Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Krakowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lipca 2022 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie – I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący:	SSA Beata Kurdziel
Protokolant:	Grzegorz Polak

po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2022 r. w Krakowie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
w P.

przeciwko J. M.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Okręgowego w Kielcach

z dnia 20 stycznia 2021 r., sygn. akt VII GC 209/18,

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 8.100 zł
(osiem tysięcy sto złotych) tytułem kosztów postępowania apelacyjnego.

SSA Beata Kurdziel

1.Sygn. akt I AGa 351/21

2.Uzasadnienie

  Sąd Okręgowy w Kielcach wyrokiem wydanym dnia 20 stycznia 2021r. w sprawie z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. przeciwko J. M. o zapłatę, zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 584.111,14 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwot:

3.792,08 zł od dnia 13 października 2017r. do dnia zapłaty,

26.690,50 zł od dnia 14 października 2017r. do dnia zapłaty,

42.220,27 zł od dnia 17 października 2017r. do dnia zapłaty,

23.305,55 zł od dnia 18 października 2017r. do dnia zapłaty,

1.782,27 zł od dnia 20 października 2017r. do dnia zapłaty,

9.941,00 zł od dnia 24 października 2017r. do dnia zapłaty,

99.779,07 zł od dnia 31 października 2017r. do dnia zapłaty,

15.745,97 zł od dnia 01 listopada 2017r. do dnia zapłaty,

43.427,20 zł od dnia 03 listopada 2017r. do dnia zapłaty,

41.442,05 zł od dnia 04 listopada 2017r. do dnia zapłaty.

67.569,99 zł od dnia 07 listopada 2017r. do dnia zapłaty,

31.597,28 zł od dnia 08 listopada 2017r. do dnia zapłaty,

4.383,72 zł od dnia 09 listopada 2017r. do dnia zapłaty,

17.098,58 zł od dnia 10 listopada 2017r.do dnia zapłaty,

11.680,81 zł od dnia 15 listopada 2017r. do dnia zapłaty,

21.654,49 zł od dnia 28 listopada 2017r. do dnia zapłaty,

17.186,58 zł od dnia 09 grudnia 2017r. do dnia zapłaty,

1.381,54 zł od dnia 16 grudnia 2017r. do dnia zapłaty,

13.952,63 zł od dnia 22 grudnia 2017r. do dnia zapłaty,

24.450,98 zł od dnia 28 grudnia 2017r. do dnia zapłaty,

1.996,25 zł od dnia 29 grudnia 2017r. do dnia zapłaty,

9.496,88 zł od dnia 24 stycznia 2018r. do dnia zapłaty,

9.330,67 zł od dnia 25 stycznia 2018r. do dnia zapłaty,

5.446,25 zł od dnia 24 lutego 2018r. do dnia zapłaty,

1.360,80 zł od dnia 27 lutego 2018r. do dnia zapłaty,

6.103,24 zł od dnia 03 marca 2018r. do dnia zapłaty,

17.020,36 zł od dnia 08 marca 2018r. do dnia zapłaty,

14.274,13 zł od dnia 22 marca 2018r. do dnia zapłaty,

oraz kwotę 50.953,00 zł tytułem kosztów procesu (pkt I wyroku), obciążając nieuiszczonymi kosztami sądowymi Skarb Państwa (pkt II).

Podstawą rozstrzygnięcia był następująco ustalony przez Sąd Okręgowy stan faktyczny:

Pozwany J. M. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonał u powoda zakupu towaru. Strony prowadzą działalność gospodarczą, a ich współpraca trwa wiele lat. W ramach współpracy handlowej, umowy sprzedaży towarów realizowane były w oparciu o składane przez pozwanego zamówienia. Przedstawiciel handlowy pozwanego lub tzw. przedstawiciel koncernowy przyjmowali od pozwanego zamówienia. Niekiedy zamówienia składane były telefonicznie. Także złożone u przedstawiciela handlowego zamówienia były zmieniane, co odbywało się telefonicznie. Na podstawie złożonego zamówienia generowany był dokument WZ, będący podstawą przygotowania w magazynie powoda towaru do wysyłki oraz sporządzenia dokumentu sprzedaży (faktury VAT). Towar wraz z fakturą był dostarczany do pozwanego i przyjmowany w jego magazynie. Dostawa odbywała się transportem powoda, transportem producenta lub za pomocą przesyłki kurierskiej. Przyjęcie towaru na magazyn pozwanego i dokumentu rozliczeniowego (faktury) było potwierdzane pieczątką pozwanego i podpisem na kartach drogowych będących dowodem dostawy. W kartach drogowych odbiorca towaru w chwili jego przyjęcia potwierdzał odbiór dokumentu (faktury VAT) towaru wymienionego w dokumencie. Zakupiony towar został dostarczony pozwanemu, czego dowodem są potwierdzenia doręczenia towaru przez przewoźników oraz potwierdzenia odbioru towaru na kartach drogowych. Z tytułu nierozliczonych należności w stosunku do powoda, wynikających ze sprzedaży towaru powstało zadłużenie, które na dzień sporządzenia pozwu w niniejszej sprawie wynosi łącznie 584.111,14 zł. Powód w niniejszym pozwie domaga się zasądzenia tej kwoty z ustawowymi odsetkami za w transakcjach handlowych od poszczególnych kwot składowych od dnia wymagalności do dnia zapłaty. Niezapłacone na dzień dzisiejszy należności z faktur sprzedaży prezentuje poniższa tabela:

	NR faktury				Odsetki ustawowe
		Data	Kwota	Termin	za opóznienle w	Potwierdzenie
Lp	Nr faktury	wystawienia	dozapłaty	płatności	transakcjach	odbioru towaru
	(...)				handlowych
			(zł)		od dnia:
1	(...)	07.09.2017 r.	3 792,08 zł	12.10.2017 r.	13.10.2017 r.	Potwierdzenie doręczenia przez
						(...)
						(...)
2	(...) (...)	08.09.2017 r.	6 683,38 zł	13.10.2017 r.	14.10.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
3	(...)	08.09.2017 r.	3 852,36 zł	13.10.2017 r.	14.10.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
4	(...)	08.09.2017 r.	507,50 zł	13.10.2017r.	14.10.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
5	(...) (...)	08.09.2017 r.	4 392,58 zł	13.10.2017r.	14.10.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
6	(...)	08.09.2017 r.	502,38 zł	13.10.2017 r.	14.10.2017 r.	Karta drogowa (...)" (...)
7	(...)	08.09.2017 r.	1 033,20 zł	13.10.2017 r.	14.10.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
8	(...)	08.09.2017 r.	671,58 zł	13.10.2017 r.	14.10.2017 r.	Karta drogowa .(...) (...)
9	(...)	08.09.2017 r.	742,31 z/	13.10.2017 r.	14.10.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
10	(...)	08.09.2017 r.	2 140,20 zł	13.10.2017 r.	14.10.2017 r.	Karta drogowa (...)" (...)
11	(...)	08.09.2017 r.	2 468,61 zł	13.10.2017r.	14.10.2017 r.	Karta drogowa .(...)" (...)
12	(...)	08.09.2017 r.	2 506,25 zł	13.10.2017 r.	14.10.2017 r.	Karta drogowa (...)" (...)
13	(...)	08.09.2017 r.	1190,15zł	13.10.2017 r.	14.10.2017 r.	Karta drogowa (...)" (...)
14	(...)	09.09.2017 r.	11 220,17 zł	14.10.2017 r.	17.10.2017 r.	Karta drogowa (...)" (...)
					(termin płatności
					liczony zgodnie
					z art. 115 kc)
15	(...)	09.09.2017 r.	2 059,02 zł	14.10.2017 r.	17.10.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)

					(termin płatności
					liczony zgodnie
					z art. 115 kc)
16	(...)	09.09.2017 r.	4 341,43 z/	14.10.2017r.	17.10.2017 r.		Karta drogowa .(...)" (...)
					(termin płatności
					liczony zgodnie
					z art. 115 kc)
17	(...)	09.09.2017 r.	1 818,43 zł	14.10.2017 r.	17.10.2017 r.		Karta drogowa (...)" (...)
					(termin płatności
					liczony zgodnie
					z art. 115 kc)
18	(...)	09.09.2017 r.	2 546,10 zł	14.10.2017 r.	17.10.2017 r.		Karta drogowa (...)" (...)
					(termin płatności
					liczony zgodnie
					z art. 115 kc)
19	(...)	09.09.2017 r.	779,51 z/	14.10.2017 r.	17.10.2017 r.		Karta drogowa (...)" (...)
					(termin płatności
					liczony zgodnie
					z art. 115 kc)
20	~ (...) (...)	09.09.2017 r.	1 055,59 z/	14.10.2017 r.	17.10.2017r.		Karta drogowa (...)" (...)
					(termin płatności
					liczony zgodnie
					z art. 115 kc)
21	(...) (...)	09.09.2017 r.	9 059,25 z/	14.10.2017 r.	17.10.2017 r.		Karta drogowa (...)" (...)
					(termin płatności
					liczony zgodnie
					z art. 115 kc)
22	(...) (...)	09.09.2017 r.	3 996,86 z/	14.10.2017 r.	17.10.2017 r.		Karta drogowa (...)" (...)
					(termin płatności
					liczony zgodnie
					z art. 115 kc)
23	(...)	09.09.2017 r.	5 343,91 z/	14.10.2017 r.	17.10.2017 r.		Karta drogowa .(...)" (...)
					(termin płatności
					liczony zgodnie
					zart.115 kc)
24	(...) (...)	12.09.2017 r.	14471,69zl	17.10.2017 r.	18.10.2017 r.		Specyfikacja nr (...) (...) (...)
25	(...) (...)	12.09.2017 r.	8 833,86 z/	H.10.2017 r.	18.10.2017 r.		Specyfikacja nr (...) (...) (...)
26	(...)	14.09.2017 r.	1 782,27 zł	19.10.2017 r.	20.10.2017 r.		Karta drogowa .(...)" (...)
27	(...)	08.09.2017 r.	2 564,44 z/	23.10.2017 r.	24.10.2017 r.		Karta drogowa (...) (...)
28	(...)	08.09.2017 r.	7 376,56 z/	23.10.2017 r.	24.10.2017 r.		Karta drogowa (...)" (...)
29	(...)	29.09.2017 r.	14 760,02 zł	29.10.2017 r.	31.10.2017 r.			Potwierdzenie doręczenia
					(termin płatności			przez (...)
					liczony zgodnie			(...)
					z art. 115 kc)			(...)
30	(...) (...)	29.09.2017 r.	14 690,82 z/	29.10.2017 r.	31.10.2017 r.			(...)
					(termin płatności			(...)
					liczony zgodnie
					z art. 115 kc)
31	(...) (...)	25.09.2017 r.	70 328,23 z/	30.10.2017 r.	31.10.2017 r.			Wydanie zewnętrzne
								(...)
32	(...) (...)	26.09.2017 r.	13 022,75 zł	31.10.2017 r.	01.11.2017 r.		Specyfikacja (...) z dnia
								25.09.2017 roku
33	(...)	26.09.2017 r.	2 723,22 z/	31.10.2017 r.	01.11.2017 r.		Potwierdzenie doręczenia przez
								(...)
								(...)
34	(...) (...)	27.09.2017 r.	11 698,78 z/	01.11.2017 r.	03.11.2017 r.		Wydanie WZ nr (...)
					(termin płatności
					liczony zgodnie
					z art. 115 kc)
35	(...)	28.09.2017 r.	1 652,23 zł	02.11.2017 r.	03.11.2017 r.		Karta drogowa (...)" (...)
36	(...)	28.09.2017 r.	1 541,53 z/	02.11.2017 r.	03.11.2017 r.		Karta drogowa (...) (...)
37	(...)	28.09.2017 r.	1 979,71 z/	02.11.2017 r.	03.11.2017 r.		Karta drogowa (...)" (...)
38	(...)	28.09.2017 r.	11 422,60 z/	02.11.2017 r.	03.11.2017 r.		Karta drogowa (...)" (...)
39	(...)	28.09.2017 r.	2 328,64 z/	02.11.2017 r.	03.11.2017 r.		Karta drogowa (...) (...)
40	(...)	28.09.2017 r.	6 597,72 z/	02.11.2017 r.	03.11.2017 r.		Karta drogowa (...)" (...)
41	(...)	28.09.2017 r.	1 821,41 z/	02.11.2017 r.	03.11.2017 r.		Karta drogowa (...) (...)
42	(...)	28.09.2017 r.	24,48zl	02.11.2017 r.	03.11.2017 r.		Karta drogowa (...) (...)
....	,.. .. ~ ..... ,_ .... , ..... _	-- -- __ .,_	.. --- --	-- .. --·-	- -	. . - - ·-	..	-··	. -

43	(...)	28.09.2017	1 893,09 zł	02.11.2017 r.	03.11.2017	Karta drogowa (...) Karta drogowa (...) (...)
		28.09.2017 r.	2 164,80 zł	02.11.2017 r.	03.11.2017r.
44	(...)
45	(...)	28.09.2017 r.	302,21 zł	02.11.2017 r.	03.11.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
46	(...)	. 29.09.2017 r.	7 013,80 zł	03.11.2017 r.	04.11.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
47	(...) (...)	29.09.2017 r.	5 182,75 zł	03.11.2017 r.	04.11.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
48	(...)	29.09.2017 r.	2 433,51 zł	03.11.2017 r.	04.11.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
49	(...)	29.09.2017 r.	754,22 zł	03.11.2017 r.	04.11.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
50	(...)	29.09.2017 r.	1 945,88 zł	03.11.2017 r.	04.11.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
51	(...)	29.09.2017 r.	3 865,64 zł	03.11.2017 r.	04.11.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
52	(...)	29.09.2017 r.	160,26 zł	03.11.2017 r.	04.11.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
53	(...)	29.09.2017 r.	723,24 zł	03.11.2017 r.	04.11.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
54	(...)	29.09.2017 r.	2 727,65zł	03.11.2017 r.	04.11.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
55	(...)	29.09.2017 r.	1 839, 10 zł	03.11.2017 r.	04.11.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
56	(...)	29.09.2017 r.	3 865,64 zł	03.11.2017 r.	04.11.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
57	(...)	29.09.2017 r.	1 647,22 zł	03.11.2017 r.	04.11.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
58	(...)	29.09.2017 r.	5 757,86 zł	03.11.2017 r.	04.11.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
59	(...)	29.09.2017 r.	1 476,00 zł	03.11.2017 r.	04.11.2017 r.	Karta drogowa (...)
60	(...)	29.09.2017 r.	2 049,28 zł	03.11.2017 r.	04.11.2017 r.	Karta drogowa (...)
61	(...)	29.09.2017 r.	27 776,59zł	04.11.2017 r.	07.11.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
					(termin płatności
					liczony zgodnie
					z art. 115 kc)
62	(...)	29.09.2017 r.	14 075,58 zł	05.11.2017 r.	07.11.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
					(termin płatności
					liczony zgodnie
					z art. 115 kc)
63	(...)	29.09.2017 r.	25 717,82 zł	06.11.2017 r.	07.11.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
64	(...)	28.09.2017 r.	12 391,32 zł	07.11.2017 r.	08.11.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
65	(...)	29.09.2017 r.	19 205,96 zł	07.11.2017 r.	08.11.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
66	(...)	29.09.2017 r.	4 383,72 zł	08.11.2017 r.	09.11.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
67	(...) (...)	05.10.2017 r.	7251,15zł	09.11.2017 r.	10.11.2017 r.	Dowód dostawy nr (...)
68	(...)	29.09.2017 r.	9 847,43 zł	09.11.2017 r.	10.11.2017 r.	Karta drogowa(...) (...)
69	(...)	10.10.2017 r.	11 680,81 zł	14.11.2017 r.	15.11.2017 r.	Dowód dostawy nr (...)
70	(...)	28.09.2017 r.	10 389,66 zł	27.11.2017 r.	28.11.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
71	(...)	28.09.2017 r.	11 264,83 zł	27.11.2017 r.	28.11.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
72	(...)	03.11.2017 r.	5 914,83 zł	08.12.2017 r.	09.12.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
73	(...)	03.11.2017 r.	4 682,57 zł	08.12.2017r.	09.12.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
74	(...)	03.11.2017 r.	6 589,18 zł	08.12.2017 r.	09.12.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
75	(...)	29.09.2017 r.	1 381,54 zł	15.12.2017 r.	16.12.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
76	(...) (...)	28.09.2017 r.	7 034,32 zł	21.12.2017 r.	22.12.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
77	(...)	28.09.2017 r.	6 918,31 zł	21.12.2017 r.	22.12.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
,78	(...)	22.11.2017 r.	1 605,89 zł	27.12.2017 r.	28.12.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
79	(...)	22.11.2017 r.	1 823,60 zł	27.12.2017 r.	28.12.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
80	(...)	22.11.2017 r.	7 585,50 zł	27.12.2017 r.	28.12.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
81	(...)	22.11.2017 r.	3 355,99 zł	27.12.2017 r.	28.12.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
82	(...)	22.11.2017 r.	10 080,00 zł	27.12.2017 r.	28.12.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
83	(...)	29.09.2017 r.	1 996,25 zł	28.12.2017 r.	29.12.2017 r.	Karta drogowa (...) (...)
84	(...)	19.12.2017 r.	4 934,65 zł	23.01.2018 r.	24.01.2018 r.	Karta drogowa (...) (...)
85	(...)	19.12.2017 r.	4 561,98 zł	23.01.2018 r.	24.01.2018 r.	Karta drogowa (...) (...)
86	(...)	19.12.2017 r.	0,25 zł	23.01.2018 r.	24.01.2018 r.	Karta drogowa (...) (...)
87	(...)	20.12.2017 r.	3 533,54 zł	24.01.2018 r.	25.01.2018 r.	Karta drogowa (...) (...)
88	(...)	20.12.2017 r.	3 533,54 zł	24.01.2018 r.	25.01.2018 r.	Karta drogowa (...) (...)
89	(...)	20.12.2017 r.	2 263,59 zł	24.01.2018 r.	25.01.2018 r.	Karta drogowa (...) (...)
90	(...)	19.01.2018 r.	5 446,25 zł	23.02.2018 r.	24.02.2018 r.	Karta drogowa (...) (...)
91	(...)	20.01.2018 r.	1 360,80 zł	24.02.2018 r.	27.02.2018 r.	Karta drogowa (...) (...)
				(...) 20.01.2018 r. 1 360,80 zł	(termin płatności
					liczony zgodnie
					z art. 115 kc)
92	(...)	26.01.2018 r.	1 402,48 zł	02.03.2018 r.	03.03.2018 r.	Karta drogowa (...) (...)
93	(...)	26.01.2018 r.	1477,18zl	02.03.2018 r.	03.03.2018 r.	Karta drogowa (...) (...)
94	(...)	26.01.2018 r.	1412,53zl	02.03.2018 r.	03.03.2018 r.	Karta drogowa (...) (...)
95	(...)	26.01.2018 r.	1 811,05 zł	02.03.2018 r.	03.03.2018 r.	Karta drogowa (...) (...)
96	(...)	31.01.2018 r.	1 412,53 z/	07.03.2018 r.	08.03.2018 r.	Karta drogowa (...) (...)
97	(...)	31.01.2018 r.	5024,57	07.03.2018 r.	08.03.2018 r.	Karta drogowa (...) (...)
98	(...)	31.01.2018 r.	3722,29	07.03.2018 r.	08.03.2018 r.	Karta drogowa (...) (...)
99	(...)	31.01.2018 r.	4440,55	07.03.2018 r.	08.03.2018 r.	Karta drogowa (...) (...)
100	(...)	31.01.2018 r.	2420,42	07.03.2018 r.	08.03.2018 r.	Karta drogowa (...) (...)
101	(...) (...)	14.02.2018 r.	4276,86	21.03.2018 r.	22.03.2018 r.	Karta drogowa (...) (...)
102	(...)	14.02.2018 r.	2 427,22 z/	21.03.2018 r.	'	Karta drogowa (...) (...)
					(...) (...) 14.02.2018 r. 2 427,22 z/ 21.03.2018 r. 22.03.2018 r.
103	(...) (...)	14.02.2018 r.	2 324,97 z/	21.03.2018 r.	22.03.2018 r.	Karta drogowa (...) (...)
104	(...) (...)	14.02.2018 r.	5 245,08 z/	21.03.2018 r.	22.03.2018 r.	Karta drogowa (...) (...)

Powód wzywał pozwanego do dobrowolnego spełnienia świadczenia lub zaproponowania polubownego sposobu załatwienia sprawy wezwaniem z dnia 15 stycznia 2018 roku oraz ponownym z dnia 08 marca 2018 roku. Należność dochodzona niniejszym pozwem nie została uregulowana.

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił w oparciu o dowody z dokumentów zaoferowanych przez strony procesu. W ocenie Sądu Okręgowego dowody z dokumentów, w zakresie w jakim stanowiły podstawę poczynionych w niniejszej sprawie ustaleń faktycznych, tworzą spójny i niebudzący wątpliwości w świetle wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, a przez to zasługujący na wiarę materiał dowodowy.

W tak ustalonym stanie faktycznym powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

W ocenie Sądu Okręgowego roszczenie powoda jest w pełni udokumentowane załączonymi do pozwu dokumentami, a co za tym idzie udowodnione. Zgodnie z treścią art. 229 i 230 k.p.c., okoliczności bezsporne w ogóle nie wymagały wykazywania ich prawdziwości za pomocą dowodów, albowiem zostały przez strony wprost przyznane, bądź też nie zostały zaprzeczone. Bezspornym i niewątpliwym w niniejszej sprawie jest to, że strony od wielu prowadziły współpracę handlową i zawierały umowy sprzedaży towarów. W ramach współpracy handlowej, umowy sprzedaży towarów realizowane były w oparciu o składane przez pozwanego zamówienia. Przedstawiciel handlowy pozwanego lub tzw. przedstawiciel koncernowy przyjmowali od pozwanego zamówienia. Niekiedy zamówienia składane były telefonicznie. Także złożone u przedstawiciela handlowego zamówienia były zmieniane, co odbywało się telefonicznie. Na podstawie złożonego zamówienia generowany był dokument WZ będący podstawą przygotowania w magazynie powoda towaru do wysyłki oraz sporządzenia dokumentu sprzedaży (faktury VAT). Towar wraz z fakturą był dostarczany do pozwanego i przyjmowany w jego magazynie. Dostawa odbywała się transportem powoda, transportem producenta lub za pomocą przesyłki kurierskiej. Przyjęcie towaru na magazyn pozwanego i dokumentu rozliczeniowego (faktury) było potwierdzane pieczątką pozwanego i podpisem na kartach drogowych będących dowodem dostawy. W kartach drogowych odbiorca towaru w chwili jego przyjęcia potwierdzał odbiór dokumentu (faktury VAT) towaru wymienionego w dokumencie. Zakupiony towar został dostarczony pozwanemu. Sąd Okręgowy podzielił stanowisko strony pozwanej przedstawione w zakresie znaczenia dokumentu, jakim jest faktura VAT. Niemniej jednak w okolicznościach niniejszej sprawy to nie tylko przedłożone faktury VAT świadczą o stosunku zobowiązaniowym istniejącym pomiędzy stronami. Sąd dokonując ustaleń faktycznych opierał się również na dokumentach wydania zewnętrznego WZ, dowodach dostawy i wydania towarów, kartach drogowych, dokumentach rozliczeniowych przedstawianych pozwanemu, a także wyjaśnieniach strony powodowej, którym dał wiarę. Wyjaśnienia strony powodowej są spójne, konsekwentne i w pełni korelują z przedłożonymi w sprawie dokumentami. Nadto wszystkie zgromadzone w toku postępowania dowodowy świadczą o tym, że złożone faktury VAT jednoznacznie dokumentują umowy sprzedaży zawarte pomiędzy stronami. Z okoliczności niniejszej sprawy wynika ewidentnie, że faktury VAT załączone do pozwu opiewały na towar, który został bezsprzecznie dostarczony i wydany pozwanemu przez powoda, na podstawie złożonych zamówień. Powód w niniejszym procesie przedłożył dowody na kwotę dochodzoną pozwem, wynikającą z przedmiotowych faktur VAT. Wydanie towaru zakupionego u powoda nie było kwestionowane przez pozwanego. Wobec nieusprawiedliwionego niestawiennictwa pozwanego, Sąd Okręgowy ograniczył postepowanie dowodowe do przesłuchania strony powodowej na okoliczność prowadzenie współpracy handlowej z pozwanym, sprzedaży zamówionego towaru, wystawiania faktur VAT, wzywania do zapłaty, a także ostatecznej wysokości zobowiązania. Powód wyjaśnił, że przywoził towar do magazynu pozwanego, zaś faktury VAT zawsze były podpisywane przez stronę powodową, natomiast ze strony pozwanego podpisywali magazynierzy lub w biurze pozwanego przez jego pracownicy. Na fakturach VAT, które były przywożone wraz z towarem przybijane były pieczęcie firmy pozwanego i składany był podpis osoby - pracownika firmy pozwanego, która odbierała towar. Sąd Okręgowy podkreślił, że strona pozwana nie zakwestionowała, ilości, jakości, ani też ceny za dostarczony i odebrany towar. Powód miał zaufanie do pozwanego J. M., prowadzącego firmę handlową. Sąd Okręgowy podzielił stanowisko powoda, iż w przedmiotowym wypadku, pozwany pozostawał w wieloletnich relacjach handlowych z powodem w ramach współpracy handlowej nabywał towar za co powód wystawił mu faktury VAT dochodzone pozwem. Znamiennym jest, że pozwany do sprzeciwu nie przedłożył ksiąg rachunkowych swojej działalności gospodarczej z wyszczególnieniem pozycji przychodów i kosztów w latach 2017 i 2018 na okoliczność ustalenia, czy zakupy dokonane przez pozwanego u powoda zostały uwzględnione w kosztach jego działalności gospodarczej oraz czy pozwany dokonał rozliczenia podatku VAT z tytułu poniesienia tych kosztów. W niniejszej sprawie z przedstawionych Sądowi Okręgowemu przez powoda dowodów ewidentnie wynika, iż powód udowodnili bez żadnych wątpliwości, że pozwanemu został wydany towar, objęty przedmiotowymi fakturami na kwotę dochodzoną w niniejszym pozwie.

Odwołując się do treści art. 535 k.c., Sąd Okręgowy wskazał, że przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Cechą wyróżniającą tę umowę jest ekwiwalentność świadczeń, gdyż za dostarczony przez sprzedawcę towar, odbiorca zobowiązuje się zapłacić odpowiednią cenę. Do istotnych zaś składników (essentialia negotii) umowy sprzedaży, zgodnie z treścią art. 535 k.c. należą, oprócz określenia stron, także uzgodnienie przedmiotu (rzeczy) oraz ceny. Sprzedaż jest umową konsensualną, odpłatną i wzajemną i dlatego przyjęcie towaru za oferowaną w fakturze cenę rodzi natychmiastowy obowiązek zapłaty, pod jednakże warunkiem, że faktura ta nie budzi zastrzeżeń, a kupujący zgodził się na taką formę realizacji należności. Sąd Okręgowy po analizie materiału zgromadzonego w sprawie przyjął, że zgodnie z zasadą rozkładu ciężaru dowodu z art. 6 k.c. i 232 k.p.c., powód wykazał istnienie stosunku zobowiązaniowego, przedmiotu umowy oraz wysokości swojej wierzytelności, a w konsekwencji istnienia po stronie pozwanej obowiązku zapłaty dochodzonej pozwem należności wynikającej z przedstawionej przez powoda faktur VAT. Faktura VAT jest niewątpliwie dokumentem księgowym, rozliczeniowym, prywatnym (art. 245 k.c.), ale nie sposób pominąć, iż jest także jednym z dokumentów źródłowych stwierdzających dokonanie określonej operacji gospodarczej. Wystawienie faktury, następnie przyjęcie przez kontrahenta, zaksięgowanie jej bez żadnych korekt i zastrzeżeń daje podstawę do domniemania, że dokonywane w ewidencji księgowej zapisy są odzwierciedleniem rzeczywistego stanu, zgodnie z rzeczywistym przebiegiem zafakturowanej operacji gospodarczej.

Pozwany J. M. poza lakonicznym stanowiskiem zawartym w sprzeciwie od nakazu zapłaty, iż zaprzecza wszelkim okolicznościom wskazanym w pozwie i kwestionuje, jakoby istniały jakiekolwiek podstawy faktyczne do zasądzenia na rzecz powoda kwoty żądanej pozwem, nie przedłożył jakichkolwiek dowodów potwierdzających jego stanowisko. Pozwany nie zaoferował przekonywujących dowodów do przyjęcia odmiennych ustaleń stanu faktycznego. Prócz lakonicznego stwierdzenia o zaprzeczeniu okolicznościom zawartym w pozwie, pozwany nie wyjaśnił czym argumentuje swoje zarzuty, czyli z jakich względów należałoby uznać powództwo jako niezasadne. Pozwany również prawidłowo zawiadomiony o terminie rozprawy wyznaczonej stron nie stawił się na ten termin, w takiej sytuacji Sąd Okręgowy pominął dowód z jego wyjaśnień oraz zeznań zawnioskowanego przez pozwanego świadka.

Wobec powyższego, powództwo podlegało uwzględnieniu na podstawie art. 535 k.c. Podstawę prawną rozstrzygnięcia w przedmiocie odsetek stanowił przepis art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 roku o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 118). Orzeczenie o kosztach procesu wydane zostało w oparciu o art. 98 k.p.c. i art. 99 k.p.c. Na zasądzone koszty składają się: 1) kwota 29.206,00 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu, 2) kwota 17,00 zł tytułem opłaty skarbowej tytułem udzielonego pełnomocnictwa; 3) kwota 10.800,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego, 4) kwota 30,00 zł tytułem opłaty sadowej od zażalenia , kwota 5.400,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w postepowaniu zażaleniowym, kwota 100,00 zł tytułem opłaty sądowej od wniosku o zabezpieczenie roszczenia oraz kwota 5.400,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu w przedmiocie wniosku o zabezpieczenie roszczenia.

Apelację od ww. wyroku wniósł pozwany J. M. zarzucając:

1.  naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy tj.:

a.  art. 233 k.p.c. w zw. z art. 328§2 k.p.c. poprzez błędną ocenę materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie i uznanie, że została należycie udowodniona podstawa roszczeń dochodzonych w sprawie,

b.  art. 227 k.c. oraz art. 299 k.p.c. poprzez nieprzesłuchanie pozwanego, pomimo jego wniosku w tym zakresie i pomimo tego, że jego przesłuchanie miało istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy,

c.  art. 247 k.p.c. poprzez jego błędną wykładnię i przyjęcie, że w niniejszej sprawie zgłaszane przez stronę pozwaną wnioski nie dotyczyły ustalenia rzeczywistej woli stron, podczas, gdy faktura VAT nie jest jednoznacznym dowodem treści zawartej między stronami umowy,

d.  art. 232 k.p.c. poprzez jego błędną wykładnię i uznanie, że ciężar dowodu w niniejszej sprawie spoczywał na pozwanym, a nie na powodzie oraz, że została należycie udowodniona podstawa dochodzonych roszczeń,

e.  Art. 229 k.p.c. i art. 230 k.p.c. poprzez ich błędną wykładnię i przyjęcie, że w niniejszej sprawie zachodziły okoliczności bezsporne, które jako przyznane nie wymagały dowodu podczas, gdy w sprzeciwie pozwany przeczył wszystkim twierdzeniom zawartym w pozwie;

2.  naruszenie prawa materialnego mającego wpływ na wynik sprawy tj. art. 6 k.c. poprzez jego błędną wykładnię i uznanie, że ciężar dowodu w niniejszej sprawie spoczywał na pozwanym, a nie na powodzie oraz, że została należycie udowodniona podstawa dochodzonych roszczeń podczas, gdy pozwany już w sprzeciwie przeczył wszystkim twierdzeniom pozwu.

W oparciu o ww. zarzuty pozwany wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od strony powodowej na rzecz pozwanego kosztów procesu za obie instancje, ewentualnie – uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

Strona powodowa wniosła o oddalenie apelacji i zasądzenie od pozwanego na swoja rzecz kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Na rozprawie w dniu 20 lipca 2022r. pozwany wniósł o zawieszenie niniejszego postępowania do czasu zakończenia postepowania w sprawie z powództwa J. M. przeciwko (...) Bank (...), sygn. akt (...), toczącego się przed Sądem Okręgowym wK., wyjaśniając, że powyższe postępowanie dotyczy roszczenia odszkodowawczego pozwanego przeciwko bankowi z tytułu nienależytego wypowiedzenia umowy kredytowej. Nadto, wniósł o dopuszczenie dowodu z dokumentów znajdujących się w aktach ww. sprawy tj. pozwu z załącznikami, odpowiedzi na pozew oraz protokołów zeznań świadków na okoliczność, iż J. M. przysługuje roszczenie odszkodowawcze.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności, odnosząc się do podniesionych w apelacji zarzutów naruszenia prawa procesowego, wskazać należy, że nie trafny jest zarzut naruszenia art. 233 k.p.c. w zw. z art. 328§2 k.p.c. przez dokonanie przez Sąd I instancji błędnej oceny materiału dowodowego zebranego w sprawie. Podkreślić należy, że postępowanie dowodowe obejmowało przeprowadzenie dowodów zawnioskowanych wyłącznie przez stronę powodową, albowiem pozwany poza dowodem z zeznań świadka M. M. oraz dowodem z przesłuchania pozwanego nie zgłosił przez Sądem Okręgowym żadnych innych wniosków dowodowych. Oba ww. wnioski dowodowe pozwanego zostały prawidłowo pominięte – dowód ze świadka przy zastosowaniu art. 242 k.p.c., a dowód z przesłuchania pozwanego z uwagi na jego nieusprawiedliwione niestawiennictwo na rozprawie w dniu 10 czerwca 2019r.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 233 § 1 k.p.c. Sąd ocenia wiarogodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. Ramy swobodnej oceny dowodów są określone wymaganiami prawa procesowego, doświadczenia życiowego, regułami logicznego rozumowania oraz pewnego poziomu świadomości prawnej, według których sąd w sposób bezstronny, racjonalny rozważa materiał dowodowy, jako całość, dokonuje wyboru określonych środków dowodowych i ważąc ich moc oraz wiarygodność odnosi je do pozostałego materiału dowodowego. Wszystkim wskazanym wyżej kryteriom odpowiada ocena dowodów dokonana przez Sąd pierwszej instancji. Zarówno ocena dowodów osobowych, jak i dokumentów dokonana została w sposób obiektywny, rzetelny i wszechstronny. Strona powodowa, poza kwestionowanymi przez pozwanego fakturami, przedłożyła do akt dokumenty, z których wynika, że pozwany nie tylko zamówił, ale i odebrał towar objęty dołączonymi do pozwu fakturami VAT. W szczególności, strona pozwana przedłożyła dowody dostawy i wydania towaru (karty drogowe i potwierdzenia doręczenia, wskazane w zawartej w uzasadnieniu tabeli pod pozycjami 1-104). W aktach sprawy znajdują się także wydruki korespondencji między stronami, w tym wiadomości e-mail skierowane przez pozwanego do strony powodowej, w których potwierdza on istnienie zadłużenia na rzecz (...) („zapewniam, że nie zamierzam unikać spłaty zobowiązań na rzecz waszej firmy tylko spłacić zadłużenie i przystąpić do dalszej współpracy” –k. 279, „proponuję wpłaty na poziomie minimum 30 tys. tygodniowo”- k. 280). Co więcej, w sprawie przesłuchany został w charakterze strony powodowej Ł. K., który szczegółowo przedstawił zasady współpracy stron, w tym ustalony przez Sąd Okręgowy sposób składania zamówień przez pozwanego, sposób dostawy zamówionego towaru oraz fakt sprzedaży towarów objętych fakturami VAT, dołączonymi do pozwu. W kontekście przedłożonych przez powoda dowodów z dokumentów zeznania Ł. K. uznać należy za w całości wiarygodne. Przy uwzględnieniu opisanego wyżej materiału dowodowego ustalenia faktyczne Sądu Okręgowego uznać należy za prawidłowe, w związku z czym Sąd Apelacyjny przyjmuje je za własne.

Całkowicie chybiony jest zarzut naruszenia art. 227 k.p.c. w zw. z art. 299 k.p.c. poprzez nieprzesłuchanie pozwanego. Jak wskazano wyżej, dowód z zeznań pozwanego został pominięty z uwagi na jego nieusprawiedliwione niestawiennictwo na rozprawie, pomimo skutecznego wezwania do osobistego stawiennictwa celem przesłuchania.

Odnośnie zawartej w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia konstatacji Sądu Okręgowego, iż okoliczności dotyczące współpracy między stronami oraz sposobu składania przez pozwanego u powoda zamówień i odbioru towaru są okolicznościami bezspornymi, wskazać należy, iż rzeczywiście w sprzeciwie od wydanego w sprawie nakazu zapłaty pozwany zaprzeczył wszelkim okolicznościom wskazanym w pozwie, kwestionując istnienie umów między stronami, które uzasadniałyby zasądzenie dochodzonej należności. Zauważyć należy jednakże, iż jednocześnie pozwany powoływał się rozliczenie świadczenia będącego podstawą powództwa. Stanowisko pozwanego nie było zatem konsekwentne, gdyż powoływanie się na uregulowanie należności świadczy o istnieniu stosunku prawnego, z którego należność wynika. Wskazanie przez Sąd Okręgowy na bezsporność ww. okoliczności nie ma znaczenia w sprawie, bowiem brak podstaw do zakwestionowania poczynionych ustaleń faktycznych – jak wskazano wyżej, ustalenia te wynikają z zeznań Ł. K. oraz z dokumentów dołączonych do akt. Godzi się również podkreślić, iż zgodnie z art. 3 k.p.c. w zw. z art. 210§2 k.p.c. każda ze stron obowiązana jest do złożenia zgodnych z prawdą wyjaśnień odnośnie okoliczności faktycznych sprawy oraz oświadczeń co do twierdzeń strony przeciwnej, dotyczących okoliczności faktycznych. Ogólnikowe zaprzeczenie wszystkim twierdzeniom strony przeciwnej nie czyni zadość temu obowiązkowi. Pozwany, poza ogólnym zaprzeczeniem okoliczności faktycznych przytoczonych na uzasadnienie żądania pozwu, nie ustosunkował się szczegółowo do twierdzeń powoda, co pozwalało Sądowi Okręgowemu skorzystanie z art. 230 k.p.c.

Ustosunkowując się do zarzutów naruszenia art. 232 k.p.c. i związanego z nim naruszenia art. 6 k.c. podkreślić należy, iż wbrew twierdzeniom pozwanego Sąd Okręgowy nie uznał, że ciężar dowodu w niniejszej sprawie spoczywał na pozwanym. Wręcz przeciwnie, w uzasadnieniu wyroku wprost wskazane zostało, że z dowodów zgłoszonych przez powoda wynika, że pozwanemu wydany został zamówiony przez niego towar, objęty fakturami dołączonymi do pozwu. Przesądza to o wykazaniu przez stronę powodową istnienia stosunku zobowiązaniowego między stronami (zawarcia umowy sprzedaży), przedmiotu umowy oraz wysokości wierzytelności. Odwołując się do zasady określonej w art. 6 k.c. Sąd I instancji zasadnie przyjął, że obowiązek wykazania istnienia wierzytelności obciążał stronę powodową. Jednocześnie, trafnie Sąd Okręgowy podkreślił, że pozwany nie przedstawił żadnych wniosków dowodowych, które podważałyby wiarygodność dowodów zgłoszonych przez powoda. Jedynymi wnioskami dowodowymi pozwanego był wniosek o przesłuchanie świadka M. M. oraz wniosek o przesłuchanie pozwanego zgłoszone na okoliczność „braku podstaw faktycznych i prawnych zgłoszonego w pozwie żądania”. Wnioski te zostały pominięte w związku z niestawiennictwem świadka oraz pozwanego. Zgodnie z art. 232 k.p.c., którego to naruszenie zarzuca pozwany, strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie obciąża stronę, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c.). Powyższe oznacza, iż ten, kto powołuje się na przysługujące mu prawo, żądając od przeciwnika określonego zachowania, obowiązany jest udowodnić fakty uzasadniające to żądanie, ten zaś, kto neguje uprawnienie żądającego, obowiązany jest udowodnić fakty wskazujące na to, że uprawnienie nie przysługuje. Pozwany nie przedstawił skutecznie żadnych dowodów, które świadczyłyby o tym, że strony nie zawierały umów sprzedaży, że powód nie wywiązał się ze swoich obowiązków lub też, że należność za dostarczony towar została przez pozwanego uiszczona.

Nie zasługiwał na uwzględnienie wniosek dowodowy pozwanego zgłoszony na rozprawie apelacyjnej. Dowód z dokumentów akt sprawy wszczętej przez pozwanego przeciwko bankowi o odszkodowanie z tytułu wypowiedzenia umowy kredytowej nie ma znaczenia dla ustalenia stosunku zobowiązaniowego istniejącego między stronami niniejszego postępowania, w związku z czym wniosek ten na podstawie art. 235 ² pkt 2 k.p.c. został przez Sąd pominięty. Brak było także podstaw do zawieszenia niniejszego postępowania do czasu zakończenia ww. postępowania wszczętego przez powoda przeciwko bankowi o zapłatę odszkodowania, gdyż pozwany nie wykazał, aby postępowanie to miało charakter prejudycjalny w rozumieniu art. 177§1 pkt 1 k.p.c.

Wobec powyższego, apelacja pozwanego jako bezzasadna podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c. O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie art. 98§1 k.p.c. w zw. z art. 391§1 k.p.c., zasądzając od pozwanego jako strony przegrywającej spór na rzecz strony powodowej kwotę 8100zł, obejmującą wynagrodzenie pełnomocnika obliczone na podstawie §2 pkt 7 w zw. z §10 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie.

SSA Beata Kurdziel