Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Krakowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 marca 2023 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie, I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSA Józef Wąsik

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 marca 2023 r. w Krakowie

sprawy z powództwa G. U.

przeciwko (...) S.A. w K.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie

z dnia 30 czerwca 2021 r., sygn. akt IX GC 868/19

1.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie I, II i III w ten sposób, że:

a)  w punkcie I kwotę „39 582,08 zł” podwyższa do kwoty „52 268,24 zł (pięćdziesiąt dwa tysiące dwieście sześćdziesiąt osiem złotych 24/100 złotych);

b)  w punkcie III kwotę „1 355,34 zł” podwyższa do kwoty „3 575 zł (trzy tysiące pięćset siedemdziesiąt pięć złotych);

2.  oddala apelację w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 1 000 zł (tysiąc złotych) tytułem kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt I A Ga 289/21

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Krakowie wyrokiem z 30 czerwca 2021r:

I. zasądził od strony pozwanej (...) spółki akcyjnej w K. na rzecz powoda G. U. kwotę 39 582,08 zł (trzydzieści dziewięć tysięcy pięćset osiemdziesiąt dwa złote osiem groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od tej kwoty od dnia 04 września 2019 roku do dnia zapłaty;

II. w pozostałym zakresie powództwo oddalił;

III. zasądził od strony pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 1 355,34 zł (jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt pięć złotych trzydzieści cztery grosze) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Podstawą faktyczną tego rozstrzygnięcia był następujący stan faktyczny:

Właścicielem zabudowanej i ogrodzonej nieruchomości przy ul. (...) w K. jest A. U., ojciec powoda. Zgodnie z umową zawartą między nimi 31 grudnia 2015 r., G. U. został uprawniony do nieodpłatnego korzystania z pomieszczeń i terenu przy ul. (...) w K. na czas nieokreślony, ze wskazaniem, że przedmiot użyczenia będzie wykorzystany do prowadzenia działalności gospodarczej. W umowie ustalono także, że G. U. ponosić będzie wszelkie koszty związane z należytym utrzymaniem pomieszczeń i terenu w części posesji, na której prowadzona jest przez niego działalność gospodarcza. Na parterze wzniesionego około 2013 r. budynku handlowo- usługowego przy ul. (...) w K. od 1997r. powód prowadzi działalność gospodarczą w zakresie naprawy całodobowej pojazdów i motocykli, w tym świadczenia usług wulkanizacyjnych. Wykazem środków trwałych przedsiębiorstwa pod firmą (...) na dzień 01 czerwca 2018 r. objęte były m.in. (k.30)

- wyświetlacz- reklama świetlna (od 18 października 2010r.),

- dwie wyważarki (...) (...) (od 10 stycznia 2018 r.),

- pompka samochodowa (...) 615 (od 31 stycznia 2018 r.),

- pompka samochodowa D. (od 31 stycznia 2018 r.),

- urządzenie do geometrii kół (od 05 lutego 2018 r.),

- podnośnik samochodowy N. (od 17 kwietnia 2018 r.).

W dniu 01 czerwca 2018 r. na skutek awarii sieci elektronenergetycznej doszło do uszkodzenia kabla niskiego napięcia zasilanego ze stacji(...), w konsekwencji do powstania zjawiska przepięcia i pożaru w budynku przy ul. (...) w K..

W chwili zdarzenia właściciela sieci energetycznej, na odcinku której doszło do awarii, tj. (...) S.A. w K. łączyła z Towarzystwem (...) S.A. w W. umowa generalna ubezpieczenia nr (...) z dnia 23 czerwca 2016r. stwierdzona polisą nr (...). W następstwie dokonanego zakładowi ubezpieczeń zgłoszenia szkody, przeprowadzonych oględzin, dołączenia przez powoda ekspertyz, faktur pro forma i faktur naprawczych, zakład ubezpieczeń uznał, że wysokość szkody wynosi netto 3 904, 08 zł. Z uwagi na to, że kwota ta nie przekraczała oznaczonej na 5000 zł franszyzy redukcyjnej, sumę tę 19 września 2018 r. wypłacił ubezpieczony (strona pozwana). Kwota oszacowana przez zakład ubezpieczeń uwzględniała:

- 590, 60 zł netto celem usunięcia uszkodzeń w budynku (użycie folii, prace tynkarskie, nowe gniazdka, z założeniem nowych puszek, ułożenie płytek, k.46, k.51- 54),

- 3 313,48 zł netto tytułem usunięcia uszkodzeń mienia ruchomego (k.49, k. 46-47) , w tym:

- 300,00 zł netto z tytułu kosztów opinii co do uszkodzeń podnośnika N.,

- 691,13 netto z tytułu uszkodzeń wyważarki C. (...) (...),

- 602,78 zł netto z tytułu uszkodzeń wyważarki C. (...) (...),

- 332,50 zł netto z tytułu uszkodzeń pompownicy do oponH. (...),

- 382,50 zł netto z tytułu uszkodzeń pompownicy do opon T. (...),

- 66,99 zł netto z tytułu uszkodzeń quada sportowego S. (...),

- 16,25 zł netto z tytułu usługi serwisowej piecyka gazowego J. (...)

- 236,25 zł netto z tytułu uszkodzeń telewizora S. (...),

- 100,00 zł netto z tytułu uszkodzeń reklamy zewnętrznej L.,

- 226,02 zł netto z tytułu uszkodzeń kamery do monitoringu C.,

- 150,00 zł netto z tytułu serwisowania uszkodzeń kamery do monitoringu C..

- 209,06 zł netto z tytułu uszkodzeń dysku twardego (...) (...).

W celu prowadzenia działalności gospodarczej, w budynku na nieruchomości przy ul. (...) w K. powód zajmuje zlokalizowane na parterze: dużą halę, poczekalnię, pomieszczenie socjalne dla pracowników, łazienkę dla pracowników, łazienkę dla osób niepełnosprawnych. Rodzice powoda zamieszkują na pierwszym piętrze tego samego budynku. Około godziny 8.00 dnia 1 czerwca 2018r. B. U. stwierdziła w łazience lokalu mieszkalnego, że pali się kabel prowadzący do pieca centralnego ogrzewania, jak się okazało było to około godziny po tym, jak ugaszono pożar na parterze. Wyłączną przyczyną pożaru było tzw. przepięcie powstałe na skutek podania napięcia na tzw. żyłę zerową przez przedsiębiorstwo przesyłowe. W tym czasie w pomieszczeniu socjalnym zakładu powoda przebywał jeden z pracowników po nocnym dyżurze. Pożar ograniczony był do obszaru szafy sterującej przy podnośniku nożycowym, dlatego możliwe było jego ugaszenie gaśnicą proszkową. Przed ugaszeniem pożaru pracownik powoda wyłączył dopływ prądu do hali.

W pomieszczeniach zajmowanych przez powoda, w posadzce biegł na długości około 4 metrów kabel 9 mm średnicy, doprowadzający prąd do podnośnika samochodowego nożycowegoN. (...) (...) (zakupionego jako urządzenie używane, w pełni sprawne). W następstwie przepięcia i wywołanego tym pożaru kabel w posadzce został wypalony, doprowadzając do uszkodzenia elementów podnośnika i osmalenia jego powierzchni. Uszkodzeniu uległy także:

- szafa sterownicza podnośnika N. (spalona płyta główna, przewody elektryczne, hydrauliczne),

- podłączone okablowaniem do prądu dwie wyważarki C. (...) (...) zakupione jako używane, w pełni sprawne,

- dwie pompownice H. i D. do opon samochodowych, zakupione jako używane, w pełni sprawne,

- w zakresie opon, felg, nadkola i błotnika stojący na hali na linii okablowania quad sportowy P. (...) (...) (zakupiony jako używany) służący przede wszystkim do zimowego odśnieżania posesji i terenu wokół niej, stanowiący własność G. U.,

- reklama świetlna L. na zewnątrz budynku,

- piec dwufunkcyjny V. (...), zaopatrujący zakład w ciepłą wodę: w wyniku pożaru przestał podgrzewać wodę,

- piec (...) (...),

- kamera monitoringuK. i wideo rejestrator K. tworzące system monitoringu przemysłowego C..

Przywrócenie stanu poprzedniego urządzeń i części instalacji do chwili pożaru biegnącej w posadzce hali możliwe jest w następujący sposób:

- w odniesieniu do okablowania posadzkowego przez wymianę przewodów hydraulicznych o wartości 714, 11 zł netto, przez wymianę 110 metrów przewodów elektrycznych, z wkuciem w posadzkę, z pracami tynkarskimi i malowaniem o wartości 590, 60 zł netto; łącznie 3 728, 48 zł netto,

- w odniesieniu do dwóch wyważarek C. (...) przez wymianę elementów wypalonych (płyty głównej, silnika, przekładek, koderów) ; koszt 2940 zł netto i 2540 zł netto,

- w odniesieniu do dwóch pompownic H. i D. przez wymianę elementów wypalonych (zasilacz impulsowy, płyta główna, czujnik ciśnienia) koszt 950 zł netto i 520 zł netto,

- w odniesieniu do piecyka J. przez sprawdzenie, oczyszczenie i uruchomienie urządzenia; koszt 280 zł netto,

- w odniesieniu do kamery monitoringu C., wideo rejestratora K., twardego dysku (...) (...)łącznie 1550 zł netto (koszt wymiany dysku, elementów wypalonych),

- w odniesieniu do reklamy L. (podświetlającej napis (...)) koszt wymiany modułu zasilającego 390 zł netto,

- w odniesieniu do telewizora S. przez wymianę elementów wypalonych (zasilacza i płyty głównej); koszt 740 zł netto;

- w odniesieniu do pojazdu quad przez naprawę elementów osmalonych, wymianę elementów spalonych (opony, felgi, nadkola, błotnik) koszt 4 793, 74 zł, w tym VAT 896,39 zł;

- w odniesieniu do podnośnika samochodowego nożycowego (...) (...) (...) i szafy sterującej przez:

- naprawę skrzynki sterowniczej (wymiana przewodów i elementów sterowniczych, zabezpieczających, wyłączników, rozłączników, ochronników oraz programatora); z kosztami robocizny łącznie 16 000 zł netto;

- naprawę instalacji poziomowania platform pomostów głównego i podprogowego (wymiana przewodów, czujników hallotronowych, łączników); z kosztami robocizny łącznie 4000 zł netto;

- naprawę instalacji hydraulicznej (wymiana przewodów, złączek, oleju, rozbiórki siłowników, wymianą uszczelek), z kosztami robocizny łącznie 25 000 zł netto.

/dowód: opinia biegłego J. S.: k.148- 218; protokół elektroniczny rozprawy z dnia 23 września 2020r., skrócony: k. 258- 261; opinia biegłego A. T.: k.283- 296; opinia biegłego A. S. (1): k. 325-352 akt; protokół elektroniczny rozprawy z dnia 16 czerwca2021r.< skrócony: k. 386-387/

Sąd poczynił następujące rozważania prawne:

Zdaniem Sądu Okręgowego powód nie wyjaśnił w żaden sposób legitymacji dochodzenia roszczeń odszkodowawczych w zakresie instalacji energetycznej budynku, w szczególności przyczyn, dla których twierdzi, że będąc użytkownikiem lokalu na parterze budynku, zobowiązanym do ponoszenia kosztów utrzymania lokalu (k.31) ciąży na nim obowiązek przywrócenia stanu poprzedniego instalacji energetycznej, stanowiącej część składową nieruchomości, będącej własnością osoby trzeciej. Brak twierdzeń w tym zakresie skutkuje oczywistymi wątpliwościami, czy przy okazji odszkodowania za szkody odniesione do siedziby przedsiębiorstwa, powód nie usiłuje doprowadzić do remontu instalacji na nieruchomości rodziców, a co najmniej poprawienia standardu dotychczasowej pod kątem potrzeb wielogodzinnej pracy i coraz bardziej zautomatyzowanych urządzeń w lokalu (stąd zakup puszek gniazd i 117 metrów kabla, których obecności próżno szukać w zakładzie). Powód nie przywołuje żadnego opisu instalacji w obrębie zakładu energetycznej, stanu uszkodzeń, nie dokumentuje ich zdjęciowo.

Dlatego w oparciu o logicznie umotywowany, zgodny z doświadczeniem życiowym i zasadami logicznego rozumowania wywód biegłego J. S., za wykazaną przez powoda Sąd uznał okoliczność (art. 6 k.c.), że w lokalu, z którego korzystał powód w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, uszkodzeniu uległa jedynie ta część instalacji elektrycznej, która znajdowała się w posadzce, doprowadzająca prąd do podnośnika nożycowego. Jedynie ten zakres instalacji można uznać nie tylko za uszkodzony, ale także stanowiący element wyposażenia zakładu powoda. Na taki zakres uszkodzeń instalacji wskazuje zakres pożaru (ugaszony gaśnicą przez jedną osobą) ulokowany w obrębie kanału w którym pracuje podnośnik nożycowy; okoliczność, że dostawę prądu do budynku po sprawdzeniach uruchomiono w dniu pożaru 01 czerwca 2018 r. około godziny 20: 51; dalej fakt, że zakład i budynek funkcjonuje nieprzerwanie do dzisiaj, budynek przy tym poddawany corocznej kontroli kominiarskiej, w lokalu nie wymieniono gniazd ani puszek. Zakres szkody, oprócz wypalonego kabla obejmuje konieczność jego położenia na nowo wraz z pracami tynkarskimi, wkuciem, zatarciem ubytków, pomalowaniem, wystarczającą dla przywrócenia stanu poprzedniego. Przedstawiane w toku opiniowania biegłego i potem fragmentarycznie, kopie dokumentów nie wiadomo przez kogo i kiedy sporządzonych, nie dowodzą istnienia zakresu szkody i jej postaci, ani związku przyczynowego ze zdarzeniem. W pozwie, z odwołaniem do spisu kosztów na k. 61 akt, koszt naprawy instalacji energetycznej z uzupełnieniem wylewek, powód oznacza na kwotę 500 zł „kosztorys” i 16 498, 64 zł „kwota kosztorysu”, nie wskazując do chwili zamknięcia rozprawy żadnego wyliczenia takich sum i związku jej ze szkodą.

W oparciu o spójne, logiczne i wiarygodne opinie biegłych A. T. i A. S. (1), za wykazaną przez powoda Sąd uznał okoliczność, że w odniesieniu do quada wysokość szkody wynosi 4 793, 74 zł, a w odniesieniu do podnośnika nożycowego (włącznie z szafą sterowniczą) 25 000 zł netto, przy opisie skutków pożaru w odniesieniu do tych urządzeń przywołanym w miarę spójnie przez świadków W. U., B. U. i R. Ś. oraz przez powoda. Zauważyć należy w odniesieniu do quada, że przedmiotowe urządzenie stanowiło własność powoda i służy mu, nie tylko do zimowego odśnieżania terenu parkingu wokół zakładu, ale do zaspokajania osobistych potrzeb (jazdy terenowej). Z uwagi na to, że pojazd nie stanowił środka trwałego przedsiębiorstwa, powód nie może korzystać z odliczenia podatku VAT związanego z naprawą pojazdu (wymiana nadkola, błotników, opon, malowania), stąd wysokość szkody obejmuje także ten podatek.

Opinii biegłego A. T. żadna ze stron nie kwestionowała, Sąd również nie znalazł podstaw do jej kwestionowania z urzędu. Z kolei w odniesieniu do nożycowego podnośnika samochodowego i szafy sterującej z tym urządzeniem, w oparciu o relacje świadków, przyjęty w postępowaniu likwidacyjnym (przyznany przez pozwaną) opis urządzenia w dokumentacji załączonej do pozwu, w oparciu o opinię pisemną uzupełnioną o dodatkowe pozycje na rozprawie, za wykazaną przez powoda Sąd uznał okoliczność, że wysokość szkody w tym zakresie wynosi łącznie 25 000 zł netto. Finalnie powód zaakceptował stanowisko biegłego, że gdyby uwzględnić zakres naprawy prezentowanej przez powoda w zarzutach do opinii biegłego J. S., w zarzutach do opinii biegłego A. S. (1), w tym w odwołaniu do stanowiska serwisu producenta tego typu podnośników, szkoda w tym urządzeniu miałaby charakter całkowity, zwłaszcza że powód zakupił urządzenie używane, eksploatowane przez szereg lat. Tymczasem nie ma sporu między stronami, że w odniesieniu do szafy sterującej i do podnośnika szkoda ma charakter częściowy, a spora część elementów, które powód przyjmował do wymiany, bądź można przywrócić do stanu poprzedniego przez naprawę, w tym malowanie, bądź przez wymianę na elementy tożsame, używane, choć gromadzone z rynku używanymi produktami w dłuższym okresie. Podobnie co do sposobu naprawy szafy sterującej, tu również biegły precyzyjnie oznaczył zakres elementów niezbędnych do wymiany/ naprawy, włącznie z kosztami robocizny. Biegły przekonująco odniósł się także do wszystkich zarzutów do opinii, ostatecznie żadna ze stron nie podważała wniosków biegłego. Sąd również nie znalazł podstaw do jej kwestionowania.

W odniesieniu do uszkodzeń pieca gazowego J., za niewykazany przez powoda Sąd uznał: stan tego urządzenia bezpośrednio przed powstaniem szkody, zakres szkody (ponad konieczność sprawdzenia jego funkcjonowania i ewentualnie oczyszczenia w ramach usługi serwisowej, za która odszkodowania przyznała pozwana), związek tego urządzenia z zakresem, w jaki powód korzysta z nieruchomości i zarazem legitymację czynną do dochodzenia odszkodowania związanego z uszkodzeniem tego urządzenia, związek ewentualnych uszkodzeń ze zjawiskiem przepięcia wywołanym podaniem na „zerową” żyłę napięcia. W tym zakresie powód nie przedstawił żadnych wniosków dowodowych. Brat powoda wskazał, że w obrębie lokalu zajmowanego przez powoda znajduje się piec dwufunkcyjny, ale V. ( (...) (...)) dostarczający także ciepłą wodę do lokalu, który uległ co do tej funkcji uszkodzeniu w wyniku przepięcia. Abstrahując od tego, że powód nie wykazuje żadnego z elementów szkody w odniesieniu do tego urządzenia, powód nie obejmuje żądaniem pozwu naprawy tego urządzenia (k. 125), natomiast w odniesieniu do piecyka J.- (...) (...), oznaczonego finalnie roszczeniem pozwu (k.125), strona pozwana wypłaciła odszkodowanie w związku z usługą serwisową ustalenia zakresu szkody w kwocie 16, 26 zł netto. Piec ten znajduje się w lokalu mieszkalnym rodziców powoda (na piętrze), nie ma tym bardziej podstaw faktycznych i dowodowych do wnioskowania, że z racji uszkodzenia tego piecyka powód jest poszkodowanym. Szkody i jej związku ze zjawiskiem przepięcia w dniu 10 czerwca 2018r. powód nie oznacza i jej nie wykazuje.

W odniesieniu do reklamy świetlnej L., którą dopiero w trakcie zeznań powoda udało się dookreślić, jako tę, która wyświetla czerwony napis (...), za wykazaną przez powoda Sąd uznał okoliczność, że reklama ta stanowi element wyposażenia przedsiębiorstwa powoda i pozwana zaspokoiła szkodę w odniesieniu do tego urządzenia w zakresie kwoty 100 zł (k. 49/2). Uwzględniając okres użytkowania tego urządzenia do daty wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa (tj. od 2010 r. k.30), nadto mając na uwadze wnioski biegłego w odniesieniu do zjawiska przepięcia i jego wpływu na urządzenia elektryczne w lokalu, z uszkodzeniem modułu zasilania w przypadku reklamy podświetlanej, za wykazaną przez powoda Sąd uznał okoliczność, że koszt przywrócenia urządzenia do stanu poprzedniego przez jego naprawę wynosi oszacowaną przez biegłego J. S. kwotę 390 zł.

W odniesieniu do dwóch wyważarek i dwóch pompownic opon, powód zakupił je jako używane, ale w pełni sprawne w styczniu 2018r. W „Opinii” technicznej sporządzanej na zlecenie powoda rzeczoznawca wskazał uszkodzenia liczne toru systemowego, z kwalifikacją do wymiany elementów oznaczonych jako M., S., C. (płyta główna, silnik, przekładka) kosztem naprawy 4200 zł netto co do jednej i 4 750 zł netto co do drugiej wyważarki, włączając w to niedające się bliżej dookreślić koszty „naprawy”, koszty „transportu” i koszty „opinii”. Uwzględniając stan urządzenia w chwili powstania szkody, jego typowy wiek technologiczny, zakres uszkodzeń udokumentowany zdjęciami, możliwy sposób naprawy opisanym przez biegłego J. S., w tym uwzględniając koszty robocizny naprawczej, okoliczność uznanych uszkodzeń przez rzeczoznawcę działającego na zlecenie zakładu ubezpieczeń (k.46/2- 47), skłonnego uwzględnić 50 % zużycie urządzeń i likwidację szkody po okazaniu rachunków, za wykazaną przez powoda Sąd uznał okoliczność, że koszt przywrócenia stanu poprzedniego określa kwota 2940 zł w przypadku jednej i 2540 zł w przypadku drugiej wyważarki z uwzględnieniem kosztów robocizny i z przyjęciem, że urządzenie w chwili szkody było w stanie i o wartości stanowiącej 60 % wartości rzeczy nowej.

Z mocy art. 363 k.c. :

§ 1. Naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.

§ 2. Jeżeli naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili.

Przywrócenie stanu poprzedniego to spowodowanie stanu bezpośrednio sprzed szkody, które to pojęcie nie jest równoważne pojęciu kosztów naprawy. W znakomitej większości przypadków wmontowanie do używanego urządzenia elementów fabrycznie nowych doprowadza nie do przywrócenia stanu poprzedniego, lecz stworzenia rzeczy o jakości lepszej, aniżeli przed szkodą. Z tych względów granice szkody wyznacza wartość urządzenia i jego stan przed szkodą. Powód nie przedstawił żadnych danych w pełni obrazujących stan urządzeń przed szkodą lub choćby w dacie nabycia, w tym rachunkowych, innych, które podważyłyby opinię biegłego w zakresie przyjęcie 40 % zużycia urządzenia, przy średnim technologicznym jego wieku. Analogiczne uwagi należy odnieść do pompownic samochodowych: rzeczoznawca działający na zlecenie powoda oszacował, że w celu przywrócenia stanu poprzedniego powód poniesie odpowiednio 1350 zł netto w związku z naprawą jednej i 1700 zł netto w związku z naprawą drugiej pompownicy ( z uwzględnieniem kosztów „opinii” oraz „transportu”). Zakład ubezpieczeń po oględzinach przedmiotów, uwzględniając ich 50 % zużycie, wypłacił powodowi odpowiednio 332,50 zł netto i 382,50 zł netto. Biegły po zbadaniu stanu urządzeń, uwzględniając ich wiek i akceptując sposób naprawy przez wymianę zasilacza impulsowego i płyty głównej w obu, przyjął zakres szkody w odniesieniu do jednej na kwotę 950 zł, a 520 zł w odniesieniu do drugiej, z uwzględnieniem kosztów robocizny. Z uwagi na to, że powód nie opisał zakresu szkody w tym zakresie, w szczególności kosztów opiniowania i transportu, nie wykazał również uszczerbku majątkowego z takimi pozycjami związanego, w odwołaniu do opinii biegłego, osadzonej na analizie danych rzeczywistych z rynku oraz doświadczenia technicznego biegłego, Sąd przyjął, że stan zużycia także tych urządzeń w chwili szkody sięgała 40 % urządzenia nowego, co oznacza że granice szkody wyznacza 60 % wartości urządzenia nowego, przy uwzględnieniu sposobu naprawy przez wymianę elementów uszkodzonych i rynkowych kosztów robocizny.

W odniesieniu do kamery monitoringu i wideo rejestratora K. rzeczoznawca działający na zlecenie powoda przyjął koszt wymiany elementów uszkodzonych, jeśli chodzi o rejestrator 1455 zł netto, a jeśli chodzi o kamerę 382 zł netto, nadto przyjął konieczność wymiany dysku twardego 450 zł i koszt usługi serwisowej 300 zł netto. Strona pozwana w odwołaniu do ustaleń zakładu ubezpieczeń pokryła szkodę w odniesieniu tylko w odniesieniu do kamery monitoringu kwotą 226, 02 zł netto, oraz pokryła koszty usługi serwisowej 150 zł netto (k.50). Po zapoznaniu się ze stanem urządzeń, Biegły uwzględniając typowy schemat funkcjonowania układu, wskazał, że nie ma podstaw do kwestionowania, że szkoda ujawniła się po próbie drugiego odtworzenia obrazu z kamery i wideo rejestratora (wedle relacji świadka R. Ś.), nadto że oba urządzenia uległy uszkodzeniu. Rzeczoznawca działający na zlecenie zakładu ubezpieczeń nie zakwestionował uszkodzeń i treści ekspertyzy technicznej przedstawionej przez powoda, mając sposobność zapoznania się z nimi, w tym zasadności naprawy urządzenia w opisany tam sposób, a jedynie żądał doprecyzowania parametrów technicznych oraz danych modelu. (k.46/7, k. 49/2). Sąd w odwołaniu do opinii biegłego, posługującego się danymi z rynku i doświadczeniem zawodowym, przyjął wartość szkody w tym zakresie na kwotę 1550 zł. Dalej idące racje powoda Sad uznał za niewykazane.

W odniesieniu do telewizora S. rzeczoznawca działający na zlecenie powoda wskazał na konieczność wymiany elementów wypalonych (zasilacza impulsowego i płyty głównej), co wespół z kosztami „opinii” i oraz „transportu” formowało roszczenie powoda o zapłatę kwoty, jak należy domyślać się z treści załączników do pozwu, na kwotę 1350 zł netto. Zakres licznych uszkodzeń toru zasilania potwierdza także rzeczoznawca działający na zlecenie zakładu ubezpieczeń, sugerując wypłatę 50 % kwoty oszacowanej przez powoda (k. 47/2). Finalnie pozwana wypłaciła z tego tytułu 236, 25 zł netto, nie uzasadniając swojego stanowiska (k. 49/2). Biegły sądowy, odwołując się do danych z rynku i doświadczenia zawodowego, uwzględniając przeciętne zużycie urządzenia wedle opisu powoda i świadków, ale przede wszystkim zakres naprawy i rzeczywiste koszty usunięcia szkody na rynku (materiałowe i robocizny), przyjął wartość szkody łącznie na kwotę 740 zł netto. Sąd nie znalazł w argumentacji stron podstaw do zakwestionowania stanowiska biegłego.

W uzupełnieniu powyższego Sąd wskazał, że przed zamknięciem rozprawy powód ponownie przedkładając dokumenty częściowo załączone do pozwu, przedstawił także kopię faktur, duplikaty potwierdzające przelewy oznaczonych kwot. Sąd pominął dowód z przedmiotowych dokumentów, albowiem poza tym, że ich przedłożenie jest spóźnione (art. 207 § 6 k.p.c.), dokumenty nie zostały poparte żadnymi twierdzeniami o faktach, które miałyby wykazać; kopie faktur przy tym nie dowodzą naprawy szkód (telewizora, pompownic, wyważarek) powstałych w związku ze zdarzeniem odpisanym pozwem, zostały wystawione z datą 6 października 2020r. i miały być zapłacone 9 listopada 2020r., tymczasem urządzenia, z którymi wiąże powód roszczenie, zastały naprawione jeszcze przed wszczęciem postępowania w sprawie, na co wskazywały zeznania świadków i powoda. Zakresu naprawy, o ile wcześniej miała mieć charakter prowizoryczny, powód nie wykazuje. Żaden z tych dokumentów nie został przedstawiony w oryginale lub należycie uwierzytelnionym odpisie, na żadnym nie znajduje się wzmianka o akceptacji faktury przez powoda, w tym włączeniu do dokumentacji księgowej, co wyklucza wątpliwości, czy przelew nie miał charakteru pozorowanego, z odwróceniem skutków, w przypadku nieosiągnięcia przez powoda celu procesowego z tymi dokumentami związanego. Nic nie stało na przeszkodzie, by zakres szkód, sposób naprawy urządzeń i zakres naprawy, o ile pozostawał w związku przyczynowym ze zdarzeniem objętym pozwem, został wykazany zeznaniami autora opinii technicznych załączonych do pozwu i autora napraw, których dotyczyły dokumenty złożone za pismem z 22 czerwca 2021r., a to A. S. (2), ze wskazaniem i wykazaniem równolegle kompetencji tej osoby w zakresie opiniowania i napraw szeregu urządzeń o różnym stopniu technicznego skomplikowania.

Zdaniem Sądu Okręgowego, powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Powód domaga się od pozwanej zapłaty kwoty 114 219, 19 zł jako brakującej części odszkodowania za szkodę w mieniu powoda uszkodzonym w wyniku przepięcia w sieci energetycznej, które wywołało pożar w lokalu, w którym powód prowadzi działalność gospodarczą przy ul. (...) w K.. Zgodnie z art. 435 k.c. prowadzący na własny rachunek przedsiębiorstwo lub zakład wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody (pary, gazu, elektryczności, paliw płynnych itp.) ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności. Zwolnienie się z tej odpowiedzialności nie jest dopuszczalne przez wykazanie braku winy prowadzącego przedsiębiorstwo oraz zgodności jego działań z porządkiem prawnym. Uchylenie odpowiedzialności odszkodowawczej następuje tylko w razie wykazania jednej z trzech okoliczności egzoneracyjnych: siły wyższej, wyłącznej winy poszkodowanego oraz wyłącznej winy osoby trzeciej, za którą prowadzący przedsiębiorstwo nie ponosi odpowiedzialności. Wyłączna wina poszkodowanego zakłada, że zachowanie się poszkodowanego jest wyłączną przyczyną szkody, a wina przybiera postać oznaczoną art. 415 k.c., a zatem istnieje możność postawienia poszkodowanemu lub osobie trzecie zarzutu nieprawidłowego zachowania się, przy czym badanie winy powinno poprzedzać ustalenie, że to zachowanie było obiektywnie nieprawidłowe.

W analizowanej sprawie żadna ze stron nie kwestionowała faktu wystąpienia w sieci energetycznej stanowiącej własność pozwanego przedsiębiorcy zdarzenia, które doprowadziło do pożaru i w konsekwencji do powstania szkód w lokalu powoda. Nie zachodzi zarazem żadna z przesłanek opisanych przywołanym przepisem, która by zwolniła pozwane przedsiębiorstwo z odpowiedzialności na zasadzie ryzyka za szkody wyrządzone powodowi. Mieniem w rozumieniu art. 44 k.c. jest własność i inne prawa majątkowe. Powód wykazał, że urządzenia ruchome w postaci dwóch wyważarek, dwóch pompownic, telewizora S., urządzeń telewizji przemysłowej C. (kamera, twardy dysk, wideo rejestrator), nadto quada, reklamy świetlnej oraz podnośnika nożycowego, stanowiących własność powoda, uległy uszkodzeniu w związku ze zjawiskiem przepięcia, które wywołało prawdopodobnie podanie napięcia na tzw. żyłę zerową przewodu. Faktu odpowiedzialności za zdarzenie pozwany wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody przedsiębiorca nie kwestionował co do zasady, podnosząc jedynie niewykazany ponad kwotę wypłaconą w toku postępowania likwidacyjnego zakres szkody w majątku powoda.

Powód był użyczającym lokal przy ul. (...), którego obciążały zwykłe koszty utrzymania rzeczy (art. 713 §2 k.c.). Zwykłym kosztem utrzymania rzeczy oddanej w użyczenie (tu lokalu), nie jest remont sieci instalacji energetycznej stanowiącej przecież część składową (budynku na) nieruchomości, w tym polegający na wydobyciu spod tynku linii dotychczasowej bądź wkuciu wgłębień nowych i poprowadzeniu w nich okablowania. Powód nie wykazuje legitymacji do występowania z roszczeniami odnoszącymi się do kosztów naprawy instalacji energetycznej w miejsce właściciela nieruchomości, nie oznacza zakresu tych uszkodzeń, nie wykazuje związku uszkodzeń ze zdarzeniem pożaru. Z tym zastrzeżeniem, że na potrzeby zakładu wulkanizacyjno – naprawczego powód zmodernizował istniejącą w nim sieć energetyczną tak, że w posadzce doprowadził okablowanie obsługujące wyłącznie podnośnik nożycowy (szafę sterującą tym podnośnikiem). Uszkodzenie zatem tego elementu sieciowego, tak jak jego utrzymanie, niezależnie od przyczyn szkody, obciąża powoda jako korzystającego wyłącznie z tego odcinka sieci. Jedynie zatem w tym zakresie uznać należy powoda za poszkodowanego zdarzeniem pożaru, brak naprawy tego odcinka sieci wyklucza możliwość korzystania z podnośnika, a zatem funkcjonowania przedsiębiorstwa powoda w jego dotychczasowym zakresie. Zakres szkody w tym zakresie uznała do kwoty 590, 60 zł netto strona pozowana, Sąd na podstawie opinii biegłego ustalił tę wartość na kwotę 3782, 48 zł netto.

Co do ruchomości, omówione wyżej postępowanie dowodowe wykazało, że powód poniósł szkodę obejmującą wszelkie koszty przywrócenia stanu poprzedniego w wysokości:

- w odniesieniu do dwóch wyważarek C. (...) 2940 zł netto i 2540 zł netto,

- w odniesieniu do dwóch pompownic H.i D. 950 zł netto i 520 zł netto,

- w odniesieniu do piecyka J. 280 zł netto,

- w odniesieniu do kamery monitoringu i wideo rejestratora łącznie 1550 zł netto,

- w odniesieniu do reklamy L. (podświetlającej napis (...)) 390 zł netto,

- w odniesieniu do telewizora S. 740 zł netto;

- w odniesieniu do pojazdu quad 4 793, 74 zł, w tym VAT 896,39 zł (w tym zakresie powód nie ma podstaw do odliczenia podatku VAT z tytułu naprawy pojazdu);

- w odniesieniu do podnośnika samochodowego nożycowego (...) (...) (...) i szafy sterującej 25 000 zł netto.

Łącznie zatem wysokość wykazanej szkody pozywającej w normalnym związku przyczynowym ze zdarzeniem obciążającym pozwanego przedsiębiorcę przesyłowego na podstawie art. 435 k.c. w związku z art. 363 i art. 361 k.c. wynosi 43 486, 22 zł. Uwzględniając kwotę zaspokojoną przed wszczęciem postępowania w sprawie tj. 3 904, 08 zł, powód słusznie domaga się odszkodowania w wysokości 39 582, 14 zł.

Dalej idące roszczenie należało uznać za niewykazane i bezpodstawne.

W odniesieniu do świadczenia odsetkowego, powód ukształtował żądanie pozwu ze wskazaniem, że zgłosił pozwanej szkodę i skoro 19 września 2018 r. wypłaciła część szkody, miała możliwość rekompensaty pozostałej części szkody. Powód przeoczył, że nie zgłosił żądania kwotowego ani rzeczowego pozwanej, w tym z kompletnym jego uzasadnieniem, żądanie odszkodowawcze (bez oznaczenia sumy żądanej) powód zgłosił zakładowi ubezpieczeń pozwanej, który oznaczył zakres szkody na kwotę 3904, 08 zł. Pierwszym zatem dokumentem oznaczającym zakres żądania kwotowego i jego uzasadnienia rzeczowego był pozew z załącznikami, doręczony pozwanej 22 sierpnia 2019 r. z nakazem zapłaty wyznaczającym termin dwóch tygodni do świadczenia albo wniesienia sprzeciwu. Skoro pozwana w dniu 04 września 2019 r. sporządziła sprzeciw, należało przyjąć że najpóźniej z tym dniem pozostaje w opóźnieniu w spełnieniu świadczenia rozumieniu art. 481 §1 k.c.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c., a zatem zgodnie z zasadą, że w razie częściowego uwzględnienia powództwa, koszty te będą stosunkowo zniesione lub rozdzielone. Uwzględnione racje pozwu uprawniają powoda do żądania 34,65 % sumy jego kosztów (czyli 4 895,35 zł), a pozwaną 65,35 % sumy jej kosztów (czyli 3 540 zł), co przy zróżnicowaniu pozycji daje kwotę 1355, 34 zł na korzyść powoda.

Apelację od tego wyroku wniósł powód w części oddalającej powództwo co do kwoty 18.823,16 zł z odsetkami od 20 września 2018r, zarzucając:

1. naruszenie przepisów postępowania, które miało wypływ na wynik sprawy, a mianowicie:

- art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie przez Sąd I Instancji swobodnej oceny dowodów polegające na przyjęciu, powód dochodząc odszkodowania w niniejszym postępowaniu chciał przy okazji doprowadzić do remontu instalacji elektrycznej na nieruchomości rodziców lub co najmniej poprawienia jej dotychczasowego standardu, podczas gdy powód oraz świadkowie wskazali, iż powód jest osobą użyczającą lokal i ma obowiązek utrzymanie go w stanie niepogorszonym, a w chwili zawarcia umowy budynek był nowy i posiadał nową w pełni dostosowaną do potrzeb warsztatu naprawczego instalację elektryczną;

- art. 233 § 1 k.p.c, poprzez przekroczenie przez Sąd I instancji swobodnej oceny dowodów i uznanie wbrew zasadom logiki i doświadczenia życiowego, iż opinia biegłego J. S. w zakresie szkody poniesionej w instalacji elektrycznej jest jasna, pełna i rzetelna, podczas gdy powód złożył szereg zarzutów do opinii biegłego, a w trakcie przesłuchania na rozprawie biegły nie był w stanie wyjaśnić szeregu wątpliwości merytorycznych do sporządzonej opinii, ponadto biegły błędnie dokonał ustalenia przyczyn uszkodzenia pojazdu Q. oraz kosztów naprawy podnośnika N.;

- art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie przez Sąd I Instancji swobodnej oceny dowodów polegające na przyjęciu, iż powód do dnia zamknięcia rozprawy nie przedstawił żadnego dowodu wyliczenia sum odszkodowania oraz związku ze szkodą związanych z uszkodzeniem instalacji elektrycznej, podczas gdy powód przedłożył prywatny kosztorys naprawy instalacji elektrycznej, a pozwana przyjęła odpowiedzialność za szkodę powstałą w instalacji elektrycznej powoda przez wypłatę odszkodowania w kwocie 3904,08 zł.;

- art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie przez Sąd I Instancji swobodnej oceny

dowodów polegające na przyjęciu, iż biegły zasadnie dokonał w opinii obniżenia wartości naprawy o 40 %, podczas gdy powód dochodzi w niniejszym postępowaniu kosztów naprawy uszkodzonych urządzeń, a nie zakupu nowych urządzeń;

- art. 235 ² § 1 pkt. 5 w zw. żart. 227 k.p.c. przez nieuzasadnione uznanie, iż prawidłowo zgłoszone dowody wnioskiem z dnia 11 czerwca 2021r. dotyczące dowodu z dokumentów tj. faktur są dowodami spóźnionymi zmierzającym jedynie do przedłużenia postępowania, a fakty, które miały być wykazane przy pomocy tego dowodu, nie są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, w sytuacji gdy mają one istotne znaczenie dla sprawy i pominięcie tego dowodu wpłynęło na błędne ustalenie stanu faktycznego, w tym w szczególności ustalenie iż zasadnym jest obniżenie wartości naprawy zniszczonych urządzeń o 40%, gdy powód faktycznie naprawił je za ceny wskazane w fakturach;

- art. 235 ² § 1 pkt. 5w zw. żart. 227 k.p.c. przez nieuzasadnione uznanie, iż prawidłowo zgłoszone dowody w postaci dokumentów przedłożonych w zarzutach do opinii biegłego z dnia 24 czerwca 2020 stanowiące zdjęcia i faktury za koszty sporządzenia opinii faktur są dowodami spóźnionymi zmierzającym jedynie do przedłużenia postępowania, a fakty, które miały być wykazane przy pomocy tego dowodu, nie są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, w sytuacji gdy mają one istotne znaczenie dla sprawy i pominięcie tego dowodu wpłynęło na błędne ustalenie stanu faktycznego, w tym w szczególności ustalenie, iż jest obniżenie kosztów o 40%, gdy powód faktycznie poniósł koszty wskazane w fakturach;

2) naruszenie prawa materialnego, a mianowicie:

- art. 361 § 2 k.c. poprzez niewłaściwe zastosowanie, polegające na pominięciu zawartej w nim zasady pełnej kompensaty szkody i nieuwzględnieniu konieczności wypłaty zasadnego odszkodowania przez sprawcę odpowiedzialności cywilnej, podczas gdy całokształt prowadził do wniosku, iż owe koszty były celowe i ekonomicznie uzasadnione;

- art. 363 § 1 k.c. poprzez przyjęcie, iż przywrócenie tanu poprzedniego nie jest równoważne z pojęciem kosztów naprawy, podczas gdy powód aby dokonać prawny zmuszony jest ponieść koszty naprawy z dnia jej wykonania zgodnie z wycenami sporządzonymi przez specjalistów zajmującymi się naprawami;

Wskazał, że powołanie nowego dowodu przed sądem I instancji nie było możliwe, ponieważ Sąd I instancji niezasadnie oddalił wniosek o powołanie nowego biegłego i wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie przed sądem II instancji dowodu z biegłego z zakresu wykonawstwa instalacji elektrycznej, a następnie:

1. zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie na rzecz powoda od pozwanego kwoty 18 823,16 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 20 września 2018 roku do dnia zapłaty;

2. rozstrzygnięcie o kosztach procesu za I i II instancję.

Strona pozwana wniosła o oddalenie apelacji i zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Apelacyjny po rozpoznaniu apelacji, zważył, co następuje:

Apelacja zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie wskazać należy, że Sąd Apelacyjny rozpoznał sprawę na posiedzeniu niejawnym. Żadna ze stron nie złożyła wiążącego wniosku o przeprowadzenie rozprawy z art. 374 k.p.c., natomiast w ocenie Sądu w sprawie nie ujawniły się żadne okoliczności, które przemawiałyby za koniecznością jej wyznaczenia. Nadto, zgodnie z obowiązującym od dnia 2 lipca 2021 r. art. 15zzs(1)ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 2 marca 2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 28 maja 2021 r. o zmianie ustawy – kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2021.1090), w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 oraz w ciągu roku od odwołania ostatniego z nich, w sprawach rozpoznawanych według przepisów kodeksu postępowania cywilnego w pierwszej i drugiej instancji sąd rozpoznaje sprawy w składzie jednego sędziego. Zasada ta, zgodnie z art. 6 powołanej ustawy z dnia 28 maja 2021r. znajduje zastosowanie do wszystkich spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem jej wejścia w życie. Taki stan prawny, zważywszy na datę wydania niniejszego orzeczenia, uzasadniał rozpoznanie przedmiotowej sprawy w składzie jednego sędziego.

Sąd Okręgowy poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne, które Sąd Apelacyjny przyjął za swoje, z tym, że wymagały one uzupełnienia o następujące okoliczności:

Na skutek awarii sieci eletroenergetycznej w dniu 1 czerwca 2018r doszło także do zniszczenia wewnętrznej (podtynkowej) sieci elektrycznej (kabli, gniazd) znajdującej się w części budynku (dolna kondygnacja) wykorzystywanej przez powoda na prowadzenie działalności gospodarczej na podstawie umowy użyczenia zawartej z ojcem, której koszt przywrócenia do stanu z przed awarii wynosi 16.468,64 zł neto.

(dowód: kosztorys wykonania naprawy uszkodzonych elementów instalacji elektrycznej sporządzony przez A. M. - (...) – k.56-59 dołączona ju z do pozwu, trzy faktury dotyczące zakupu kabla, przewodu i osprzętu elektroinstalacyjnego stanowiące załączniki do opinii biegłego J. S. – k. 195 i n. , zeznania św. B. U., W. U., powoda – protokół elektroniczny rozprawy z 4.11.2019r- 00:12:5601:40:25)

Uszkodzenie wewnętrznej sieci elektrycznej było bezsporne. Pozwany i ubezpieczyciel uznali to co do zasady wypłacając odszkodowanie za widoczna część spalonego kabla. Nie budzi jednak wątpliwości, że również podtynkowa część okablowania uległa spaleniu, co wynika powołanych dowodów oraz ze zdjęć wykonanych przez biegłego J. S.. Nadto powód nie wykonałby prowizorycznego połączenia kablowego na zewnątrz tynku, gdyby kable podtynkowe były sprawne.

Z ustaleń Sądu wynika, że powód zajmuje pomieszczenia dolnej kondygnacji domu swego ojca A. U. na podstawie umowy użyczenia i jest odpowiedzialny również za stan techniczny tych pomieszczeń. Nadto z art. 718 k.c. wynika, że jest zobowiązany po wygaśnięciu umowy do zwrotu lokalu w stanie niepogorszonym, zatem nie budzi wątpliwości jego legitymacja czynna w domaganiu się odszkodowania w zakresie kosztów przywrócenia sieci elektrycznej do pierwotnego stanu. Z protokołu oględzin szkody sporządzonego przez ubezpieczyciela wynika, że instalacja ta była stosunkowo nowa gdyż została wykonana w 2013r, czyli liczyła 5 lat. Brak zatem podstaw do odliczenia 40% wartości naprawy, jak to ma miejsce w przypadku urządzeń znajdujących się w tym lokalu. Biegły sądowy J. S. widział potrzebę obniżenia kosztów naprawy nowymi częściami zapasowymi tylko odnośnie urządzeń.

Nie można zatem odeprzeć stanowiska powoda, iż oczywistym jest, iż za kwotę 3782,48 zł powód nie będzie w stanie przywrócić do stanu poprzedniego instalacji elektrycznej po jej pożarze w przedsiębiorstwie pracującym stale na maszynach wymagających wysokiego zużycia prądu.

Nie zasługuje na aprobatę stwierdzenie Sądu, iż powód poprzez odszkodowanie pragnie dokonać remontu budynku należącego do jego rodziców. Powód jako użytkujący lokal jest zobowiązany do dbania o jego stan i do zwrotu go w stanie niepogorszonym. Zatem szkody powstałe w lokalu obciążają powoda i zmuszony on będzie odbudować instalacje podtynkową skoro w chwili przejęcia lokalu taka w nim była zainstalowana.

W pozostałym zakresie apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie. Odnośnie naprawy urządzeń opinia biegłego sądowego dr J. S. zasługuje na pełną aprobatę jako szczegółowo umotywowaną. Biegły wszak na podstawie tabliczek znamionowych dokładnie ocenił wiek i stopień zużycia maszyn, które uległy uszkodzeniu w wyniku awarii i przekonująco uzasadnił, dlaczego należy pomniejszyć koszt ich naprawy nowymi częściami. Z tego względu prywatne dokumenty przedstawione przez powoda nie mogą mieć prymatu nad opinią biegłego sądowego.

Jest to zupełnie zrozumiałe, gdyż celem odszkodowania jest wyrównanie uszczerbku, a nie wzbogacenie poszkodowanego. Wymiana zasadniczego elementu w urządzeniu elektrycznym na nowy, zasadniczo zmienia jego wartość, skoro taka nowa część zapewnia dalsze długotrwałe użytkowanie danego urządzenia. Zaskarżony wyrok nie narusza zatem zasady pełnego wyrównania szkody (art. 361 § 2 k.c. , art. 363 § 1 k.c.).

Biorąc pod uwagę przedstawione argumenty Sąd Apelacyjny zmienił zaskarżony wyrok na podstawie art. 386 § 1 k.p.c.

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do art. 100 k.p.c. przyjmując, że powód wygrał sprawę w pierwszej instancji w 54% w drugiej w 67%.