Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Krakowie

POSTANOWIENIE

Dnia 25 października 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie, Wydział I Cywilny,

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Jan Kremer

Sędziowie: SSA Józef Wąsik

SSA Jerzy Bess

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 października 2012 r. w K.

sprawy z powództwa W. B., T. B., K. B., R. B.

przeciwko M. G.

o zapłatę

na skutek zażalenia W. B. na zarządzenie przewodniczącego składu orzekającego w Sądzie Okręgowym z dnia 20 kwietnia 2012 r. (sygn. I C 180/12)

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt I A Cz 1587/12

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 25 stycznia 2012 r. W. B. domagał się w imieniu własnym, swojej żony T. B. oraz ubezwłasnowolnionych dzieci K. B. i R. B. zasądzenia od M. G. zadośćuczynienia w kwocie po 500.000 zł. W uzasadnieniu powołał się ogólnikowo, że pozwana jako dyrektor Miejskiego Zarządu Zasobów Komunalnych w C. naruszyła godność osobistą powodów, nie dopełniła swoich obowiązków i naraziła ich na poważne niebezpieczeństwo. W piśmie deklarował dołączenie bliżej nieokreślonych dowodów z dokumentów, których jednak nie dołączył. Przesłał jedynie kserokopię postanowienia Sądu Rejonowego w C. o ustanowieniu W. B. opiekunem ubezwłasnowolnionej całkowicie K. B. oraz kserokopie dwóch zaświadczeń Sądu Rejonowego w C. z których wynika, że W. B. jest opiekunem prawnym całkowicie ubezwłasnowolnionego syna R. B. i całkowicie ubezwłasnowolnionej córki K. B..

Zarządzeniem z dnia 20 kwietnia 2012 r. (sygn. I C 180/12) przewodniczący składu orzekającego w Sądzie Okręgowym zwrócił pozew. W uzasadnieniu wskazano, że autor pozwu W. B. został pod rygorem zwrotu pozwu wezwany do uzupełnienia braków formalnych przez przedłożenie pełnomocnictwa od T. B., wskazanie na skutek jakich działań pozwanej została powodom wyrządzona krzywda, kiedy powstała, na czym polegała, uzasadnienie wysokości dochodzonego zadośćuczynienia, a także uiszczenie kwoty 100.000 zł. tytułem opłaty od pozwu. W wyznaczonym terminie 7 dni W. B. skierował do Sądu I instancji dwa pisma. W jednym zawarł wniosek o zwolnienie go od kosztów sądowych. W drugim – powtórzył argumentację pozwu, nie precyzując podstawy faktycznej żądania.

Sąd I instancji uznał, że W. B. nie wykazał umocowania do działania w imieniu żony T. B.. Pomimo wezwania nie przedłożył pełnomocnictwa. Nadto, W. B. nie przedstawił w pozwie okoliczności faktycznych pozwalających określić podstawę żądania powodów. Nie wskazał na czym ma polegać doznana krzywda lub szkoda, kiedy powstała ani jakie konkretnie działania lub zaniechania pozwanej doprowadziły do jej powstania. Nie uzasadnił też wysokości dochodzonych roszczeń pieniężnych. W związku z tym Sąd Okręgowy na podstawie art. 130 § 1 k.p.c. zwrócił pozew bez rozpoznawania wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych.

Powyższe zarządzenie zaskarżył w całości powód W. B.. Wskazał, że podtrzymuje swoje zarzuty. Powołał się na zły stan mieszkania będący jego zdaniem przyczyną złego stanu zdrowia powodów. Do zażalenia dołączył pełnomocnictwo od żony T. B..

Sąd Apelacyjny po rozpoznaniu zażalenia nie znalazł podstaw do jego uwzględnienia.

Stosownie do treści art. art. 187 § 1 pkt 2 k.p.c. pozew powinien czynić zadość warunkom pisma procesowego, a nadto zawierać przytoczenie okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie, a w miarę potrzeby uzasadniających również właściwość sądu. Z kolei zgodnie z treścią art. 126 § 3 k.p.c. do pisma należy dołączyć pełnomocnictwo, jeżeli pismo wnosi pełnomocnik, który przedtem nie złożył pełnomocnictwa. Uchybienie powyższym wymogom stanowi brak formalny pozwu. Przepis art. 130 § 1 k.p.c. stanowi, że jeżeli pismo procesowe nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych lub jeżeli od pisma nie uiszczono należnej opłaty, przewodniczący wzywa stronę, pod rygorem zwrócenia pisma, do poprawienia, uzupełnienia lub opłacenia go w terminie tygodniowym. Mylne oznaczenie pisma procesowego lub inne oczywiste niedokładności nie stanowią przeszkody do nadania pismu biegu i rozpoznania go w trybie właściwym. Zgodnie z § 2 tego przepisu po bezskutecznym upływie terminu przewodniczący zwraca pismo stronie. Pismo zwrócone nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wniesieniem pisma procesowego do sądu.

Z akt wynika, że W. B. nie dołączył do pozwu pełnomocnictwa od swojej żony T. B.. Przesłał tylko kserokopie orzeczenia i dwóch zaświadczeń, z których wynika, że jest przedstawicielem ustawowym powodów K. B. i R. B.. Nie uzupełnił braku formalnego w tym zakresie pomimo wezwania na podstawie art. 130 § 1 k.p.c.

Zasadnie Przewodniczący ocenił, że W. B. nie przytoczył w pozwie okoliczności faktycznych na uzasadnienie podnoszonych roszczeń. Posługiwał się jedynie bardzo ogólnikowymi sformułowaniami o naruszeniu godności, narażeniu na niebezpieczeństwo niedopełnieniu przez pozwaną obowiązków. Nie przedstawił jednak żadnych konkretnych zdarzeń czy zachowań pozwanej, które miały spowodować szkodę niemajątkową. Nie sprecyzował na czym ta szkoda miała polegać. Nie powiązał w żaden sposób zachowań pozwanej ze szkodą. Na podstawie treści pozwu nie można ustalić ani czasu ani miejsca powstania szkody. Braków w tym zakresie W. B. nie uzupełnił pomimo wezwania na podstawie art. 130 § 1 k.p.c. W kolejnym piśmie powtórzył jedynie ogólnikową argumentację zawartą w pozwie.

O braku formalnym pozwu polegającym na niedokładnym określeniu żądania i nieprzytoczeniu uzasadniających to żądanie okoliczności faktycznych można mówić wówczas, gdy pozew w ogóle nie zawiera uzasadnienia faktycznego, jak również wtedy, gdy uzasadnienie jest tak ogólnikowe, że uniemożliwia przedmiotowe oznaczenie granic procesu, a co za tym idzie zawiśnięcie sporu (postanowienie SN z dnia 19 października 1988 r., I CZ 111/88, LEX nr 8920). Pozwany powinien z treści pozwu dowiedzieć się jakie konkretnie zachowania zarzuca mu powód. Ma to istotne znaczenie z punktu widzenia możliwości podjęcia efektywnej obrony. Warunków tych nie spełnia nie umiejscowione w czasie i ogólnikowe powołanie się na naruszenie godności powoda, narażenie go na niebezpieczeństwo czy niedopełnienie nieokreślonych obowiązków przez pozwaną. Dopiero w zażaleniu na zarządzenie o zwrocie pozwu W. B. wskazał, że krzywda została wyrządzona jemu i członkom jego rodziny przez nieodpowiedni stan mieszkania. Jednak uzupełnienie to jest niewystarczające i na etapie postępowania zażaleniowego uznać je należy za spóźnione.

Na marginesie Sąd Apelacyjny zauważa, że wszczęte przez powoda postępowanie i tak napotkałoby przeszkody w postaci braku zezwolenia Sądu Opiekuńczego w C. na wytoczenie przedmiotowego powództwa w umieniu ubezwłasnowolnionej K. B. i R. B.. Już sama możliwość poniesienia kosztów procesu na rzecz pozwanej w razie przegrania sprawy powoduje konieczność uzyskania takich zezwoleń. Nadto powód powinien przemyśleć kwestie legitymacji biernej po stronie pozwanej; co do zasady bowiem za działania (zaniechania) pracownika odpowiada jego pracodawca, w tym przypadku Gmina C..

Mając na względzie powyższe, zażalenie oddalono na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc.