II AKzw 682/22 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Krakowie z 2022-07-13

Tytuł:
Sąd Apelacyjny w Krakowie z 2022-07-13
Data orzeczenia:
13 lipca 2022
Data publikacji:
12 sierpnia 2022
Data uprawomocnienia:
13 lipca 2022
Sygnatura:
II AKzw 682/22
Sąd:
Sąd Apelacyjny w Krakowie
Wydział:
II Wydział Karny
Przewodniczący:
Robert Pelewicz ()
Protokolant:
Luiza Borończyk-Saczka
Hasła tematyczne:
Kara pozbawienia wolności
Podstawa prawna:
art. 43la § 1pkt 2 k.k.w. i art. 67 § 1 k.k.w.
Teza:
Zgodzić się należy ze skarżącym, iż dotychczasowy okres izolacji W.K. jest okresem wystarczającym do dokonania oceny jego postawy w zakładzie karnym, jednakże wbrew temu, co twierdzi obrońca skazanego, ocena ta jest negatywna i skutkować musi przyjęciem jego negatywnej prognozy kryminologicznej. Zauważyć bowiem należy, że zachowanie skazanego jest poprawne w takim tylko znaczeniu, iż nie dostarczyło ono jeszcze podstaw do wymierzenia mu kary dyscyplinarnej. Nie wyróżnia się ono jednak w sposób szczególnie pozytywny na tle innych osadzonych – skazany nie był nagradzany regulaminowo, nie został sprawdzony w warunkach wolnościowych, nie uczestniczył w programach resocjalizacyjnych (k. 25). Ponadto, pomimo tego, że w izolacji przebywa już od 8 miesięcy, w dalszym ciągu odbywa karę w systemie zwykłym. Brak jest podstaw do tego, by przyjąć, że skazany zrozumiał naganność swojego postępowania i że obecnie krytycznie odnosi się do popełnionego przez siebie przestępstwa. Na posiedzeniach, które odbyły się w Sądzie Okręgowym w Tarnowie w dniach 10 lutego 2022 r. (k. 37) i 19 maja 2022 r. (k. 68) skazany skupiał się przede wszystkim na swojej sytuacji osobistej, nie wyraził jednak żalu z powodu naruszenia przez siebie porządku prawnego. Zmiana w sposobie myślenia skazanego na chwilę obecną pozostaje zatem wyłącznie w sferze deklaracji jego obrońcy. Mija się z prawdą obrońca skazanego twierdząc, iż W.K. odciął się od osób należących do kręgu przestępczego. Ze sporządzonej przez Dyrektora Zakładu Karnego w Tarnowie opinii o skazanym jednoznacznie bowiem wynika, że skazany jest uczestnikiem funkcjonującej w jednostce podkultury przestępczej, z której zasadami funkcjonowania w pełni się utożsamia (k. 25). Okoliczność ta sama w sobie wystarczyłaby do przyjęcia, że skazany nie zasługuje na udzielenie mu zezwolenia na odbywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego – skoro bowiem z własnej woli funkcjonuje on na co dzień w takiej strukturze, świadczy to o tym, że dotychczasowy pobyt w izolacji nie ukształtował właściwie jego postawy i systemu wartości. W ocenie Sądu odwoławczego udzielenie skazanemu zezwolenia na wykonywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego byłoby niewystarczające do osiągnięcia jej celów, a więc wzbudzenia w nim woli współdziałania w kształtowaniu jego społecznie pożądanych postaw, w szczególności poczucia odpowiedzialności oraz potrzeby przestrzegania porządku prawnego, a tym samym powstrzymania się od powrotu do przestępstwa. Ewentualne wykonywanie tej kary w systemie dozoru elektronicznego sprawiłoby, że w żaden sposób nie odczułby on jej dolegliwości, co więcej, mogłoby dodatkowo wzbudzić w nim poczucie bezkarności i przekonanie o niskiej szkodliwości jego zachowania. Nie doszło zatem ze strony Sądu pierwszej instancji do zarzucanego mu błędu w ustaleniach faktycznych.
Istotność:
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Jolanta Więsek
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Apelacyjny w Krakowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Robert Pelewicz ()
Data wytworzenia informacji: