II AKz 177/24 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Krakowie z 2024-03-25

Tytuł:
Sąd Apelacyjny w Krakowie z 2024-03-25
Data orzeczenia:
25 marca 2024
Data publikacji:
7 maja 2024
Data uprawomocnienia:
25 marca 2024
Sygnatura:
II AKz 177/24
Sąd:
Sąd Apelacyjny w Krakowie
Wydział:
II Wydział Karny
Przewodniczący:
Sędzia Robert Pelewicz //
Protokolant:
Luiza Borończyk-Saczka
Hasła tematyczne:
Tymczasowe aresztowanie
Podstawa prawna:
art. 258 § 1 i 2 k.p.k.
Teza:
1. Środki zapobiegawcze nie mają charakteru represyjnego w tym znaczeniu, że nie stanowią reakcji wymiaru sprawiedliwości na wcześniejsze, udane bądź nieudane, próby niweczenia prawidłowego toku postepowania przez danego podejrzanego. Celem tych środków jest właśnie wyprzedzanie i zapobieganie możliwym destruktywnym zachowaniom danego podejrzanego, jeszcze przed próbą ich podjęcia. 2. W tej sytuacji realna/uzasadniona jest obawa, że oskarżony mógłby wszelkimi środkami w bezprawny sposób utrudniać postępowanie karne, nakłaniając świadków do składania fałszywych, a korzystnych dla niego zeznań. Oskarżony, pokrzywdzona oraz świadkowie, którzy złożyli obciążające dla niego zeznania, żyli dotychczas w bliskich relacjach, przy czym oskarżony dysponuje ich numerami telefonów, zna ich miejsce zamieszkania, tym samym mógłby bez najmniejszego problemu nawiązać z nimi kontakt. Pokrzywdzona jest trzynastoletnim dzieckiem, którym oskarżony manipulował, próbował przekupywać prezentami, a równocześnie zastraszał. Dziewczynka była pod dużym wpływem oskarżonego, co przemawia za tym, że wykorzystując swoją pozycję, realnie mógłby podjąć się bezprawnych zachowań, zmierzających do utrudnienia postępowania karnego. Odnotować należy, że nie jest wykluczone przesłuchanie małoletniej pokrzywdzonej w postępowaniu sądowym o ile zostaną spełnione warunki określone w art. 185a § 1 k.p.k. 3. Truizmem jest tu przecież przypomnienie, że dopiero bezpośrednie przeprowadzenie dowodu na rozprawie pozwala na czynienie na jego podstawie ostatecznych ustaleń faktycznych i konsekwencji przesądzanie o odpowiedzialności podejrzanego za zarzucane mu przestępstwa. W sytuacji zatem, gdy analizowane postępowanie wciąż jeszcze znajduje się we wstępnej fazie jurysdykcyjnej, zapobieżenie realnej możliwości bezprawnego wpływania przez oskarżonego na istotny w sprawie materiał dowodowy, jest nadal oczywiście nieodzowne. W konsekwencji o obniżeniu stopnia nasilenia obawy matactwa ze strony oskarżonego można w kontekście treści art. 258 § 1 pkt 2 k.p.k. będzie zatem mówić – w przypadku braku istotnego novum w tym zakresie – dopiero gdy w toku przewodu sądowego zasadnicze dowody oskarżenia, zostaną ujawnione bezpośrednio przed sądem meriti na rozprawie głównej. Zważając zatem, że moment ten w toku analizowanego postępowania jeszcze nie nastąpił, za w pełni uzasadnione uznać należało przekonanie Sądu Okręgowego o obawie matactwa w rozumieniu art. 258 § 1 pkt 2 k.p.k. ze strony oskarżonego.
Istotność:
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Jolanta Więsek
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Apelacyjny w Krakowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Robert Pelewicz //
Data wytworzenia informacji: