzupełnienia wniosku minął 7 lipca 2016 r. Powód nie uzupełnił braków. W ocenie Sądu Okręgowego wniosek strony powodowej nie zasługiwał na uwzględnienie W chwili obecnej koszty procesu, które strona powodowa ma obowiązek uiścić to opłata od apelacji w wysokości 33 988 zł. Tymczasem powodowa spółka nie przedłożyła żadnych dokumentów księgowych spółki, które by uzasadniały wniosek, że nie posiada dostatecznych środków finansowych – np. sprawozdania finansowego spółki, wyciągów z rachunków bankowych oraz oświadczeń o obrotach na posiadanych rachunkach. Tego rodzaju zaniedbanie skutkować musi, przy uwzględnieniu brzmienia art. 103 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, oddaleniem wniosku od zwolnienie od kosztów sądowych w całości. Mając powyższe pod uwagę, na zasadzie art. 103 u.k.s.c. a contrario należało orzec jak w sentencji.

Postanowienie to zaskarżyła strona pozwana wnosząc o jego zmianę przez zwolnienie jej od kosztów sądowych w postaci opłaty od apelacji i podniosła, że znajduje się w trudnej sytuacji ze względu na dużą konkurencję.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

Sąd I instancji trafnie oddalił wniosek powoda o częściowe zwolnienie od kosztów – opłaty od apelacji.

Sąd Okręgowy wzywał stronę o uzupełnienie wniosku o zwolnienie od kosztów, niezależnie od siebie wezwał do uzupełnienia wniosku wspólników spółki jawnej, jak i spółkę. Wspólnicy wskazali na brak takiego obowiązku po ich stronie. Natomiast Spółka wezwana w dniach 18 marca 2016 r. i 6 maja 2016 r. nie złożyła dokumentów o które była wezwana w terminie, a nawet później przy zażaleniu. Wezwania zawierały rygor oddalenia wniosku w razie ich nie wypełnienia. W tym stanie rzeczy bez dalszych rozważań orzeczenie Sądu Okręgowego było zasadne i trafnie oddalono wniosek, zgodnie z nałożonym rygorem. Ponadto w zakreślonym terminie ani strona powodowa ani wspólnicy nie przedłożyli informacji na temat swojej sytuacji finansowej. Strona powodowa po upływie terminu do uzupełniania braków formalnych wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych wniosła o przywrócenie terminu do uzupełnienia tych braków wraz z pismem nie podpisanym przez osobę upoważnioną do reprezentacji spółki, w którym zostało podane, że spółka podjęła działania inwestycyjne w związku z czym nie ma pieniędzy na opłacenie kosztów sądowych. Oświadczenie to nie spełnia wymogów formalnych, ani co istotniejsze merytorycznych dla uwzględnienia wniosku

Dodatkowo, stosownie do treści art. 103 u.k.s.c. sąd może przyznać zwolnienie od kosztów sądowych osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej niebędącej osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną, jeżeli wykazała, że nie ma dostatecznych środków na ich uiszczenie. Zatem przyznanie takiego zwolnienia jest zależne od wykazania, a więc udowodnienia, że w istocie podmiot nie posiada środków na uiszczenie opłat sądowych. Trzeba jednak pamiętać, iż koszty sądowe traktowane są jako normalne koszty działalności gospodarczej i podmiot wymieniony w art. 103 u.k.s.c. winien przy planowaniu wydatków zagwarantować środki na te koszty. Strona powodowa wskazując na podjęcie inwestycji potwierdziła, że dysponuje środkami finansowymi, a więc nie może korzystać z dobrodziejstwa zwolnienia od kosztów sądowych. Wobec powyższego Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. postanowił jak w sentencji.

SSA Jan Kremer